ایسنا نوشت:
یک روانشناس با اعلام اینکه فیلمها در کشور با ساز و کار روانشناسی تهیه نمیشوند، گفت: صحنه وقوع جرایم خشن در فیلمها باید به صورتی نمایش داده شود که مخاطب از ارتکاب آن احساس انزجار کند.
دکتر مصطفی تبریزی با بیان اینکه فیلمهایی خشن، تاثیرگذار در وقوع جرایم خشن هستند، اظهارکرد: معمولا افرادی که اقدام به ارتکاب این جرایم میکنند، اطلاعات چندانی از ابزارهای وقوع آن همچون قمه، پنجه بوکس و شمشیر ندارند، بلکه اطلاعات خود را از منابعی همچون داستان، فیلم و غیره به دست میآورند.
وی ادامه داد: نمایش وسایل و چگونگی وقوع جرم، قبح ارتکاب این جرایم را میشکند و مجرمان فکر میکنند که گاهی میشود به شیوههای نمایش داده شده، دست به ارتکاب جرم بزنند.
تبریزی با تاکید بر اینکه متاسفانه فیلمها در کشور با ساز و کار روانشناسی تهیه نمیشوند، افزود: به طور یقین دیدن اینگونه جرایم در فیلمها بویژه در سنین بین چهار تا پنج سالگی و 10 تا 15 سالگی تاثیر بسزایی در شخصیت افراد دارد و برای سلامت روان جامعه بسیار مضر است.
به گفته وی در صورتی که نتوان این صحنهها را از فیلمها حذف کرد، ارتکاب این جرایم باید به شکلی نمایش داده شود که افراد با مشاهده صحنههای جرم به ویژه جرایم خشن احساس انزجار کنند.
تبریزی با اشاره به اینکه اگر یک آزمون روانشناختی از افراد جامعه گرفته شود، مشخص خواهد شد که درصد بسیار زیادی از افراد به افسردگی دچار هستند که در برخی از موارد این افسردگی به صورت پرخاشگری خود را نشان میدهد، افزود: اختلالات شخصیتی طیف قابل توجهی از افراد جامعه را در بر میگیرد که از جمله این اختلالات، اختلال مرزی و ضد اجتماعی است. به گفته این کارشناس، بیشتر افرادی که اقدام به ارتکاب جرایم خشن میکنند، عمدتا به اختلالات شخصیتی دچار هستند.
این روانشناس با اشاره به اینکه وقوع جرایم خشن به موضوعات مختلفی که ریشه در گذشته دارد، مربوط میشود، افزود: متاسفانه زمانی که جرمی به وقوع میپیوندد، آخرین حلقه از نظر زمانی وقوع جرم مورد مطالعه قرار میگیرد و به عنوان علت اصلی جرم مطرح میشود.
وی با اشاره به اینکه نحوه تربیت در دوره کودکی از زمان تولد تا سن پنج سالگی در وقوع جرایم خشن تاثیرگذار است، گفت: در این دوره زمانی، کودکان در برخی مواقع احساس امنیت نمیکنند و فکر میکنند که با پرخاشگری باید به خواستههای خود برسند.
نظر شما