حضرت آیت الله خامنه ای در بخشی از بیاناتشان فرمودند:
هنوز ذهنیت جامعهى ما، تحلیل درستى از شعر سپید و شعر آزاد ندارد. البته براى من خیلى روشن نیست که این کار چهقدر ضرورت دارد. مىدانید که شعر نو و همین شعرهاى نیمایى را ما با ضرورتى قبول کردهایم؛ والّا بىخودى که نمىآییم یک قالب مطلوب را بشکنیم. قالب شعر کلاسیک، قالب مطلوبى است. اگر کسى بگوید نامطلوب است، حرف درستى نزده است. این وزن و قافیه، چیز خوب و مثبتى است؛ یک چیز منفى که نیست.
اگر آدم بیاید به خاطر سنتشکنى، چیز مثبتى را بشکند و چیز دیگرى دربیاورد، براى این کار علتى لازم دارد. اصلاً نفس سنتشکنى، هیچ ایدهى مطلوبى نیست. سنتشکنى، حرفى است که هیچ پشتوانهى منطقى ندارد؛ مگر اینکه سنت غلط باشد، یا چیز بهترى در پیش باشد؛ آنوقت آدم سنت را مىشکند. حالا که مىخواهیم این وزن و قافیه را بشکنیم، آن چیز بهتر چیست؟ یا ضرورت کدام است؟
شعر نیمایى، آن ضرورت را بیان مىکرد و مىگفت من مىخواهم مطالب و مفاهیمى را که جدید است، بیان کنم؛ ولى اینها در آن قالبها نمىگنجد. بنابراین، من مجبورم که این افاعیل را کم یا زیاد کنم. یعنى به کمک کم و زیاد کردن افاعیل، هم مقصود خودم را بیان کنم و هم اصلاً دستم باز باشد و یک وقت وزن و قافیه، من را محدود نکند. بنابراین، آن درست است؛ اما این شعر سپید - که البته ما اسم آن را شعر آزاد مىگذاریم، زیرا شعر سپید وزن دارد؛ یعنى همان شعر نیمایى - چه ضرورتى را ایجاب مىکند که ما بکلى وزن را بشکنیم؟ شما مىتوانید همین مضمون را در یک چیز موزون بیاورید.
این مسأله، براى بندهى حقیر که با شما صحبت مىکنم، حل نشده است. البته سالهاست که این فکر وجود دارد و متعلق به حالا هم نیست. حدود سال 40 در این فکر بودیم و روى آن، بحث و مطالعه و صحبت کردیم؛ ولى به نتیجهیى دست پیدا نکردیم. درعینحال، چون شعر و عروض نیمایى وزن دارد، آن را قبول داریم.
متن کامل سخنان آیت الله خامنه ای در این دیدار را اینجا بخوانید.
14
نظر شما