مطابق اعلام مسئولان بلندپایه میزان خسارتها بالغبر ۴۰ هزار میلیارد تومان برآورد شده است. این رقم قطعاً فشار زیادی به بودجه عمومی کشور وارد میکند و اشتغالات انبوه قوه مجریه را بیشتر میکند.
اگرچه نفس امدادرسانی به هموطنان سیلزده خود بودجه قابلملاحظهای را به خود اختصاص داده است ولی اسکان موقت و میانمدت این عزیزان هم نیازمند هزینههایی است که اگر همه آنها را در نظر بگیریم رقم خسارتها را بیشتر میکند و نیاز به توجه ویژه به موضوع را افزایش میدهد. نکتهای که در این میان وجود دارد این است که در ابتدای هر حادثه ملی توجهها به آن جلب میشود و علاوه بر کمکهایی که مردم میکنند همه ارگانها و نهادها هم پایکار میآیند و همکاری خوبی از خود بروز میدهند ولی پس از مدتی موضوع رفتهرفته به فراموشی سپرده میشود و دولت بهتنهایی موظف به رسیدگی بلندمدت به آسیب دیدگان میشود.
در چنین شرایطی است که از هماکنون باید توجهها را به موضوع جلب کرد و خواستار استمرار کمکهای مردمی و توجه ارگانهای مختلف به رفع خسارتها تا انتها شد. به نظر میرسد بهتر است دولت محترم از هماکنون و بهصورت متوالی گزارشهایی از اقدامات انجامشده و اعتبارات اختصاص دادهشده به مردم بدهد و در این راستا به شرح جزئیات کمکهای مردمی و همچنین کارکرد نهادهای دیگر بپردازد.
با این روش امید میرود که تلاش برای رفع خسارتها تا انتها ادامه پیدا کند و در میانه راه دولت بهتنهایی متکلف رسیدگی نباشد. حداقل اینکه مشخص خواهد شد که کدام دستگاه و ارگان به تعهدات خود دراینارتباط پایبند خواهد ماند و کدام دستگاه از انجام وظایف خویش بازمانده است؟
در همین راستا به سلسله اقداماتی نیازاست تا کمکهای بینالمللی همچنان ادامه پیدا کند و تا بازسازیها هم تعمیم داده شود. رئیسجمهور بهدرستی اشاره کردند که اگر حکام آمریکا عقل داشتند به خاطر همین سیل هم که شده تحریمهای خود را به مدت یک سال تعلیق میکردند. البته از خیره سران ایران ستیز نشسته در کاخ سفید انتظار انساندوستی و ملاحظه حال دهها هزار سیلزده نمیرود ولی دستگاه دیپلماسی کشور با مضاعف ساختن روشنگریها و ارتباطات خود در اقصی نقاط دنیا افکار عمومی جهان را متوجه سازد که تیغ تخریب تحریمهای آمریکا چگونه بر جان و تن سیلزدگان مظلوم ایرانی مینشیند و زخمشان را عمیقتر میسازد.
متأسفانه باوجود میلیونهای ایرانی خارج نشین که در میان آنها ثروتمندان و سرمایهداران بزرگ و موقعیت داران و دانشمندان مشهوری وجود دارد هنوز آنچنانکه باید برای کمک به هموطنان سیلزده اقدامات شایان توجهی دیده نشده است. آنها میتوانند در این راه قدمهای مهم و مؤثری بردارند و هم میتوانند در سراسر جهان علیه تحریمهای ظالمانه آمریکا به اعتراض بپردازند و از این راه مرهمی بر زخمهای ایرانیان سیلزده باشند. مخاطب این سخن دعوتکنندگان آمریکا به تحریم و حتی حمله نظامی به کشور خویش نیستند که آنان ادب و هویت خود را ازدستدادهاند و کینهشان بزرگتر از شرافت و ایرانیت و نوعدوستیشان شده است.
مخاطب این سخن هر کس است که خود را ایرانی بداند، با هر عقیده و ایده و مذهبی حتی اگر مخالف نظام جمهوری اسلامی باشد. هیچ ایرانی نمیتواند نسبت به سرنوشت و آلام هموطنان خود بیتفاوتی نشان دهد. همه ایرانیان مدیون کشور و ملت خود هستند و اگر پیوندهای خویش با مام وطن را بگسلند نشاید که نامشان ایرانی گذاشته شود.
چه خوب است که نمایندگیهای کشور با ایرانیان خارج نشین جلسات متوالی و مستمر بگذارند آنها را نسبت به وضعیت عمومی داخلی آگاه سازند و وظایف اولیهشان را متذکر شوند.
* روزنامهنگار
۲۲۶۲۲۶
نظر شما