آنتوان سوریوگین، عکاس روس حاضر در ایران عصر قاجار و پهلوی بود. آنتوان با ۵ دهه فعالیت حرفه‌ای عکاسی، یکی از مهم‌ترین شاهدان زندگی ایرانیان از دوران ناصرالدین‌شاه تا سلطنت رضاشاه بود.
آنتوان در سفارت روسیه در تهران از پدری روس به نام واسیلی سوریوگین و مادر گرجی به نام آچین خانوم زاده شد. سال‌های نخستین عمرش را در تهران گذراند. پدرش واسیلی خاورشناس و دیپلمات سفارت روسیه تزاری در تهران بود که بر اثر حادثه‌ای در اسب‌سواری در تهران کشته شد، مادرش به دلیل عدم تمایل به دریافت مستمری از ایران با فرزندان خود به گرجستان بازگشت.
آنتوان پس از مرگ پدر برای کمک به خانواده همراه با برادرانش امانوئل و کولیا نزد عکاس معروف روس دیمیتری ایوانویچ ژرماکوف در تفلیس عکاسی آموخت. ژرماکوف مشغول سفر و عکاسی از ایران بود و سوریوگین نیز پس از آشنایی با ژرماکوف تصمیم گرفت به ایران سفر کند و به عکاسی از مردم و فرهنگ و طبیعت ایران بپردازد.
او همراه با برادرانش به تبریز آمد و در آنجا ساکن شد و به دستگاه ولیعهد مظفرالدین میرزا راه یافت و از او لقب «خانی» نیز گرفت. هنگامی که مظفرالدین میرزا برای به دست گرفتن قدرت، عازم تهران شد آنتوان نیز در التزام رکاب او بود و تا آخرین روزهای سلطنتش وی را همراهی کرد.
آنتوان در تهران یک استودیو عکاسی در خیابان علاءالدوله (فردوسی) دایر کرد. سوریوگین یکی از موفق‌ترین عکاس‌های عصر خود بود. او به علت اینکه توانایی صحبت کردن به زبان فارسی را مانند زبان مادری داشت، به خوبی توانست با قشرهای فرهنگی مختلف مردم ایران ارتباط برقرار کند و شاید دلیل این تفاوت در عکس‌ها نسبت به سایر عکاسان هم‌عصرش که به ایران آمدند و عکاسی کردند، همین باشد.
۲۴۱۲۴۱
نظر شما