سؤال مهم این است که اگر این تحریم و تهاجم در نظر مسئولان جدی بوده، متناسب با آن چه اقدامات مهمی برای خنثی کردن آنها انجام داده اند؟ اگر اقدامی جدی و اساسی صورت نگرفته باشد پس معلوم می شود برای آمدن امثال کری ها و اوباماها یا بدتر از آنها امیدی پنهان وجود داشته و اگر اینطور باشد باز باید منتظر فریب های دیگر و دفع الوقت های بیشتر و انتظارات و توقعات زیادتر از جانب آنها بود. اگر چنین باشد آیا نشانه های انتظار برای فرج بعد از شدت (رفتن ترامپ و آمدن بایدن) در ذهن بعضی ها وجود نداشته است و آن را به خوبی نمی توان رصد کرد؟ آیا نوع مکالمات آنها چنین مفهومی را القا نمی کند؟
زیاد شنیده شد که ما به امریکا اطمینان نداریم و حتی رئیس جمهور در ملاقات با رهبری گفت که ما فهمیدیم که هیچکس به ما کمک نمی کند و ما باید روی پای خود بایستیم معنای آن این است که باید در مقابله با تحریم خائنانه و یکجانبه امریکا اقداماتی اساسی صورت می گرفت.
کشورهایی مثل ما مورد تحریم بوده اند که از جمله چین و روسیه را می توان مثال زد و دید که پوتین یا رئیس جمهور چین در مقابله با تحریم ها چه پیشرفتهایی کرده اند و ما چه کرده ایم؟ آیا می توانیم سرمان را در پیش دول دنیا، ملت خودمان و خدا بلند نگه داریم و پاسخ گوئیم؟ ما در کشور چه کم داریم که این همه محتاج شده ایم؟ ما از امکانات خدادادی و نیروی انسانی ماهر و غیر ماهر چقدر بهره برده ایم؟
موارد زیر از جمله مواردی است که مسئولان باید بیایند با حفظ حق سؤال به مردم توضیح بدهند:
1. در موضوع تولید با شعارهای رونق تولید و جهش تولید چه اقدامات مثبتی که در سطح جهانی و با مقایسه با سایر کشورها از جمله کشورهای منطقه، که قابل به ذکر باشد انجام شده است؟ از اجرای فضاحت بار اصل 44 روشن است و دست اندازهای فراوان در مسیر تولید و تولیدگرهم که معلوم است.
2. وابستگی به دلار که آنهمه شعار آن داده شد تا چه اندازه محقق شده و معاملات پایاپای یا بر اساس ارزهای ملی طرفین تا کجا پیش رفته است؟ ما که بیشترین و سخت ترین تحریم ها را داشته ایم باید بیشترین اصرار را بر قطع وابستگی می داشتیم و کشورهای دیگر را هم تشویق می کردیم.
3. بیکاری و اشتغال نسبت به گذشته جقدر بیشتر شده است؟ اشتغال فعال تا کجا تحقق یافته است و امید به آن چقدر افزایش یافته است؟
4. خام فروشی که آفت بزرگ کالاهای صادراتی است و در مقابل، فراورده سازی می تواند ارزآوری خوبی داشته باشد مشخصاً چقدر و برای چه محصولاتی فراهم گشته است؟
5. تکمیل زنجیره تولید برای چه محصولات و به ویژه محصولات راهبردی صادراتی و بخصوص کشاورزی تحقق یافته است؟
6. تکمیل خطوط ترانزیتی (زمینی، هوایی و دریایی) که به تنهایی می تواند کشور را از بسیاری از جهات از وابستگی رها کند تا چقدر گسترش یافته است؟
7. بازاریابی برای فروش محصولات و به ویژه توسط بخش خصوصی و علی الخصوص برای کشورهای منطقه تا چه میزان انجام شده و چند در صد آن ها توانسته اند از این بازاریابی ها حفاظت کنند و بازار دائمی برای کشور شوند؟
8. شرکت در معاهدات بین المللی و منطقه ای تا چه اندازه پیشرفت کرده است؟. هنوز در معاهده شانگهای ما میهمان هستیم و در معاهده بزرگ اخیر به سردمداری چین ما غایب بودیم.
9. مبادلات خارجی و موازنه تجاری چرا تحقق نمی یابد؟ چرا در عراق و سوریه با آنهمه هزینه ای که داده ایم نمی توانیم حرف اول را بزنیم؟ چرا با روسیه همسایه در شمال کشور تفاوت تراز تجاری ما وحشتناک است؟
10. کرونا هم که همه می بینید چه بیداد می کند. ما که از نظر کشته دادن اولیم چرا دائماً امریکا و اروپا را در صدر اخبار قرار می دهیم؟ افتخاری هم اگر هست به قول خودتان مربوط به مردم است که مقررات را رعایت می کنند. آیا این سیاست کجدار و مریز پاسخ می دهد؟
11. آیا استقلال فناوری اطلاعات بحثی جدی نیست؟ تا کجا نظام ملی اطلاعات پیش رفته و تا چه اندازه شما پیگیر بوده اید؟
12. تبلیغ و نمایش فرهنگ ایرانی با تشویق نویسندگان و فیلم سازان و دیگر هنرمندان تا چه حد تحقق یافته است؟
13. ارزش پول ملی چرا اینقدر کاهش یافته و ثروت ملی با ریختن سکه و دلار در بازار چرا هدر رفته و نقدینگی چرا با این سرعت افزایش یافته است؟
14. وضعیت مسکن چرا فاجعه بار است و نظارتی بر آن نیست که ناگزیر به اعتراف کوتاهی بر آن شدید؟ نتیجه آن عدم رغبت جوانان به ازدواج و فرزندآوری است که عوارض آن بعداً ظهور پیدا می کند. شکاف نسلی بیش از حد شده و آثار سوء فراوانی برای آینده کشور دارد
15. چرا اینهمه افزایش قیمتها را شاهدیم با آنکه می دانیم کالاهای وارد شده در گمرک رسوب کرده و به خاطر عدم هماهنگی بانک مرکزی و گمرگ مردم را به ستوه آورده است؟ باید فریادی از جایی برسد، تا تازه مسئولان به فکر حل مشکل می افتند که هنوز هم حل نشده است.
