حُسن این حَسن

حسن یعنی شگفتی های هستی
حسن یعنی نماد حق پرستی

حسن عین سخاوت، چند نوبت
بداد داراییش را او دودستی

به افراد فقیر و مستمندان
چه فرق گر او عدو یا دوست هستی

به حُسن این حَسن اقرار باید
ببین جانم اگر یکتاپرستی

به گاه جنگ با دشمن مقاوم
عدو کی از دم تیغش به رستی؟

به صبر و حلم بابایش علی بود
شنید بس ناسزا از خلق پستی

جفا را از عدوی پر فریبش
مقید کرد به عهدی را که بستی

حسن ابن علی و پور زهرا
کجا نسبت چنین در کل هستی

حسین و هم حسن هر دو امام اند
چه فرقی قایم اند یا که نشستی

"رضا" با این امام خوبرویان
پشیمانی اگر عهدی نبستی