یاسرفاتحی: جمعیت ایثارگران از جمله جریان های سیاسی اصولگرای حامی دولت است. این جمعیت اگرچه توسط افرادی تاسیس شد که یکی از آنان خود محمود احمدی نژاد بود ولی به نظر می رسد دیگر همان قرابت های فکری میان رییس دولت و اعضای آن وجود نداشته باشد. اکثریت اعضای شورای مرکزی این جمعیت جزو سیاستمدارانی هستند که دست طویلی در کار تشکیلاتی و سیاسی دارند. چه آن زمان که برای پیروزی انقلاب اسلامی با تشکیل گروه های سیاسی مختلف مبارزه با رژیم پهلوی را در پیش گرفته بودند و همراه با بهزاد نبوی، تاج زاده و سلامتی ها فعالیت می‌کردند و چه هنگامی که تشکل های دقیقا مقابل سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی را شکل داده و خط قرمز خود را این جریان گذاشتند. عضو موسس بودن احمدی نژاد در جمعیت ایثارگران در حالی در پرونده تجربیات سیاسی وی بایگانی شد که رییس جمهور پس از استقرار در پاستور هر گونه تاثیر احزاب و گروه های سیاسی اصولگرا در به قدرت رسیدنش را نادیده گرفت و رویکرد جدیدی در ارتباط با احزاب در پیش گرفت. اگرچه رییس جمهور اخیرا در سفر استانی خود به احزاب هشدار داد که گروه‌ها و احزاب حق دخالت در امور کشور را ندارند ولی آینده و فعالیت سیاسی وی در هاله ای از ابهام است. اینکه «آیا رییس جمهور بعد از فراغت از دولت به جمعیتی که زمانی آن را با جمعی از همفکرانش تاسیس کرد باز خواهد گشت و یا به فکر تاسیس حزب و جمعیت جدیدی خواهد افتاد؟» پرسشی است که نادران بر آن تاکید دارد.
گفت و گوی ما با الیاس نادران از اعضای تاثیرگذار جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی در حاشیه پنجمین کنگره سراسری این جمعیت انجام شد. کنگره ای که باعث شد حامیان و منتقدان جدی اصولگرای دولت بعد مدت ها در یک جا جمع شوند. نادران که در عرصه پارلمانی و سیاست جزو حامیان دولت محسوب می شود، سعی دارد بیشتر از سایر اعضای شورای مرکزی ایثارگران به دولت انتقاد داشته باشد. وی که اخیرا اتهاماتی را متوجه محمد رضا رحیمی معاون اول رییس جمهور کرد نشان داد که همفکری با رییس دولت دلیل چشم پوشی از خطاهای اطرافیانش نیست. شاید یکی از دلایل این که وی ایستادن دم در سالن «سینمای اردوگاه باهنر» و خوشامد گویی به مهمانان را بر حضور در سالن و شنیدن سخنان تند حامیان دولت ترجیح داد مشی منتقدانه اش به دولت بود. این گفت وگو در حالی با نادران انجام شد که امکان داشت هر لحظه به دلیل حضور مهمان جدید و خوشامد گویی به آن قطع شده که این طور نیز شد.چرا که گفت و گوی ما با این منتقد دولت با حضور حمید بهبهانی قطع و خاتمه یافت. این گفت و گو را در ادامه می‌خوانید:
جناب دکتر نادران! جمعیت ایثارگان از چه زمان و با چه هدفی تشکیل شد؟
از اواسط دهه هفتاد جمعی از منتسبین خانواده ایثارگران که چه قبل انقلاب و چه بعد انقلاب در عرصه سیاسی سوابق متعدد و طولانی داشتند هم اندیشی هایی کردند برای اینکه تشکلی را شکل بدهند که تا راهکار و برون رفت جدیدی باشد نسبت به شرایط سنتی که تا آن موقع بر آرایش سیاسی کشور حاکم بود. به همین دلیل آن جمع جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی را شکل دادند که نه نفر به عنوان هیات موسس انتخاب شدند. شورای مرکزی شکل گرفت. اساسنامه و مرامنامه ای شکل داده شد که رفتار تشکیلاتی در چارچوب آموزه های دینی و پایبندی به فرامین رهبری و اصول انقلاب و آرمان های حضرت امام(ره) و قانون اساسی جزو اساسی ترین مولفه های فکری آنان بود و ایثارگری جزو مشخصه های افرادی بود که در آن مجموعه فعالیت داشتند.
