امیدهای تازه برای درمان پارکینسون

دانشمندان برای اولین بار مشخص کردند که چگونه مسیرهای خاصی در مغز ما حرکات را کنترل می‌کنند و به این ترتیب درهای تازه‌ای برای بهبود مهارت‌های حرکتی در بیماران مبتلا به پارکینسون باز شده است.
به گفته کارشناسان با این کشف جدید علاوه بر پارکیسنون می‌توان داروها و روش‌های درمانی جدیدی را نیز برای بهبود شرایط زندگی افرادی که به بیماری‌های مشابه مانند سندروم تورت یا بیماری هانینگتون هستند پیدا کرد.
در حالی که این تحقیقات هنوز در مراحل اولیه خود به سر می‌برد، اما نتایج آن می‌تواند شرایط زندگی را برای بیش از 120 هزار مبتلا به بیماری پارکینسون در کشور انگلستان بهبود ببخشد.
این بیماری که مرتبط با کمبود دوپامین در بدن است قابلیت‌های حرکتی و تکلمی بیماران را از بین می‌برد.
اوایل ماه جاری نیز تعدادی از دانشمندان خبر از شروع دوباره تحقیقات خود برای درمان بیماری پارکیسنون داده بودند. چرا که آن‌ها توانسته بودند روش‌هایی برای غلبه بر عوارض جانبی آزمایش‌هایی پیدا کنند که باعث شده بود ادامه تحقیقات در بیش از 9 سال پیش ممنوع شود.
در آخرین تحقیقات که در موسسه بیماری‌های عصبی در گلدستون و دانشگاه استنفورد در آمریکا انجام شده است دانشمندان از تکنیک‌های ژنتیکی استفاده کردند و توانستند مدارهای خاصی در مغز موش‌ها به وجود بیاورند که نسبت به نور از خود واکنش نشان می‌دهند.
سال‌هاست که دانشمندان اعتقاد دارند حرکات ما توسط تعادل در فعالیت دو مدار مجزا در مغز کنترل می‌شود. دکتر آناتول کریتزر که این تحقیقات را انجام داده است در این باره گفت: دانشمندان این مدارها را در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90 شناسایی کردند اما هنوز راهی برای آزمایش عملکرد آن‌ها در حیوانات پیدا نشده بود.
قرار است نتایج این تحقیقات در شماره این هفته نشریه نیچر به چاپ برسد. پارکینسون بعد از بیماری آلزایمر دومین بیماری نابود کننده سیستم عصبی است و از هر 14 فرد بالای 65 سال یک نفر به این بیماری دچار می‌شود.
تلگراف ، 7 جولای