مریم آهنگری:
به عنوان اولین سؤال چه اهدافی را برای این کنسرت پیگیری کردید؟
این پنجمین اجرای این گروه است. اجراهای قبلی این گروه تماماً مبنی بر موسیقی فلکلور بوده است اما در جشنواره تصمیم داشتیم که موسیقی سنتی اجرا کنیم. و چند کار را کلاً عوض کردیم. زیرا در جشنواره جایی برای کار محلی وجود نداشت و کارهای سنتی را اضافه کردیم. و این‌که اولین‌بار است که در جشنواره فجر به اجرای برنامه پرداختیم.
با توجه به رپرتوآر متنوع و متعدد اجرا، چگونه به ساختار اجراها خود را نزدیک کردید؟
گروه ترنج کلاً گروهی محلی است و جزو دسته بانوان قرار می‌گیرد. اما در جشنواره فجر به شکل مختلط شرکت کرده‌ایم و سه آهنگ «سلطان خوبان»، «سمن بویان» و «وطن» را در آخر کار به رپرتوآر اضافه کردیم. تصنیف وطن تم کردی داشت و این سه قطعه را به این جهت به کار افزودیم تا اجرا حال و هوای سنتی به خود بگیرد.
چرا قطعات آن‌قدر کوتاه بود؟
در جشنواره گفته شده بود هر گروه بیش از چهل دقیقه نمی‌تواند به اجرای برنامه بپردازد و ما تعدادی از قطعات را حذف کرده و تعدادی را هم کوتاه‌تر اجرا کردیم تا به حد چهل دقیقه برسیم.
انتقاد به گروه شما تک‌صدایی بودن اجراست. با توجه به این‌که شما سازهای متعددی داشتید.
کارهای ما چون جنبه محلی داشت به صورت اونیسون اجرا شد تا این‌که فاصله‌بندی شده باشد.
چرا سازهای کوبه‌ای با هم هماهنگ نبودند؟
زیرا این سالن تئاتر است. ما صدا را به درستی از مانیتورها دریافت نمی‌کردیم. صدابرداری خوب بود ولی ما روی سن صدا را به درستی نداشتیم. سازهای کوبه‌ای نیز صدای سازهای خود را به درستی دریافت نمی‌کردند.
نظر شما