۹ نفر
۱۶ بهمن ۱۳۹۹ - ۱۳:۰۵
جادوگری بهرام رادان در «ابلق»

۱. درباره «ابلق» نرگس آبیار نظرات ضد و نقیض زیاد است؛ یا دوستش دارند یا کامل آن را رد می‌کنند. در فیلمی از جنس «ابلق» که نظرات درباره آن صفر و صدی است، ارزش کار بازیگران بیشتر عیان می‌شود. اگر در چنین فیلم‌هایی، بازیگر کارش را درست انجام داده باشد و عملکردش مورد تایید هر دو طیف قرار بگیرد، یعنی مسیر را درست رفته است و توانسته از پس نقش بر بیاید. هر چند نظرات درباره بازیگران اصلی «ابلق» شدت و ضعف دارد ولی نظر هر دو طیف روی کیفیت بازی‌ها مثبت است.     

۲. بهرام رادان، الناز شاکر دوست و هوتن شکیبا همراه با مهران احمدی و گلاره عباسی، بازیگران اصلی «ابلق» هستند. هر کدام از این بازیگران به جز رادان، یک ویژگی بارز رفتاری و یا فیزیکی دارند. الناز شاکر دوست، لهجه آذری دارد، هوتن شکیبا را در قامت یک لمپن کفترباز می‌بینیم که هم به لحاظ ظاهری و هم ادبیات و لحن گویش کاملا مماس با نمونه‌های عینی است. تُک زبانی حرف می‌زند و... گلاره عباسی که کلا گریم متفاوتی دارد و با چهره‌ای دگرگون نقش ایفا می‌کند و البته مهران احمدی هم به همین شکل. در واقع همگی ابزار عینی و ملموس برای رنگ بخشیدن به بازی‌شان دارند. در این بین بهرام رادان موقعیتی متفاوت و حتی می‌توان گفت متضاد با این گروه را داراست. او نه گریم خاصی دارد و نه لهجه‌ای دارد و نه حتی نمونه تیپیکالی دارد، همه خصوصیات رفتاری او درونی است و باید آن‌ها را با کلام، حس و نگاه بروز بدهد و این یعنی قرار گرفتن بازیگر در یک موقعیت خطیر و لبه تیغی که باید با درک و تحلیل درست نقش از پس آن بربیاید.

۳. رادان در سال‌های ابتدایی دهه چهارم زندگی‌اش به مصاف نقش «جلال» ابلق می‌رود؛ یک نقش چالش‌برانگیز و سخت. او محور محرک درام فیلم است و برخلاف دیگر کاراکترها مسلح به یک ویژگی عینی از جمله گریم متفاوت، لهجه و ... نیست و باید در این جمع طوری ظاهر شود که بتواند موتور درام را راه بیندازد و مخاطب را وارد یک مهلکه بزرگ کند. این چالش، سخت‌ترین آزمون برای یک بازیگر است. رادان اما در این کارزار از همه تجربیات بیست و چند ساله‌اش در عرصه بازیگری کمک می‌گیرد و به سلامت از مهلکه عبور می‌کند.

۴. درباره کاراکتر رادان به دلیل این‌که «ابلق» هنوز اکران عمومی نشده و در جشنواره فجر نمایش‌های معدودی داشته، بیشتر نمی‌توان حرف زد. تا همین جا فقط می‌توان گفت رادان یکی از تکنیکی‌ترین بازی‌های سال‌های اخیر سینما را در این فیلم انجام داده است: تغییر لحن کلام در مواقعی که با الناز شاکردوست روبه رو می‌شود، نگاه‌های هوسناک در مواقع لزوم و دزدیدن این نگاه در جاهای عمومی .او دقیق می‌داند جلال کجا باید مظلوم باشد و کجا حق به‌جانب شود و صدایش را بلند کند. تشخیص درست لحن‌ها متناسب با موقعیت درام، اوج کار رادان در «ابلق» است. او از فرصتی که به دست آورده است به درستی بهره برده و نشان می‌دهد تمام تجربیات این سال‌ها را در چله کمان گذاشته و آن را جلوی دوربین نرگس آبیار رها کرده و به هدف نشانده است.

جادوگری بهرام رادان در «ابلق»

۵۷۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1483136

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 9 =