تلویزیون به عنوان رسانه‌ای که با سلیقه جمعی و عام رو‌به‌روست اطلاعات تربیتی، اخلاقی و رفتاری را به مخاطبان منتقل می‌کند، وظیفه مهمی در قبال مردم دارد و فقط به سرگرم کردن مخاطب نمی‌پردازد. رسانه ملی باید سیاستی مناسب برای تولید برنامه‌های گوناگون در دستور کار قرار دهد که علاوه بر تغذیه شبکه‌های تلویزیونی و تأمین جنبه‌های سر‌گرم‌کننده مسائل تربیتی و اخلاقی را مد نظر قرار دهد.
در این میان تولید فیلمهای تلویزیونی در شبکه‌های مختلف مرسوم است. ساخت این فیلم‌ها در ایران حرکتی قابل توجه بوده که از طرف مدیران رسانه ملی صورت گرفته و به جریانی پویا و تأثیرگذار تبدیل شده که در بطن آن تجربه‌های قابل توجه دیده می‌شود.
متأسفانه درجه‌بندی کیفی برای این آثار وجود ندارد و به هر اثر بدون توجه به اینکه در چه ژانری ساخته می‌شود، بودجه ثابت تعلق می‌گیرد. اگر آثار با توجه به سابقه کارگردان و تهیه‌کننده و در مرحله عقد قرارداد و تصویب درجه‌بندی شود و بودجه‌هایی متناسب با درجه تعیین شده برآورد و ارائه شود با ارتقاء کیفیت این آثار مواجه می‌شویم. ب
حثی که برخی منتقدان در مورد تولید انبوه فیلمهای تلویزیونی دارند به مسئله کمبود نیروی انسانی در سینما و تمرکز گروهی از آنان در تلویزیون باز می‌گردد. صاحب‌نظران، منتقدان و مدیران سینمایی نباید رشد و تولید فیلمهای تلویزیونی را عامل رکود و از دست دادن نیروی انسانی و عوامل سینما بدانند بلکه باید برای جذب عوامل تولید و مخاطبان، تغییر اساسی در سیاست‌های سینما ایجاد کنند.
نظر شما