پدر روحانی وینست پیل (1993-1898) که طرفدار جمهوری‌خواهان بود، تأثیر قابل‌توجّهی بر نحوۀ شکل‌گیری طرزتفکّر ترامپ دربارۀ زندگی داشته است. پیل که مؤلّف کتاب پرفروش «قدرت مثبت‌اندیشی» (The Power of Positive Thinking) بود، در مواعظ خود خوش‌بینی و تلاش در جهت نیل به اهداف را ترویج می‌کرد و تأکید می‌کرد که نیل به موفقیت مادّی و معنوی امری امکان‌پذیر است.
دربارۀ مشاغل جالب و مختلف دونالد ترامپ، نامزد جمهوری‌خواه ریاست‌جمهوری ایالات متّحدۀ آمریکا مطالب زیادی نوشته شده است؛ مثل شغل بساز و بفروشی، مالکیت یک کازینو و شخصیت برنامه‌های مستند در تلویزیون. اما به موضوع نقش دین در شکل‌گیری شخصیت او بسیار کم توجّه شده است. در بینابین گزارش‌هایی که از روابط عشقی یا مسائل مالی وی دیده می‌شود، مسائلی در ارتباط با پیوندهای مذهبی وی نیز قابل‌مشاهده است.
ترامپ در سنین کودکی به طور مرتّب به کلیسای پرسبیتری می‌رفت. بعدها وقتی بزرگ‌تر شد برای عبادت به کلیسای ماربل که یکی از قدیمی‌ترین و شناخته‌شده‌ترین کلیساهای آمریکا است مراجعه می‌کرد و قریب به مدّت پنجاه سال متمادی در مراسم یکشنبه‌های این کلیسا شرکت می‌نمود. آقای ترامپ رابطۀ جالب‌توجهی با کلیسای ماربل داشت، هرچند هیچ‌گاه به طور رسمی عضو این کلیسا نشد. او خود را یک مسیحی پرسبیتری معرّفی می‌کند، با این که ماربل یک کلیسای پرسبیتری نیست، بلکه بخشی از «کلیسای اصلاح« (Reformed Church) آمریکا است که یک فرقۀ جداگانه است که آغاز فعالیت آن به سال 1628 باز می‌گردد.
ترامپ با همسر اول خود ایوانا در کلیسای ماربل ازدواج کرد و یکی از معروف‌ترین کشیشان آمریکا به نام نورمن وینسنت پیل (Rev. Norman Vincent Peale) عقد ازدواج آنان را خواند. خطبۀ ازدواج بعدی او با خانم مارا میپلز (Marla Maples) نیز توسط پدر روحانی آرتور کالیاندرو (Rev. Arthur Calinadro) در همین کلیسا خوانده شد.
وقتی ترامپ در کمپین خود از کلیسای ماربل اسم برد، ماربل بیانیه‌ای صادر کرد و اعلام داشت که ترامپ عضو فعّال این کلیسا نیست. کشیش فعلی کلیسا می‌گوید دلیل این کار کلیسا آن نبود که از شخصی که پیوندش با کلیسا مایۀ ناراحتی و حتّی شرمساری است اعلام برائت کند، بلکه برای آن بود که اطلاعات صحیحی در اختیار مردم قرار دهد. ترامپ اظهار داشت که از این بیانیه دلخور نشده است و پاسخ کلیسا درست بوده است. چرا که از سه سال پیش دیگر به کلیسا مراجعه نکرده است.
پدر روحانی وینست پیل (1993-1898) که طرفدار جمهوری‌خواهان بود، تأثیر قابل‌توجّهی بر نحوۀ شکل‌گیری طرزتفکّر ترامپ دربارۀ زندگی داشته است.
پیل که مؤلّف کتاب پرفروش «قدرت مثبت‌اندیشی» (The Power of Positive Thinking) بود، در مواعظ خود خوش‌بینی و تلاش در جهت نیل به اهداف را ترویج می‌کرد و تأکید می‌کرد که نیل به موفقیت مادّی و معنوی امری امکان‌پذیر است. او به بخش چهارم «نامه به فیلیپیان» (Philippians) استناد می‌کرد که می‌گوید: «من می‌توانم هر کاری را با قدرتی که عیسی مسیح به من می‌بخشد انجام دهم.» لذا می‌گفت: "اگر انسان تفکّر مثبت داشته باشد و به توانایی خود اعتماد کند، حتماً در مسیر نیل به اهداف خود موفّق خواهد شد." تمرکز او صرفاً بر روی پیروزی و موفّقیت بود. ترامپ و پدرش نیزپیل را فردی بی‌نظیر و واعظی فوق‌العاده می‌دانستند و
طرز تفکّر او را می‌ستودند. پیل هم متقابلاً ترامپ و عملکرد او را مورد تحسین قرار می‌داد و پیش‌بینی می‌کرد که روزی ترامپ به برجسته‌ترین بساز و بفروش آمریکا تبدیل خواهد شد.
اما جان پیل پسر دکتر پیلِ فقید خطاب به «واشنگتن پست» می‌گوید وقتی ترامپ از پدرش صحبت می‌کند، او خوشش نمی‌آید: "به نظر من آقای ترامپ فرد چندان محترمی نیست. فکر می‌کنم سیمایی که دونالد ترامپ از پدرم ارائه می‌دهد، هیچ ارتباطی با شناختی که من از او دارم ندارد." دکتر پیل از سال 1984 دیگر در کلیسای ماربل موعظه نکرد و دکتر کالیاندرو جانشین وی شد.
کلیسای ماربل کلیسایی جامع و متعلّق به همگان است؛ یعنی همه با نژاد، سن، گرایش‌های سیاسی، جنسیت، یا وضعیت اقتصادی مختلف در این کلیسا جای دارند. وقتی از ترامپ سؤال شد که آیا این نگرش کلیسا منافاتی با دیدگاه‌هایی که وی در کمپین خود ارائه کرده است ندارد، او پاسخ داد: "بین دنیای سیاست و دنیای کلیسا تفاوت‌های بسیاری وجود دارد. در دنیای کلیسا ما طبق دستور مسیح، ناگزیریم که یکدیگر را دوست داشته باشیم."
البته برای کلیسای ماربل مایۀ شرم و رسوایی است که در اوایل دهۀ 1990، دونالد ترامپ که در آن زمان متأهل بود، در مراسم کلیسا با خانم مارلا میپلز ملاقات کرد و کلیسا به نقطۀ آغاز روابط عشقی آنها تبدیل شد. گلوریا هجی (Gloria Hegy)، همسر دکتر کالیاندرو نقل می‌کند: "ترامپ و میپلز در مراسم کلیسا همین‌طور به هم خیره می‌ماندند." این رابطه بعدها به طلاق وی از همسر اولش ایوانا، و ازدواجش با مارلا منتهی شد.
/6262
نظر شما