او نوشته است: در انتخابات ریاست جمهوری سال 1376 با موجی که بین مردم ایجاد شده بود عده ای احساس خطر میکردند وبرای اینکه کاندیدای مورد نظرشان هر طورشده رای بیاورد ، همه سرمایههای معنوی نظام و انقلاب را خرج انتخابات و کاندیدای خودشان کردند. نتیجه انتخابات فقط شکست و رای نیاوردن یک کاندیدا و جریان و حزب سیاسی نبود. آنها کاری کردند که این شکست دامنه خیلی گستردهتری پیدا کند. محافل خارجی و حتی داخلی نتیجه انتخابات را پاسخ منفی مردم به نظرات و آرای بزرگان قلمداد کردند. این تعبیر از نتیجه انتخابات درست یا غلط بازتاب زیادی داشت. بهنحوی که عقلای کشور روش اتخاذ شده را خطا و حتی برخی تعبیر به انتحار کردند.
در انتخاباتهای بعدی هرچند بزرگان احتیاط بیشتری کردند ولی نمیتوان از تلاش گسترده و دائمی یک جریان سیاسی در کشور نسبت به هزینه کردن مراجع، علما و حتی مقام معظم رهبری برای رسیدن به مقاصدشان چشمپوشی کرد. آنها وقتی نسبت به لرزان شدن پایههای منافع خود احساس خطر میکنند به یاد استفاده از این سرمایهها میافتند و به هر قیمتی شده تلاش میکنند اعتبار آنها را صرف مقاصد خود کنند و برعکس اگر در مقطعی نظر آنها را خلاف امیال خود ببینند افرادشان را به خیابان و جلوی بیوت میکشانند و فریاد «مراجع، مراجع ـ بصیرت، بصیرت» سر میدهند.
در چندروز گذشته برخی روزنامه ها و مراکز خبری سخنانی از امام جمعه مشهد را منتشر کردند که نشان میدهد که ایشان برای هزینه کردن اعتبار مراجع تقلید برای کاندیدای مورد علاقهاش هیچ ابایی ندارد. این خبر در سطح گستردهای منتشر و باعث تعجب بسیاری از دلسوزان و علاقهمندان نظام و روحانیت شد.
البته دفتر یکی از مراجع تقلید خبر فوق را تکذیب و آن را نامعتبر توصیف کرد ولی مهم این است که عدهای دوباره راه افتادهاند و خود را محق میدانند که با هر ترفند و روشی این سرمایههای گرانقدر تشیع را خرج مقاصد سیاسی خود کنند. هرچند از کسانی که حاضرند از امام زمان (عج) و امام رضا (ع) و همه مقدسات برای مقاصد خود بهره بگیرند انتظار دیگری داشتن، انتظار عبثی است، ولی میشود تمهیداتی اندیشید که این عده کمتر به فکر سوء استفاده از این سرمایهها بیفتند.
1727212
نظر شما