می‌خواهید تا بی‌نهایت زندگی کنید؟

ابوالفضل کریمی: در ماه‌های اخیر تحقیقاتی انجام شده است که احتمالاً به بشر کمک خواهد کرد تا ابد به زندگی خود ادامه دهد، اما آیا این موضوع مطلوب است؟
دانشمندان مدتی پیش در تحقیقات خود متوجه شدند ماده طبیعی که آن‌ها سالها قبل در جزیره‌ای در اقیانوس اطلس پیدا کردند می‌تواند امیدهای تازه‌ای به انسان در مورد زندگی جاودان بخشیده و آن‌ها را تا ابد جوان نگاه دارد.

دانشمندان این ماده را که راپامایسین نام دارد روی موش‌ها آزمایش کردند و در کمال شگفتی دریافتند طول عمر این موش‌ها به طور قابل‌ملاحظه‌ای افزایش پیدا کرده است. به طوری که عمر این موش‌ها بین 28 تا 38 درصد افزایش پیدا کرد. در صورتی که این ماده روی انسان نیز همین نتیجه را داشته باشد می‌توان امیدوار بود عمر انسان‌ها تا چند ده سال دیگر افزایش پیدا کند.

این ماده امید‌های تازه‌ای را به دانشمندان بخشیده است و آن‌ها را یک قدم به ساخت دارویی برای داشتن زندگی جاودان نزدیک کرده است.
حتی اگر این دارو چندان نتواند عمر انسان‌ها را افزایش دهد پژوهشگران سازمان سالمندی آمریکا امیدوارند بتوانند با کمک این ماده، داروهایی بسازند تا بشر در تمام دوران زندگی خود زندگی بدون درد و بیماری را تجربه کند.

دکتر آرلان ریچاردسون از مرکز تحقیقاتی Barshop در این باره گفت: در طول دوران 35 ساله تحقیقاتی من، بارها داروهایی برای افزایش طول عمر معرفی شدند اما هیچ کدام از آن‌ها چندان موفقیتی به همراه نداشتند. اما من برای اولین بار در طول فعالیت حرفه‌ای خود ماده‌ای را می‌بینم که حقیقتاً می‌تواند عمر انسان را افزایش دهد. این ماده تأثیرات شگرفی در افزایش طول عمر موش‌ها داشته است و امیدهای زیادی را در بین دانشمندان به وجود آورده است. این ماده اولین بار در سال 1970 در جزایر اقیانوس اطلس کشف شد و بعدها برای جلوگیری از پس زدن پیوند در بدن انسان به کار گرفته شد. اما اخیراً محققین متوجه شدند این ماده اثرات ضد پیر شدن و بالا بردن طول عمر را دارد و می‌تواند برای ساخت داروی جدیدی در این مورد به کار برده شود.

دانشمندان امیدوارند با کمک این ماده و با انجام بررسی‌های بیشتر روزی به روشی دست پیدا کنند تا روند پیر شدن در بدن را کند کنند و حتی شاید روزی بتوانند آن را متوقف کنند.

به گفته دانشمندان این بررسی‌ها آنقدر امید بخش است که این موضوع را از بحث علمی تخیلی به موضوعی کاملاً علمی و دست‌یافتنی تبدیل کرده است.

جلوگیری از پیر شدن چندان غیرممکن نیست. برای مثال شقایق دریایی هیچ‌گاه پیر نمی‌شود و یا بعضی از گونه‌های لاک‌پشت‌های غول پیکر به راحتی بیش از 150 سال عمر می‌کنند.

این در حالی است که امید به زندگی در انسان‌ها تقریباً نیمی از این میزان است. در واقع بسیاری از انسان‌ها امروزه جشن تولد هشتاد سالگی خود را نمی‌بینند و قبل از رسیدن به این سن فوت می‌کنند.
البته با کمک پیشرفت‌های پزشکی و بهبود شرایط تغذیه تعداد افرادی که به سن بالای هشتاد سالگی می‌رسند روز به روز در حال افزایش است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد افرادی که در سن 90 سالگی می‌میرند تقریباً به همان میزانی را در بیمارستان سپری می‌کنند که افرادی در سن 70 سالگی می‌میرند. این بدان معناست که سلامت جسمانی در داشتن عمر طولانی‌تر بسیار مهم و مؤثر است.

اما انسان برای این که به عمر طولانی‌تری دست پیدا کند علاوه بر بهبود وضعیت تغذیه و مبارزه با بیماری‌ها باید با فاکتور دیگری نیز مبارزه کند و آن هم مبارزه با ساعت طبیعی پیر شدن بدن است.

امروزه انسان‌ها حتی در بهترین شرایط بدنی و با وجود مصرف کردن سالم‌ترین مواد غذایی بیش از 120 سال عمر نمی‌کنند که یکی از دلایل آن همین روند طبیعی پیر شدن در بدن انسان است.

یکی از مهم‌ترین عواملی که سن ما را معین می‌کند میزان آسیب رسیدن به دی‌ان‌ای‌های ماست. تخمین زده می‌شود در طول روز به هر سلول بدن ما نزدیک به 10 هزار بار آسیب می‌رسد. کافی است شما این عدد را در تعداد کل سلول‌های بدن که بالغ بر صد هزار میلیارد است ضرب کنید تا متوجه فشار فوق‌العاده بالای وارد بر سیستم تعمیر و نگهداری بدن ما شوید.

این آسیب‌ها از منابع گوناگونی به بدن انسان وارد می‌شود. از مصرف سیگار گرفته تا نور خورشید همه می‌توانند به نوعی برای بدن ما مضر باشند و به سلول‌های بدن آسیب برسانند.

دانشمندان همواره به دنبال راهی بودند تا این آسیب‌های وارده به دی‌‌ان‌ای‌ها را کاهش دهند اما هر بار با شکست روبه رو می‌شدند. شاید این داروی جدید بتواند آن‌ها را در این امر یاری کند.