نسبت آغاز و کلید خوردن یک فیلم برای تقوایی یا حاتمی‌کیا شدن نیست، بلکه هر هنرمند جایگاه و شرایط خودش را دارد و باید بیان یا اندیشه‌ای یا نقدی را در قالب هنر، یک فیلمساز یا هنرمند عرضه کند و تنها مطرح شدن، ملاک بر ساخت یک فیلم نیست. این مشکل معروف شدن و مشهور شدن در همه جای کشور وجود دارد و همه بچه‌های سینمای جوان قصد دارند که کوچ کنند و در تهران فیلم بلند سازند، اما باید اعتراف کنم که سینمای جوان، سینمای کشف شهود است و سینمای معرفت و طلبگی، با کسب تجربه باید فرصت به خودمان دهیم، در این صورت است که می‌توانیم کاری را در جریانات فرهنگی شکل دهیم.
در سینمای جوان ساخت اثر یعنی ارتقای سطح معرفت بصری و برقراری رابطه درونی فیلمساز با خود و بر اساس این دیدگاه انرژی ایجاد می‌شود که یک هنرمند جوان بیانی را در فرم هنری مطرح کند، حتی اگر موفق نشود که حاتمی‌کیا شود، حداقل آموخته‌های سینمای جوان در حد و اندازه خود برای رسیدن به شناخت از خود، معرفت درونی و شناخت بهتر محیط اطراف برای وی و هر شخص دیگری ارزشمند و مهم و به نظر من کافی است.
نظر شما