به گزارش خبرآنلاین، «جان مرشیمر»، استاد دانشگاه علوم سیاسی دانشگاه شیکاگو مقالات و یادداشت‌های بسیاری درباره سیاست خارجی آمریکا و نقش لابی صهیونیستی در مسائل و تصمیم‌گیری‌های داخلی و خارجی این کشور در بسیاری از روزنامه‌های جهان منتشر کرده است.
وی به عنوان نظریه‌پرداز روابط بین الملل کتابی با عنوان «تراژدی سیاست قدرت‌های بزرگ» در سال 2001 با کمک انتشارات نورتون و کامپانی منتشر کرد که در آن به شدت به سیاست بین الملل به عنوان ابزاری در دست قدرت‌های بزرگ حمله کرد.
مرشیمر نظرات خود را اینگونه بیان کرده بود که در روابط و سیاست بین الملل کسی که پول زیادتری دارد قدرت اصلی را در اختیار دارد و در این مسیر از هیچ تلاشی برای نگهداری قدرت، چشم‌پوشی نمی‌کند. وی در کتاب اخیر خود که از سوی انتشارات دانشگاه آکسفورد وارد بازار کتاب شده است درباره روابط سوء رهبران و سیاستمداران کشورهای مختلف دنیا صحبت می‌کند و درباره تلاش‌هایی برای حفظ قدرت می‌گوید که کمترین آنها دروغگویی رهبران و سیاستمداران به رهبران و سیاستمداران کشورهای دیگر و حتی مردم خودشان است.
مرشیمر در این کتاب با عنوان «چرا مدیران دروغ می‌گویند: حقایقی درباره دروغگویی در سیاست بین‌الملل» به تعبیر جدیدی اشاره می‌کند که در حقیقت در روابط پیچیده بین‌الملل اختراع شده است و از آن به دروغگویی استراتژیک یاد می‌شود که در وضعیت کنونی جهان به ابزاری قدرتمند و مفید برای پیشبرد کارها تبدیل شده است.
دروغ و فریب استراتژیک در بسیاری از قراردادها و معاهده‌های سیاسی به یک امر عادی تبدیل شده است ولی شاید این موضوع آنقدرها هم همه‌گیر نباشد.
بسیاری از کشورهای جهان سیاستمدارانی دارند که نمی‌توانند به ملت خود دروغ بگویند. شاید دروغگویی بر اساس فرهنگ و جامعه کشور مورد نظر شکل می‌گیرد ولی در عین حال مردم عادی برخلاف کارشناسان و دانشمندان علوم سیاسی اعتقاد دارند همه سیاستمداران دروغ می‌گویند و این امر یکی از موارد ضروری شغلشان محسوب می‌شود.
نویسنده به نقل از بعضی از سیاستمداران اعتراف می‌کند که در روابط بین‌الملل و به خصوص سیاست خارجی آمریکا دروغ به امری عادی و مطلوب تبدیل شده است که نمی‌توان بدون آن به اهداف موردنظر پیش‌بینی شده رسید.
ان‌پی‌آر/ 22 ژانویه/ ترجمه: محمد حسنلو
نظر شما