16. آیا از شکاف طبقاتی که به آخرین حد رسیده؛ فقیر فقیرتر و ثروتمند ثروتمندتر شده است خبر دارید؟ چه کسی پاسخگو است؟
17. این چه معیشتی است برای توده مردم فراهم کرده اید که دائماً آنها را به صبر دعوت می کنید؟
18. آیا این شأن هیئت دولت است که وقتش صرف مسائل روزمره از جمله مرغ و تخم مرغ می شود و تازه برای رفع یا کوتاه کردن صفهای خرید قول هایی می دهد که اجرایی نمی شود؟
19. آیا به نوع نگاه اعتقاد ندارید که می تواند در تمام شئون زندگی ملت تأثیرگذار باشد؟ این ها عمدتاً از مسائلی است که کمتر به تحریم وابسته است. نوع نگاه اگر به داخل و توانمندی می بود بسیاری از آنها را می توانست در درون حل کند.
20. اینکه کشورهای کوچک منطقه مثل امارات برای ما ادا در می آورند آیا بخاطر سوء مدیریت ما و عدم وفاق داخلی نیست؟. اگر قدرت نظامی ما نبود قطعاً وضعیت ما بسیار بدتر بود.
21. آیا مسئولان منتظر آمدن دولت جدید امریکا بوده اند؟ شماکه گفتید برای ما فرقی نمی کند چه کسی رئیس جمهور شود. آیا قول با عمل می خواند؟
22. وضعیت اطلاعات هم که متأسفانه خوب نیست. ترور افراد برجسته چرا باید صورت گیرد؟
اکنون تیم بایدن قوی تر از قبل به میدان آمده و اگر چه خودشان مشکلات فراوانی دارند ولی در چاپیدن منطقه و فشار بر ایران متفق القولند. اروپا هم جان تازه ای گرفته و گویی از خواب زمستانی بیدار شده (علی رغم افراد خوش خیال که امریکا را منزوی کرده اند)، و علناً خط و نشان می کشد و اتحاد خود را با دموکراتها اعلام می کند.
پس به هوش باشید بیش از این و بار دیگر فشار مضاعف بر کشور وارد نکنید. مگر شما نگفتید همه چیز در داخل است. این است معنای قول های شما؟
دست کم سخن واحد گفتن را از یاد نبرید، و اینقدر ملت را خوار و ذلیل نکنید. امریکا جز به ذلت ما به چیز دیگری راضی نیست اروپا هم همینطور پس به هوش باشید، شما همکار آنها نشوید.
اگر پاسخی متقن به سؤالات بالا نباشد پس بپذیریم که انتظار دولت جدید امریکا را می کشیدیم با نام و نشان و عدم پاسخ مثبت به موارد فوق نشانهای بارز آن است.
من از نظریه پردازان داخلی، چه اقتصادی و سیاسی و چه مذهبی تعجب دارم که همه با سیاه نمایی، که بخشی از ایرادات آنان حق است، حرفهایی می زنند که نتیجه اش وادادگی و تسلیم است. آیا نباید طرحهایی کارآمد بدهند و تغییرات مورد نظرِ جناحی بین خویش را برای موقعی بگذارند که خطر بیگانه و دخالتهای او از سرِ کشور رفع شده باشد، آن وقت فارغ البال به دعوای داخلی بپردازند که منتج به نتیجه شود؟
اینک آخر دولت فعلی و بهترین موقع برای جمع بندی فعالیتها و ارائه آن به مردم است. شما بیاد آورید که چه قولهایی داده اید و اکنون کشور در چه وضعیتی قرار دارد. با فرافکنیهای سیاسی نمی توان صورت مسئله را پاک کرد. اگر مانع یا موانعی از طرف هر مقام و دستگاهی بر سر این اقدامات بر شمرده بالا هم بوده یا اختیارات شما را سلب کرده است صراحتاً و نه در پرده بگوئید تا مردم تکلیف خودشان را بدانند.
این مطالب نه تنها برای دولت فعلی بلکه برای هر دولتی یا حتی قوه های دیگر قابل تعمیم است. همه باید پاسخگو باشند. تاریخ همه فعالیتهای ما را ثبت خواهد کرد و خدا هم ناظر و منتقم است.
نظر شما