یعنی کاری جدی روی مطالب مورد نیاز شهر در این مدت صورت نگرفته است ؟ این یادداشت را مرداد ٩٦ نوشتم : ۳۵ فرمان برای شهردار آینده تهران
وقتی گله می کنی، می گویند استاد به خدا همه مد نظر بود ولیکن بودجه نبود و باز وقتی می پرسی که بودجه ای که بود پس چه شد؟ همه را بردید چسب خریدید و صندلی های مترو، اتوبوس ها، پارک ها و خلاصه صندلی در شهر نماند که ضربدر چسبی زدید و فردایش جمع کردید! نوشتم نکنید باز کردید. نوشتم مساجد و امامزاده های خالی را با محلول های گران ضد عفونی نکنید ! کسی در آنها نیست، ویروس را داخل ندهید، باز کردید و باز نوشتم خیابان ها، اتوبان ها، بازارها و میادین را لزومی برای هزینه کردن و ضد عفونی و مسموم کردن محیط نیست باز میلیون ها تن مواد شیمیایی خطرناک داخلی و خارجی خریدید و شهر را مسموم کردید و با غرور برخی از مدیرانتان هر روز امار شتشوی مرکزی جدید را خبر دادند.
ای کاش مسئولان کشور گوش می‌کردند!
و
مدیریت هوشمندانه ضربدری کرونا!
چرا آخر؟ در جواب سرشان را پایین می اندازند و اهی می کشند که جگر انسان می خواهد باور کند و بدرد اید ! پول مردمی که سفارش کار دادید و کار را تحویل گرفتید ندادید که حرام است الی یوم الدین و در عوض بودجه هایی که از طرف مردم برای مقاصد خاص تامین شده بود را بدینگونه ضایع کردید !
عجیب است ولی واقعیت دارد، به هر حال گویا امکان تغییرات در شهرداری تهران وجود دارد (البته شخص شهردار در خیلی موارد خوب عمل کرد ولی گویا اتوبوس از خیابان بهشت عبور خواهد کرد) لذا مجدادا برخی از توصیه های ٥ سال پیش خودم را بشرح زیر تکرار می کنم شاید این بار افاقه کند !
از سال ١٣٦٩ تا به امروز بصورت دو شیفتی روی زلزله و حوادث کشور با تمرکز بر تهران کار کرده (یعنی تقریبا ٦٠ سال) و حاصل ان را یکجا رایگان تقدیم می کنم فقط حداقل برخی از انها برای ابادانی پایتخت مد نظر قرار بگیرد ! ان شا الله همانگونه که عرض کردم بیشتر عمرم را روی شهر تهران و اسیب پذیری ان و
نحوه برنامه ریزی مدیریت شهری و بحران ان و کشور مشغول بوده ام ، چند توصیه جدی برای عزیزی که این امر بزرگ یعنی مدیریت شهر تهران را بر عهده خواهد گرفت لیست وار بشرح ذیل دارم :
١. باید قبول کرد و داشت که تهران یک مریض اورژانسی هست
٢. تهران از حد لازم بسیار بزرگتر شده و امکان مدیریت ان تحت هیچ شرایطی امکانپذیر نیست
٣. مدیریت تهران توسعه ان نیست کوچک سازی ان است
۴. زیر ساخت های تهران فقط برای نگه داشت شرایط موجود عملکرد دارد و با یک اتفاق ساده احتمال تبدیل به یک فاجعه را خواهد داشت،
۵. مسئول بی انظباطی های فعلی در شهر
و ... خود شهرداری های مناطق هستند،
۶. شفافیت در شهرداری ها عملا صفر است
۷. بده بستان افراد حرف اول شهرداری ها در مدیریت مناطق است،
۸. مهمترین و اساسی ترین خطر تهدید کننده تهران زلزله است که توان نابودی کامل شهر را دارد، مدیریت زلزله تهران عملکردش مردود ارزیابی می شود
۹. مدیریت بحران سوانح عملا تعریف نشده و اگر اشاره ایی به ان شده کارایی ندارد،
۱۰. سیستم های ایمنی تهران مثل اتش نشانی ها، کلانتری ها، پایگاهای مردمی و .... بسیار قلیل هستند و توان لازم را برای حداقل عملکرد ندارند،
۱۱. بیمارستانهای تهران خود بیشترین اسیب پذیری را دارند و بیش از نیاز در تهران متمرکز شده اند،
۱۲. برنامه ای کوتاه، میان و بلند مدت برای شهر تهران هم از دیدگاه مدیریت شهری و هم از دیدگاه سوانح وجود ندارد،
۱۳. جای اموزش های مستقیم و غیر مستقیم در خصوص مسایل اجتماعی، فرهنگی، ورزشی، اخلاقی، رفتاری و ... کاملا خالی است،
۱۴. اموزش های تخصصی و همگانی در کلییه امور مدیریت شهری و همینطور سوانح کاملا فاقد مفهوم است.
