به گزارش خبرآنلاین به نقل از اکونومیست، فردیناند مونت به طور غیر معمول کارها و مشاغل متفاوتی را تجربه کرده است و از ستون نویسی روزنامه و نویسندگی رمان و ویراستاری متون ادبی تا کارها و پست های سیاسی و اقتصادی اش در دولت مارگارت تاچر، نخست وزیر سابق بریتانیا همگی شرایطی را برایش فراهم آورده است که بتواند کارهایی مثل «مرهم سرد» را در موضوعات مختلف تاریخی بنویسد که سال گذشته یکی از پرفروش ترین کتابهای سال انگلیس شود.
او به خاطر داشتن این شغل های متفاوت که با مسایل تاریخی و ادبیات قدیم اروپا سر و کار داشته است، عادت دارد کتابهایی بنویسد که بیشتر به ادبیات قدیم اروپا ربط داشته باشد و حالا در کتاب جدیدش مسئله ای را مطرح می کند که با بقیه کتابهایش تفاوت بنیادی دارد.
«مونت» در این کتاب با عنوان «دایره کامل: چطور دنیای باستان برگشته است» ضمن بررسی تاریخی دنیای باستان و حال و هوای آن روزگار اعتقاد خود را چنین بیان می کند که انسان های دنیای معاصر شباهت بسیاری به انسان های عهد باستان دارند و هرچند امروزه تکنولوژی پیشرفت کرده است ولی آدم ها مثل انسان های دوران باستان رفتار می کنند.
او می نویسد زندگی در دنیای کنونی شباهت بسیاری به دوران باستان در روم و یونان دارد به طوری که 1500 سال در دایره زمان گشته است و به زمان کنونی رسیده است و در این سفر مدور، انسان های مدرن به رفتارهای پیشینیان خود در آتن و روم باستان بازگشته اند و همه در جستجوی چشمه هستی و جاودانه هر روز به حمام و سونا می روند و برای سلامت و تناسب اندام خود تلاش می کنند و در مورد مسائل مربوط به تغذیه و روابط زنان و مردان، انسانهای معاصر بر خلاف دوره های اخیر مثل عصر ویکتوریا یا حتی سالهای بعد از جنگ جهانی دوم بیشتر دوست دارند همان کارهایی را انجام دهند که هم دوره های سقراط و افلاطون می کردند.
به عقیده نویسنده ترجمه ای مجدد از زندگی دوران باستان در ذهن بشر صورت گرفته است. در فصل ذهن این کتاب «مونت» شباهت های عجیبی بین رویدادهای مختلف را می شمرد که همگی این نظریه نویسنده را تا حدودی ثابت می کنند که زمان یک چرخه دایره ای شکل است که بر اساس این نظریه معروف تاریخ همیشه تکرار می شود و باید از آن عبرت گرفت.
البته وی این مطلب را با حزن و اندوه خاصی بیان می کند که دین مسیح در دنیای کنونی در حال زوال و انحطاط است و کسانی که به هنر و ادبیات قبل از مسیح علاقه دارند هر روز بیشتر می شوند و باید گفت «هنر مذهب» با چیزی شبیه «مذهب هنر» جایگزین شده است و این حقیقت را نمی توان انکار کرد که ما در دنیایی زندگی می کنیم که عصر بعد از مسیحیت خوانده می شود ولی نشانه های آن در حال از بین رفتن است و مردم به جای مذهب دنبال هنر و رسیدگی به زیبایی اندام و جنگاوری در مبارزات تن به تن مثل گلادیاتورهای روم باستان هستند و کسی به مذهب اهمیت نمی دهد.
«مونت» در فصل های انتهایی کتاب خود تفاوت های مربوط به دموکراسی آتنی ها در زمان پریکلس را با ستمگری امپراطوران رومی مثل نرو و کالیگولا مقایسه می کند و این تفاوت ها را در دنیای جدید مثال می زند که چگونه مردمانی در بعضی از مناطق دنیا به بردگی گرفته می شوند و بعضی نیز مثل گلادیاتورها به عنوان سربازان مستخدم در اختیار گروه اندکی از سیاستمداران به کشتار مشغول هستند و در زمان حال که انسان ها ادعای تمدن دارند چرا باید دوران های تاریک بعضی از قرون تکرار شود؛ آیا 1500 سال دیگر باید منتظر وقایع مشابهی باشیم.
نظر شما