می گویند پدری همیشه با دستان خالی وارد خانه می‌شد و برای خوشحالی خانواده‌اش در بدو ورود آروغی از پس و پیش می‌زد تا آنها را بخنداند! بعد هم، با دستانی به حالت دو کفه دعا؛ از خدا می‌خواست تا این خوشی را از اعضای خانواده‌اش نگیرد!
خب؛ جای هیچ بحثی نیست در زمانه شیوع خطرناک شعار«امید و نشاط»؛ بالا فرستادن یک «اسباب بازی نامه‌بر» خیلی راحت‌تر و در عین حال خنده‌دارتر از پایین کشاندن «قیمت‌های شرم‌آور» است!
من که سردرنمی‌آورم چرا مسئولین دلسوز، این ضرب المثل «خنده بر هر درد بی درمانی دواست» را تا این حد جدی گرفته‌اند؟! آنقدر که کار اصلی‌شان یعنی خدمت‌گزاری را فراموش کرده‌اند و تمام هم و غم‌شان شده کاشتن گل لبخند بر روی لبان مردم به هر قیمتی و در هر شرائطی !
بله؛ آنقدر که مسئولین اصرار دارند انسان باید از درون خوشحال باشد و نه به بهانه‌های مادی بیرونی، روانشناسان بر سر این موضوع پافشاری نمی‌کنند! حتی مسئولین بیش از هر معلم اخلاقی مایلند ثابت کنند «پول؛ کار ؛ زن و منزل» خوشبختی نمی‌آورند و به همین خاطر دستور ساخت مستندهایی را داده‌اند که نشان می‌دهند مردمی که در روستاهای دورافتاده هیچ چیز ندارند خیلی بهشان خوش می‌گذرد و خوشبختی در سادگی است!
در همین راستا؛ گاه مسئولین مردم را با یک بالگردی که در میان بهت همگان به هوا می‌پرد(!) سورپرایز می‌کنند و گاه خودشان را با قیمت بنزینی که «همین حالا یکهویی» توسط خودشان بالا برده شده غافلگیر می‌کنند! یک روز بر تن ما لنگ می‌پوشانند و روز دیگر خودشان کفن پوش می‌شوند! یک روز فرزندان‌شان را در آمریکا سفیر نظام می‌کنند و ما را به خوردن اشکنه حواله می‌کنند! یک روز با قاطعیت می‌گویند: اگر بنزین گران شود عمرا چیز دیگری گران شود اما روز بعدش؛ مثل آب خوردن؛ آب هم گران می‌شود!
اما قشنگ ترین شوخی آنها این بود که کلی احمدی نژاد و طرح هایش را مسخره کردند اما بعد از مدت کوتاهی همه آنها را یکی یکی اجرا کردند! از یارانه و مسکن مهر گرفته تا سهمیه بندی بنزین! فقط اسم این طرح را با اندکی تغییر و تخلص عوض کردند!
ما هم همچنان خودمان می‌مالیم و به خود می بالیم که از این سربه سر گذاشتن‌ها در حالی که چیزی سردر نمی‌آوریم با هم غزل خنده و شاید هم خداحافظی را می‌خوانیم!
نظر شما