آن زمان برخی نامزدهای عرصه انتخابات با تکیه بر اصل 44 قانون اساسی و تاکید بر اصل گردش آزاد اطلاعات، بر وجود و لزوم تاسیس چنین شبکههایی اذعان کرده و تاسیس چنین شبکههایی را در ادامه سایر وعدههای انتخاباتی خود به مردم نوید دادند. تفوق نگاه سیاسی نسبت به نگاه کارشناسی و فرهنگی در خصوص این موضوع ادعایی نیست که قابل اثبات نباشد و شاید دقیقاً به همین خاطر است که بحث فوق هیچ گاه به سرانجام مشخص و روشنی نرسیده است.
محسن علیاکبری، از جمله کسانی است که تاسیس شبکههای خصوصی در کشور را کاملاً در راستای منافع نظام و چشم انداز فرهنگی کشور توصیف میکند. او در این خصوص به خبرآنلاین گفت: «امروز احترام به ذائقه مخاطب به عنوان یک اصل اساسی در همه جای دنیا پذیرفته شده است. طی 30 سال گذشته، کشور ما در عرصههای مختلف پیشرفتهای در خور توجه و بینظیری را تجربه کرد و درست به همین دلیل باید اذعان کنیم تاسیس شبکههای تلویزیونی خصوصی یکی دیگر از عرصههایی است که جا دارد جدیتر به آن بیندیشیم.»
وی در ادامه افزود: «کمترین و ناچیزترین حسن و فایده وجود شبکههای خصوصی در کشور، پدید آمدن رقابتی سالم و حرفهای برای تولید برنامههای با کیفیتتر است. امروز رسانه ملی ما نیازی به امر مهم احساس نمیکند چه آنکه هنوز مجبور و ملزم به رقابتی چنین حرفهای نشده است.»
علیاکبری تاسیس شبکههای تلویزیونی خصوصی را راهکاری جهت پر کردن ظرفیتهای خالی موجود در بحث سرگرمیسازی و پر کردن اوقات فراغت مردم عنوان کرد و اظهار داشت: «امروز ما نمیتوانیم ایراد چندانی به استفاده کنندگان از شبکههای ماهوارهای بگیریم زیرا نیاز به تنوع و سرگرمی در ذات بشر نهفته است؛ اگر ما به عنوان متولیان و داعیهداران فرهنگ کشور نتوانیم اوقات فراغت و نیاز به سرگرمی را در بین مردم خود مدیریت کنیم آنها به راه خود رفته و به پای تعلل ما نخواهند نشست.»
تهیهکننده «کتاب قانون» در ادامه ضمن اذعان به فرهنگ بالای خانوادههای ایرانی اظهار داشت: «مطمئن باشید خانوادههای ایرانی با وجود این فرهنگ غنی و هویت چند هزار ساله، به دنبال این نیستند تا تصاویر و فرهنگی مغایر با شئونات و ارزشهای پذیرفته شدهشان به خانههایشان راه پیدا کند. اگر میبینیم امروز ماهواره به عنوان یک پدیده مخرب فرهنگی به خانه ایرانیها راه پیدا کرده به دلیل همین خلاء و کمبودی است که در این عرصه وجود دارد.
متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.
نظر شما