داریم درباره کسی حرف می زنیم که حالا با اقتدار بهترین بازیکن فوتبال آسیاست. کسی که بیشترین شایستگی برای رسیدن به توپ طلای آسیا را دارد.
کسی که می تواند بعد از سال 2004 برای اولین بار توپ زیبای بهترین بازیکن سال فوتبال آسیا را در تاریخ 8 آذرماه در عمان برای فوتبال ایران بدست بیاورد. چرا و چطور این جایزه در نزدیکی بیرو قرار گرفته است؟ کافی است به اتفاقات همین چند ماه گذشته و روند امتیاز دهی به بهترین بازیکن سال اسیا نگاهی انداخت.
بیرو حالا خودش بیش از همه هیجان رسیدن به چنین اتفاقی را دارد. اتفاقی که برای کمتر دروازه بانی در تاریخ فوتبال دنیا هم رخ داده است و اصلا بزرگی مثل جان لوییجی بوفون هم برای همین سختی ، هیچ وقت نتوانست صاحب توپ طلا شود.
بیرو ولی در یک بازه تاریخی این فرصت را دارد که بتواند بهترین بازیکن سال فوتبال آسیا شود. برای او حالا تقریبا همان اتفاقاتی دارد می افتد که سال قبل برای عمر الخربین سوری رخ داد. او به فینال رسیده است و در دو بازی آسیایی توانسته بازیکن هفته شود . این یعنی 30 امتیاز مثبت به ازای هر بازی. چیزی که کمتر رقیبی از رقبایش در آسیا دارد. رقبایی که حالا فقط در دو بازی پیش رو ، تقریبا در غرب آسیا او رقیب جدی دیگری غیر از سید جلال ندارد. یعنی هم تیمی خودش.
در میان شرقی هم شانسی که آورده این است که هیچ کدام از بازیکنان رقیبش در جام جهانی کار چشمگیری نداشته اند. یعنی بیرانوند نتوانسته در سه بازی ایران در جام جهانی بهترین بازیکن میدان باشد. او شاید این شانس را داشت تا در بازی ایران و پرتغال صاحب این افتخار شود اما کوآرشما این موفقیت را بدست آورد. او اگر آن عنوان را داشت حالا جای 60 امتیاز ، صاحب 110 امتیاز در جدول مهمترین بازیکنان آسیا بود.
در مراسم ای اف سی جایزه توپ طلا به بازیکن سال شاخص حاضر در قاره اعطا می شود و لژیونرها جایزه دیگری دارد. جدول امتیاز دهی مشخصی هم برای این جایزه وجود دارد. حضور در بازی های جام جهانی و کسب بهترین بازیکن زمین 50 امتیاز دارد. بازی در رقابت های انتخابی جام جهانی یا رقابت های جام ملتهای آسیا 40 امتیاز دارد. رقابت های لیگ قهرمانان آسیا هم 30 امتیازی هستند.
این امتیازات را کمیته ای 6 نفره بررسی می کنند و اگرچه بیرانوند حالا فعلا 30 امتیاز دارد و نسبت به رقبای آسیایی دیگرش بعید است خیلی اختلاف فاحش داشته باشد ، این شانس را دارد که در حالت نزدیک بودن امتیازات ، گروه تصمیم ساز به فاکتورهای دیگر مثل درخشش در بازی های جام جهانی هم خواهند رسید. جایی که او حسابی خوش درخشیده بود.
بیرو در بازی های اخیرش با پرسپولیس دو بار بهترین بازیکن زمین شده است ، یک بار بازیکن هفته آسیا و این ها یعنی او درخشان ترین ستاره این ماه های فوتبال آسیا بوده است و نماد مشخصی مثل گرفتن پنالتی کریس رونالدو را هم پشت سر گذاشته است. از سوی دیگر نداشتن رقیب جدی هم سبب شده در تمام گمانه زنی ها ، با امتیازاتی که در جداول ای اف سی بدست آورده ، نامش را در صدر فهرست احتمالی قرار دهد. شاید اگر اتفاق عجیبی مثل یک نمایش کابوس وار در دو بازی پیش رو رخ ندهد یا کسی ستاره این دو بازی نشود که هر دو بازی را ستاره میدان شود ، او می تواند با شانسی بالاتر از رقبا به این عنوان برسد.
بیرانوند خودش هم البته خیلی برای رسیدن به چنین عنوانی هیجان دارد و از مسئولان فدراسیون و حتی نمایندگان ای اف سی درباره این شانس پرسیده است و فعلا گمانه زنی ها درباره شانسش حوالی 50 درصد بوده است. درحالی که هنوز حتی نام کاندیداها را هم ای اف سی اعلام نکرده است!
بیرو با این جایزه می تواند به پرافتخارترین دروازه بان تاریخ آسیا بدل شود. بعد از حضور در یک جام جهانی موفق که بهترین نتایج ایران در آن رقم خورده است. رسیدن به افتخار بزرگ نخستین صعود تاریخ پرسپولیس به لیگ قهرمانان آسیا و داشتن شانس قهرمانی آن و خب داشتن یک توپ طلا که در آسیا هیچ کس حتی دعایه و کاواشیما و عابدزاده یا حجازی هم به آن نرسیده اند.
بیرو اما روایت های جالب دارد از اتفاقاتی که بر او گذشته است. او می گوید:«من سال قبل روزهای سختی را پشت سر گذاشتم. بعد از آن ویدئویی که درباره شوخی ام با کریس رونالدو منتشر شد، همه ریختند سرم. خیلی به من سخت گذشت. می گفتند رونالدو این را می بیند و خیلی بیشتر از سه تا گل به تو خواهد زد. راستش ولی منی که از بچگی با سختی و فقر و مشکل بزرگ شدم و بچه مبارزه با سختی ها هستم ، جنگیدم و کم نیاوردم. یادم نمی رود چقدر مسخره شدم اما می خواستم که خودم را ثابت کنم. وقتی خدا لطف کرد و آن پنالتی را گرفتم ، از خوشی دوست داشتم همان جا بگیرم بخوابم.»
و البته ادامه می دهد:«راستش آره دوست دارم که بهترین بازیکن سال آسیا بشوم خب افتخار خیلی بزرگی است. ولی برایم خیلی هیجان انگیزتر خواهد بود اگر پرسپولیس قهرمان آسیا شود. شما دیدید چقدر تلاش کردیم تا این جا برسیم. من اول فصل می توانستم بروم. پیشنهاد هم داشتم ولی خب دیدم باشگاه به من نیاز دارد. هواداران اصلا دوست نداشتند بروم. گفتم دو سال است که با این تیم قهرمان ایران شدم. بمانم برای حضور در فینال آسیا . کار سختی بود اما حس کردیم می شود این اتفاق بیفتد. »
بیرو حالا به رویاهایش نزدیک شده است:«سال خوبی است . خب ما با هواداران مان تا فینال آسیا رسیده ایم. حالا باید برویم برای قهرمانی . این تازه بخشی از مسیر است. دوست دارم بتوانم بعد از یک جام جهانی خوب ، با هم تیمی هایم به قهرمانی در آسیا هم برسم و البته بعد از ان شک ندارم که رویاهایم هم قابلیت تحقق دارند. باز هم می گویم دوست دارم در یکی از تیم های بزرگ دنیا مثل لیورپول بازی کنم. من وقتی رویاهایم را لیست کردم ، تا همین جایش هم خیلی دور از دسترس بود اما جنگیدم و به خیلی های شان تا همین امروز رسیده ام.»
256 43
نظر شما