دوستان بنا گذاشته اند در پاسداشت یکی از چهره های خدمتگزار و ماندگار حوزه علم و دین و فرهنگ و ادب و به تعبیری حوزه و دانشگاه، دانسته های خود را به رشته تحریر درآورم. پاسداشت دکتر محمود گلزاری، پاسداشت چهره ای آشنا برای بسیاری از علماء، دانشمندان، اندیشمندان و مسئولان گذشته و حال نظام مقدس جمهوری اسلامی است.
گلزاری روانشناسی است که علم روانشناسی را با الهام از منابع محکم اسلامی( قرآن، نهج البلاغه، احادیث قدسی) و سیره عملی ائمه اطهار(ع) تلفیق نموده و راه و رسم زندگی بر مبنای الگوی زندگی اسلامی را ترسیم کرده است.
او تجسم عینی از همکاری حوزه و دانشگاه است که کراراً مورد تأکید امام خمینی (قدس سره) بوده است. گلزاری افکار و اندیشه های ناب و فرهنگساز امام خمینی (قدس سره) درباره همکاری حوزه و دانشگاه را به عمل تبدیل کرده و خود از پیشگامان عملی این اندیشه - نه تنها در دانشگاه، بلکه در جامعه اسلامی–ایرانی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی - است.
او در ترویج شیوه های عالمانه و ساده زیست ازدواج جوانان، به عنوان یکی از راه های پیشگیری از فساد اخلاقی و فروپاشی خانواده ها در قالب برگزاری برنامه های متعدد مشاوره قبل از ازدواج اقدام کرده و توانسته است خانواده آن دسته از جوانانی که در این برنامه ها شرکت کرده اند، به محیطی اسلامی و عاطفی تا سرحد عشقورزی تبدیل نماید.
محمود گلزاری، معلمی ست توانا و در عین حال متواضع با رفتاری صمیمانه که کلاس درس را به محیطی دوستانه برای شاگردان تبدیل می کند . بگونه ای که شاگردان جوان به راحتی می توانند هم سؤالات متعدد خود را از معلمی که در کسوتِ دوست ظاهر شده، مطرح نمایند و هم به بحث و نقد و تبادل نظر بپردازند. از نگاه او سؤال هرچه باشد، بحث و تبادل نظر تا رسیدن به پاسخ قانع کننده مطلوب است.
پاسخ های دکتر گلزاری در گفت وگو با مجله «حدیث زندگی» به ابهام آفرینیها و مأیوس و ناامیدکردن جوانان و القائات غیر دینی یا لائیک نشان دادنها، یکی از نمونه هایی است که نشانگر عمق تلفیق علم و دین در نگاه اوست.
او در پاسخ به سؤالی که «حس خوشبختی یا احساس رضایت از زندگی واقعاً چیست؟ - توهم نیست؟! خودفریبی نیست؟! تلقین نیست؟! » پس از توضیحاتی بر اساس کتابهای روانشناسی، به جنبه های علمی پرداخته و با استناد به مفاهیم دینی، به نقش ایمان و توجه به خداوند می پردازد و سپس می گوید «.... دونکته مهم وجود دارد و آن اینکه ما یک وضع موجود داریم و یک وضع مطلوب و ایدهآل، یعنی وضعی که در آن به سر می بریم و وضعی که در آرزو و ایده آلهایمان می خواهیم باشیم، حالا اگر فاصله آنچه هستیم و یا آنچه میخواهیم باشیم خیلی زیاد باشد حسرت می خوریم و دچار دهها مشکل می شویم و اگر اینها نزدیک به هم باشند به این می گوییم رضایت از زندگی، پس در یک کلام رضایت از زندگی این است که داشتنیها و امکانات با آرزوهایمان مطابق و یا نزدیک باشد. در واقع هر چه «ای کاش»های یک نفر کمتر باشد رضایت از زندگی اش بیشتر است...». سپس گلزار ی از حافظ شاهد می آورد:
«شکر خدا که هر چه طلب کردم از خدا
بر متنهای مطلب خود کامران شدم»
و نیز:
« در این بازار اگر سودیست با درویش خرسنداست
خدا یا مُنعم گردان به درویشی و خرسندی»
اینجانب با دکتر گلزاری از سال 1360در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آشنا شدم و پس از آن در سازمان صدا و سیما در برنامه های رادیویی و تلویزیونی سالیان طولانی همکاری داشتیم که همواره از دانش و اطلاعات او در برنامه ها بهره مند بودیم. اما خدمات «گلزاری» منحصر به کانون پرورش فکری و صداسیما نبوده و نیست- ایشان در بسیاری از مراکز علمی، فرهنگی و دینی انجام وظیفه کرده و همواره مشاوری عالم و همکاری صادق بوده است .
از درگاه خداوند تبارک و تعالی سلامتی، طول عمر باعزت و توفیق خدمت بیشتر در حوزه های فرهنگ و ادب و مذهب را برایشان آرزومندم.
پاسداشت مکتوب دکتر محمود گلزاری در گروه نخبگان خبرآنلاین
نظر شما