قطع عضو

وبگردی می‌کردم یک خبر جالب دیدم. یکی از اعضای اتحادیه‌های کارگران صربستان به نام «زوران بولتاویک» در اعتراض به تعویق حقوق کارگران، با اره آهن‌بر یک انگشت دست چپش را قطع کرده و خورده است. به ناگاه بخش سورئال ذهنم فعال شد و تصاویری دیدم نگو و نپرس! باتوجه به پول نفت فراوانی که در سفره‌ها موج می‌زند، نمی‌دانم چرا حقوق کارگران و ... عقب می‌افتد. اگر خدای ناکرده جماعت تصمیم بگیرند از «زوران بولتاویک» پیروی کنند، چه قطع عضوهای عجیب و خانمان براندازی صورت خواهد گرفت؟! خدا نصیب نکند! مثلاً خود بنده با وجود داشتن قرارداد 18 ماه است که یک تهیه‌کننده تلویزیون پولم را نداده است. حالا باید چی قطع کنم؟!

 طرح جامع ساماندهی
دکتر مسعود کرباسیان، معاون شهردار تهران گفته: «زباله دزدها باید ساماندهی شوند».

حرف درستی است. اساساً ساماندهی کار خوبی است. به نظر من هر اداره و نهادی باید جماعتی که کارشان به هر شکل به آنها مربوط می‌شود را ساماندهی کنند. لذا چند گروه بی‌سامان را معرفی می کنیم: دزدان ناموس، دزدان دوچرخه، دزدان بیت‌المال، دزدان دریایی و ...

 فوتبال و سیاست
مدیرعامل باشگاه مس رفسنجان داستانی گفته است از نداری‌های باشگاه، پر از آب چشم. اشک آدم در می‌آید. گفته باشگاه حتی پول گاز را نداده و گاز قطع شده و برای خوابگاه بازیکنان از آبگرمکن نفتی استفاده می‌کنند و قس علی هذا. حالا این را داشته باشید، از طرف دیگر سرمربی این تیم گفته: «علاقه داریم تیم استقلال با تمام قوا به مصاف مس بیاید و از آمادگی کامل تیمش برای رویارویی با قهرمان لیگ برتر خبر می‌دهد.» نمی‌دانم چرا این اوضاع من را یاد کاندیداتوری «محسن رضایی» برای انتخابات ریاست جمهوری می‌اندازد.

 بالاخره آمد
لحظات نفس‌گیر انتظار به پایان رسید. دل‌های افسرده به مژده بهاری حضور مجدد رنگ بهاری گرفت و کبوتران سفید که سر به زیر پرهای خویش فرو برده بودند، بار دیگر در آسمان ایران به پرواز درآمدند. قلل سربلند از زیر برف سنگین بیرون آمدند و گل‌های رنگارنگ را در آستانه نگاه آسمان شکوفا کردند. در و دیوار ایران به رقص و سماعی شادمانه درآمده و لبخند و شربت و شیرینی سکه رایج سلام و علیک‌های پر امید مردمان است. دیگر بار می‌گوید مژده بده مژده بده که لحظات نفس‌گیر انتظار به پایان رسید و محسن رضایی اعلام کاندیداتوری کرد و گفت: «نمی‌خواهم خود و دیگران رأی سفید بدهیم.» خدا را شکر. اگر رضایی نمی‌آمد همه رأی‌ها سفید به صندوق ریخته می‌شد و حیف بود که این همه درخت بریده شود برای رأی سفید و اسراف بشود.