در این چهارده سال به اعتقاد من نقش آفرینی های خوبی در نقاط حساس کشور داشتند. بیانیه، تحلیل و کنگره هایی که جمعیت داشت و در سطوح مدیریتی کشور آنجا که لازم بود ورود پیدا کرده و نیز ورود قدرتمند، اثرگذار و جهت داری برای آرایش سیاسی داشتند. به خصوص در اردوگاه اصولگرایان برای جلوگیری از تشطط و تقویت وحدت بین نیرهای و مدیریت سیاسی صحنه تلاش های خوبی داشتند
آقای دکتر احمدی نژاد نیز جزو نه موسس این جمعیت بودند.ارتباط ایشان هم اکنون با جمعیت چطور است؟
آقای احمدی نژاد نیز از اوایل تشکیل جمعیت ایشان ورود پیدا کردند و عضو هیات موسس بودند ولی بعد از اینکه مسئولیت دولت را بر عهده گرفتند به علیت مشغله هایی که داشتند امکان حضور در جمعیت را پیدا نکردند.
جناب رییس جمهور بعد از رسیدن به قدرت هر گونه دخالت گروه های سیاسی در انتخاب خود را نفی کرد. چرا حداقل به جمیعت ایثارگران وابستگی نشان ندادند؟
طبیعتا کسی که رییس جمهور کشور می شود حتی اگر تعلقات و گرایشات سیاسی هم داشته باشد باید مواظب باشد تا این تعلقات سیاسی بر مدیرت اجرایی کشور تاثیر نگذارد.
چه در انتخاب همکاران، چه در مدیریت اجرایی کشور، چه در بها دادن به گروه های مختلف باید سعی کند تا حداکثر بی طرفی را حفظ کند. از این نظر رفتار ایشان قابل قبول و دفاع است. ولی باید ببینیم که بعد از ریاست جمهوری باز تمایل دارند که به جمعیت باز گردند یا می خواهند مسیر دیگری را طی کنند.
نقش جمعیت ایثارگران در انتخابات های بعدی را چطور ارزیابی می کنید؟
جمعیت همیشه سعی کرده به وظیفه اش عمل کند. تکلیف گرایی و ولایت مدرای و تلاش برای اینکه مجموعه اصولگرایان این فرصت را پیدا کنند تا در عرصه های مختلف خدمتگزاری بیشتری داشته باشند تلاش خود را انجام داده است. اما اینکه فردی که در آینده برای عرصه های مختلف انتخاب می شود از جمیت است یا خارج از آن موضوعیت نداشته و امروز نیز موضوعیت ندارد. به اعتقاد من انتخابات بعدی ریاست جمهوری مقدرای با دوره های قبل متفاوت خواهد بود و باید منتظر بمانیم که تا سال های آتی مقداری آرایش سیاسی نیروها روشن تر شود.
ارزیابی شما از آرایش نیروهای حامی دولت در آینده چیست؟
به نظر من آرایش سیاسی در دوره بعد ریاست جمهوری بر اساس حامی دولت و غیر آن نخواهد بود و صف بندی ها متفاوت تر از آرایش فعلی خواهد بود.
و نسبت به نیروهای اصلاح طلب؟
هنوز فرصت برای اصلاح طبانی که بخواهند در چارچوب نظام و پایبندی به آرمان های حضرت امام (ره)، قانون اساسی و رهبری حرکت کنند، وجود دارد و می توانند در عرصه سیاسی کشور فعالیت داشته باشند ولی مسیری را طی کردند که ختم به اینجا نشده است. الان راه بازگشت وجود دارد و اگر بخواهد این فرصت را برای خود ایجاد کنند ممکن است. اما با افراطی گری و تلاش برای براندازی و رفتاری هایی که طی سال 88 داشتند دوباره انجام دهند همان طور که در زمان حضرت امام نهضت آزادی و جبهه ملی از عرصه رقابت های سیاسی خارج شدند خودشان را خارج می کنند.
برخی از تحلیل گران سیاسی اصولگرا نسبت به ایجاد تشتت و از هم گسیختگی بین این جریان ابراز نگرانی کرده اند. ارزیابی شما چیست؟
من چنین نگرانی ندارم. هر مقطع انقلاب و فعالیت های سیاسی اقتضائات خاص خود را دارد. زمانی خط کشی ها بر اساس چپ و راست بود. زمانی سنتی و غیر سنتی بود. بعد اصلاح طلبی و غیراصلاح طلبی بود. امروز اصلاح طلبی و اصولگرایی است و ممکن است فردا با تغییر شکل آرایش سیاسی این خط کشی ها نیز تغییر پیدا کند.
نظر شما