۱۵. معماری شهر مخدوش و نماها دست کمی از فاجعه ندارد،
۱۶. بلند مرتبه، میان مرتبه و کوتاه مرتبه سازی باید بر اساس پهنه بندی انجام گیرد نه در هر منطقه ایی! در زمان زلزله شرایط فعلی فاجعه خواهد بود،
۱۷. دانشگاهها و مراکز اموزش عالی از تهران باید طی یک برنامه کوتاه مدت حتی نه میان مدت خارج شوند،
۱۸. نقشه اسیب های شهری؛ زلزله، اجتماعی، ... باید تهیه و نقشه مدیریت انها نیز باید اماده شود،
۱۹. حجم ورودی خودرو ( ماشین، موتور ...) حتما باید مدیریت جدی شود بعبارتی بسمت ورودی صفر باید حرکت کرد،
۲۰. خطوط ریلی اولویت باید قلمداد شود ترجیحا روی زمین برای کاهش هزینه ها البته تواما با کسترش مترو،
۲۱. تردد خودرو ها با نظارت جدی بر الایندگی انها،
۲۲. خروج کوتاه مدت صنایع و واحدهای الاینده و شیمیایی از شهر به بیرون شعاع صد کیلومتری از سمت شرق،
۲۳. مدیریت استفاده (ریسک خطر به حداقل) پالایشگاه تهران و صنایع خطرناک،
۲۴. تبدیل پادگان ها به مراکز دو گانه تفریحی و امداد،
۲۵. بررسی ایجاد سیستم تغییر جریان هوا از کوههای شمال تهران !!!
۲۶. انتقال تدریجی کارخانجات از غرب تهران به جنوب غرب بدلیل جریان پاکتر باد های تهران
۲۷. کم کردن تدریجی مناطق ٢٢ گانه شهرداری به ٦ منطقه و استفاده از ساختمانها و امکانات انها برای سرویس های بهداری و کسب در امد پایدار،
۲۸. خروج کلییه شهرک های دانش بیان از تهران و حومه و عدم تجمع انها در یک منطقه برای امور پدافندی!،
۲۹. ایجاد دو جاده کمربندی بدور تهران،
۳۰. ایجاد فضا های سبز عمودی در کل شهر،
٣١. تبدیل بافت های به اصطلاح فرسوده به اماکن امن قدیمی (برعکس ایده فعلی) برای جذب توریست،
٣٢. تغییر کامل مدیران فعلی شهری برای تزریق تفکر جدید،
٣٣، پروژه ها بسیار ناجوانمردانه پر هزینه جمع می شوند، بازنگری هزینه ها، بنده معتقدم با نصف قیمتهای فعلی می شود کار ها را جمع کرد !!!!
٣٤. ایجاد شبکه مستقل تلویزیونی برای تهران جهت اطلاع رسانی و اموزش های شهری،
٣٥. احترام به تاریخ و هویت شهر قدیمی تهران ! دوباره تاکید می کنم "مدیریت تهران، توسعه آن نیست کوچک سازی آن است"
٣٦ . نمای ساختمان ها باید سبک سازی شوند و گرنه گیتون های آینده خواهند بود
٣٧. برنامه ریزی کامل در خصوص معضلات اجتماعی شهر که بس خطرناک در حال دگرگونی شهر است
٣٨ . مرمت و بازسازی کلیه اماکن تاریخی شهر
٣٩ . ایجاد یک رشته پیاده رو های مسلسل وار و پیوسته با حداقل پستی و بلندی در امتداد خیابانهای تهران و تبدیل برخی از خیابانها به مسیر دوچرخه و تعدیل شیب ها به حداقل
٤٠ . نظامند کردن تردد موتور سیکلت ها هر یک معادل یک خودرو در غیر اینصورت تلفات انسانی و خسارات مالی در شهر بزودی سر به فلک خواهد کشید !
صد البته نکات دیگری هم هست که انشاالله در زمان لازم تذکر می‌دهم.
* استاد نمونه کشور در مهندسی سازه، زلزله و مدیریت بحران و بنیانگذار مقاوم سازی و مدیریت بحران در ایران
نظر شما