«همیشه رویدادها و حوادث بزرگ تاریخی زمینه تولد مردان بزرگی است که تاثیر خود را در تاریخ بیشتر از خود رویدادها می گذارند.» شارل دوگل، رییس جمهور و بنیانگذار فرانسه بعد از جنگ جهانی دوم این جمله را در گفتگو با «سیرس سولزبرگر» خبرنگار نیویورک تایمز در سال 1956 میلادی در حالی به عنوان مقدمه مصاحبه خود می‌گوید که اعتقاد دارد در بحران ها است که ملت ها کارهای بزرگ می کنند و البته این حرفش به خودش برمی‌گردد که چگونه ملت فرانسه را در برابر آلمان ها حفظ کرده است.
دوگل کسی بود که اولین بار شکست فرانسه در مقابل آلمان نازی را انکار کرد و اشغال این کشور توسط نیروهای نازی را تنها به توان بالای نظامی آنها مربوط دانست که در نهایت با درایت فرانسوی ها، آلمان در جنگ جهانی دوم شکست خورد و شاید همین خودبزرگ بینی ژنرال دوگل، ملت فرانسه را مجاب کرده باشد که وی را سمبل و معمار فرانسه جدید بدانند.
اولین بار دوگل، فرانسه را از مستعمرات خود در الجزایر جدا کرد و نظام جمهوری فعلی فرانسه را بنا نهاد و زمینه ای برای تثبیت وضعیت نظام سنتی سیاسی این کشور در سالهای معاصر فراهم کرد و همانطور که «جاناتان فنبی» در کتاب بیوگرافی خود از این رییس جمهور دیکتاتوروار فرانسوی می‌نویسد: شاید فرانسوی ها بعد از سالهای جنگ جهانی دوم ثبات نسبی خود را مدیون لجاجت ها و شخصیت سخت و شاید دیکتاتورگونه دوگل باشند و حداقل این مطلب را باید گفت که در بعضی موارد حق با او بود چرا که او از نبرد با دشمنان خارجی و داخلی و حتی خویشاوندان خود واهمه نداشت و شاید دلیل عدم اتحاد وی با کسانی مثل روزولت، آیزنهاور و چرچیل در زمان جنگ جهانی دوم بیشتر همین رفتار و اخلاقش بود و بر خلاف مورخان نامطلع چندان ربطی به سیاست های داخلی فرانسه نداشت.
او می خواست کشورهای دیگر با فرانسه مثل یک قدرت بزرگ رفتار کنند و راه حل های جنگ را از او سوال کنند.
به گزارش خبرآنلاین به نقل از اکونومیست، «جاناتان فنبی» که سالها به عنوان خبرنگار بخش پاریس رویترز در این کشور ساکن بوده است در این کتاب با عنوان «ژنرال: شارل دوگل و فرانسه‌ای که او نجات داد» از نوشتن بیوگرافی این شخصیت جاه طلب فرانسوی جدای از اتفاقات سیاسی بیشتر سعی دارد به عنوان یک خبرنگار خارجی با تعقیب حوادث دوران زندگی وی از دوران تحصیلش در آکادمی نظامی ساینتسیر تا دوران ریاست جمهوری بگوید که فرانسه باید مدیون دوگل باشد و اعتقاد دارد مشخصات فردی دوگل باعث ایجاد روحیه وطن پرستی فرانسوی ها در سالهای اخیر شود به طوری که در کتابهای ادبیات هر کشوری مثالی از آن ذکر می شود.
وی می نویسد دوگل با وجود روحیه جاه طلبی بسیار درستکار و شجاع و متعهد به وظیفه خود بود و حتی هزینه های تلفن شخصی خود و همسرش را از حقوق ماهیانه اش پرداخت می کرد.
به اعتقاد نویسنده این کتاب نحوه برخورد قاطع دوگل با سران دیگر کشورها باعث شد شورای امنیت و دیگر سازمان های بین المللی که بعد از جنگ جهانی دوم تاسیس شدند همگی صندلی ثابتی به فرانسوی ها بدهند و این در حالی است که دوگل در هیچ قراردادی شرکت نمی کرد و در جلسات کابینه خود با هر تعداد وزیری که لازم بود برای حفظ منافع مردم فرانسه مخالفت می کرد.
نظر شما