هلند با روش 1-3-2-4 بازی می‌کند که یک سیستم بسیار منعطف و تا حد زیادی رایج در فوتبال امروز جهان است. در مسابقه هلند- دانمارک، چهار بازیکن به نام‌های فن‌پرسی، کوئت، فن‌درفار و اشنایدر لوزی تهاجمی بسیار خوبی تشکیل دادند و با توجه به اینکه بازی اولشان بود، نمایش قابل قبولی داشتند. جابه‌جایی طولی آنها عالی بود و فن‌بومل می‌توانست به خوبی جای اشنایدر را بگیرد تا او در خط حمله به کنار فن‌پرسی برود. با توجه به اینکه کوئت و فن‌درفار جمع بازی می‌کردند، برای مدافعان و خصوصاً مدافع سمت راست جا برای نفوذ باز می‌شد. تنها مشکل هلند در حال حاضر نبود یک سوپراستار است که بدون شک با اضافه شدن آرین روبن این مشکل نیز برطرف می‌شود.
از سوی دیگر دانمارک نیز بازی بسته‌ای ارائه داد و با توجه به برتری عددی هلندی‌ها در یک‌سوم میانی، دانمارک فقط یک مهاجم داشت. آنها در زمین خودی پرتعداد بودند اما اشتباه پولسن تمام تفکرات آنها را بر باد داد.
***
ژاپن یکی از نمایندگان خوب آسیا در جام‌جهانی است. آنها سه بار با کامرون بازی کرده بودند که دو پیروزی و یک تساوی به دست آوردند. تیم کامرون از سرعت فردی و قدرت بدنی استفاده می‌کرد اما در مقابل ژاپن تراکم مناسبی در زمین داشت و سرعت تیمی بالایی را هم به نمایش گذاشت. به جز 10 دقیقه اول ژاپن در سایر دقایق مسابقه توپ و زمین را اداره کرد و توانست فشار زیادی به حریف خود تحمیل کند زیرا سرعت تیمی بالاتری داشت.
تفکرات کامرون نیز به اتوئو ختم می‌شد اما چون او یک خط عقب‌تر بازی می‌کرد، انتظارات را برآورده نساخت.
***
ایتالیا معمولاً در جام‌های جهانی شروع بدی دارد و دوره قبلی هم که به قهرمانی جهان رسید، شروع خوبی نداشت. البته آن طراوت موردنظر در ایتالیای روز اول یافت نشد و شاید یکی از دلایل اصلی آن بالا رفتن سن شاگردان لیپی و بی‌انگیزگی آنها باشد. چند بازیکن مثل کاناوارو و بوفون در دوره قبلی قهرمان شدند و همین موضوع می‌تواند بی‌انگیزگی آنها را در پی داشته باشد. اعتقاد دارم ایتالیا در ادامه بازی‌ها روند بهتری پیدا می‌کند ضمن اینکه پاراگوئه نیز مدعی صعود به حساب می‌آید.
نظر شما