درشت کردن تیترهای غیر مهم، ذهن ایرانی اسلامی ما نیست

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: متأسفانه به علت تأثیرپذیری مطبوعات و خبررسانی‌ها از تکنیک‌های وارداتی، رسانه‌ها به دنبال درشت کردن تیترها هستند، فرهنگ عمومی کشور نیاز به غبار روبی دارد.

به گزارش فارس، محمدحسین صفارهرندی در همایش نفس؛ راهکارهای نو در پیوند اعضا که در تالار ابن‌سینا دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی برگزار شد، اظهار داشت: نتیجه عملی فرهنگ‌سازی آن است که مردم به‌باورهایی که در فرهنگشان با توجه به آداب و سنن خویش دارند برسند و کار رسانه به رخ کشیدن آن باورهاست که بتواند تفاوت نگاه انسان‌های بی‌روح و روحانی را نشان دهد.

وی افزود: وقتی نسبت بین آدمیان دور می‌شود و سابقه‌های فامیلی و دوستی از بین می‌رود در قسمت اهدای عضو امتناع به وجود می‌آید در حالی که بر اساس قرآن مؤمنین با هم برادرند و با رجوع به فرهنگ دینی مشاهده می‌شود که مؤمنین از جان خود ایثار می‌کنند در حالی که خودشان به شدت به آن نیاز دارند و این فرهنگ ایرانی- اسلامی است.

صفار هرندی تصریح کرد: متأسفانه این فرهنگ مغفول و مهجور مانده است و اعتراف می‌کنم در فرهنگ مطبوعات و خبررسانی روی این عناصر تکیه نمی‌شود و آن چنان که مشغول به برجسته کردن مسائل غیرمتعارف هستیم این باور به فرهنگ‌ها معمول نیست.

وی یادآور شد: این عارضه‌ای در پشت ذهن تخریب شده ماست که در فرهنگ مطبوعات و خبررسانی تنها به برجسته کردن و درشت کردن تیترهای غیرمهم بپردازیم و این ذهن ایرانی- اسلامی ما نیست.

وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی اضافه کرد: در فرهنگ ایرانی- اسلامی آمده است که اول دیگران و سپس خودت و این فرهنگ که اول خودت بعد دیگران برای کشور ما نیست و متأسفانه در کشور ما وارد شده است. لذا فرهنگ عمومی کشور باید اصلاح شود.

وی اضافه کرد: مطبوعات و خبرگزاری‌هایی که در چنین اموری پیشرو باشند از نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در رتبه و جایگاه بالاتری هستند و هم از نظر مادی و هم معنوی از دیگر خبرگزاری‌ها به مراتب جایگاه مقدم‌تری دارند.
وی ادامه داد: فرهنگ عمومی به معنی عادات و آداب تکرار شونده در زندگی مردم یک سرزمین است که در ایران این فرهنگ عمومی از یک تاریخ بلند و اسلام و ولایت شده است.

صفار هرندی خاطرنشان کرد: فرهنگ عمومی ایرانی با اعتقادات مذهبی و دینی بسیار نزدیک است و بسیاری از آداب و عادات روزمره متأثر از آنهاست چرا که فرهنگ سازان کشور یعنی حکما، معلمین اخلاق و بزرگان شعر از مشرب فرهنگ دینی سیراب شده بودند.