مراسم تودیع و معارفه رؤسای جدید و قدیم سازمان خصوصی‌سازی در شرایطی بدون امکان حضور خبرنگاران در چهارشنبه گذشته توسط وزارت اقتصادی برگزار شد که سؤالات و ابهامات و انتظارات وارده به عملکرد 4.5 ساله کردزنگنه بی‌پاسخ ماند تا مشخص شود بزرگترین خصوصی‌ساز دنیا در چه وضعیتی قرار دارد.
دی ماه 84 و بعد از کارنامه موفق غلامرضا حیدری کردزنگنه در سازمان امور مالیاتی کشور، وی راهی سازمان خصوصی‌سازی شد تا ضمن اجرای اصل 44 مسئول اصلی در واگذاری سهام عدالت به مردم باشد تا بعد از چندین سال پول گرفتن از همگان در سمت رئیس سازمان امور مالیاتی در سمت جدید عهده‌دار افزایش ثروت مردم شود،وظیفه و اتفاقی متضاد برای یک مدیر که کمتر رخ می‌دهد.
وی در شرایطی با تغییر و تحولات نیروی انسانی و معاونین سازمان، موتور واگذاری شرکت‌های اصل 44 را از 15 بهمن 85 با عرضه 2.5 درصد از سهام شرکت ملی صنایع مس ایران در بورس روشن کرد که از آن زمان تاکنون نتوانست عملکرد قابل دفاعی از خود به جا بگذارد.
کردزنگنه بعد از سرخوشی واگذاری چند شرکت بزرگ و کوچک در بورس و خارج از بورس و ارایه آمار و ارقام قابل توجه، در مواجهه با به فروش نرسیدن سهام مپنا به قیمت‌های مدنظر ، کارگزاران بورس را متهم کرد که با هم تبانی می‌کنند. اتهامی که بعد از واکنش‌های تند کارگزاران و مسئولان بازار سرمایه‌ها پس گرفته شد.
انتقادات وارده به واگذاری بلوک20 درصدی ملی مس، فولاد مبارکه و فروش گران آنها در اوایل سال 87 در شرایطی آتش زیرخاکستر بود که با انجام بزرگترین واگذاری شرکت‌های دولتی به ارزش 1364 میلیارد تومان و مربوط به بلوک 30.5 درصدی فولاد خوزستان، کردزنگنه ابتدا موفق‌ترین چهره دولت و رسانه‌ها شد اما همین چهره با اعلام انصراف خریدار آن (محمد جابریان) و در نتیجه ابطال معامله با صورت و وجهه دیگری روبه‌رو شد.
این شرایط با فروش پر از حرف و حدیث بلوک50 درصد به علاوه یک سهم مخابرات به ارزش 7.8 هزار میلیارد تومان در مهر سال گذشته تشدید شد تا علاوه بر کارشناسان و فعالان بخش خصوصی، نمایندگان مجلس و برخی مسئولان دولتی هم به صف منتقدین کردزنگنه بپیوند.
اما وی در محافل مختلف با اعلام واگذاری نیمی از120 هزار میلیارد تومان دارایی دولت و ارایه آمار و نمودارهای رنگارنگ، عملکرد خود را قانونی اعلام کرد و مطابق معمول با طنز و شوخی و جدیت از آن دفاع و حتی اعلام کرد بهترین و بزرگترین خصوصی‌سازی دنیا در ایران رخ داده است!!!
اما برخلاف آمارها، واقعیت ها حرف‌های دیگری داشتند. از اعلام ورشکستگی شرکت مشمول اصل چهل و چهاری آلومینیوم ایران گرفته تا شکایت متقاضی خرید بلوک مدیریتی مخابرات. از طرح شکایت جابریان در دادگاه و مسدود شدن حساب‌های سازمان خصوصی‌سازی و برداشت حدود 170 میلیارد تومان گرفته تا اعتقاد به گران‌فروشی سهام و حضور شبه دولتی‌ها.
وضعیت کردزنگنه که از سال 86 به این سو به تزلزل گذاشته شده بود منجر شد تا موضوع تغییر وی از سال گذشته مطرح شود اما مقامات ارشد به دلیل آمار قابل دفاع، چندان با این تغییر مدیریتی موافق نبودند. از طرف دیگر کمتر مدیری حاضر به قبول این مسئولیت می شد تا اینکه بعد از ابطال معامله بلوک 18 درصدی ایران‌خودرو و احتمالاً سایپا ، تیر خلاص کنار گذاشتن وی با گران فروشی سهام بیمه دانا از سوی برخی مخالفان جدی وی زده شد تا کردزنگنه به بهانه بازنشستگی حاضر به رفتن از سازمان خصوصی‌سازی شود.
حال در شرایطی که وی نشست مطبوعاتی پایان یا اول سال را برگزار نکرد و به سلسله نشست‌های معاونین وزارت اقتصاد در بهار امسال بسنده کرد، این سؤال پیش می‌آید چرا در مراسم تودیع بزرگترین خصوصی‌گر دنیا خبرنگاران نتوانستند از امکان پرسش و پاسخ با وی برخوردار باشند؟ اگر عملکرد وی از نگاه برخی قابل دفاع بوده و هست چرا خبرنگاران نباید پاسخ روشن و منطقی و نه جواب‌های با طعم خنده و شوخی از کردزنگنه بگیرند؟ چرا عملکرد 4 سال و نیمه اصلی‌ترین متصدی اجرای اصل 44 که قرار بود بزرگترین انقلاب اقتصادی کشور،بدون هیچ ارزیابی حرفه‌ایی و همه جانبه‌ای به پایان رسید؟ چرا وی در برابر اعلام واگذاری حدود 65 هزار میلیارد تومان واگذاری 320 شرکت دولتی حاضر نشده نتایج کیفی را هم به همگان اعلام کند؟ و چراهای دیگر که متأسفانه بدون پاسخ ماند.
نظر شما