ظرف سه روز گذشته 2 مورد از پیامک های که از طیق تلفن همراه رسیده را تقدیم می کنم ببینید:
1. آهسته گویمت نکند بشنود "رباب"
از عمر شیر خواره چهل روز مانده است
2. به سوی منزل ارباب رهی کم مانده
به سرم حسرت ایام پر از غم مانده
همه انصار حسین بن علی بی تابند
چون که سی روز به آغاز محرم مانده
خوب توجه کنید :
شاید از شادترین ماهها برای مومنین وشیعیان ماه ذی حجه می باشد.عیدی به زیبایی و عظمت عید قربان وعیدی بزرگ و آسمانی مثل عید غدیر خم،عیدی چون میلاد حضرت امام علی النقی علیه السلام همه این اعیاد در این ماه شریف واقع شده است.
جا دارد این ماه ایران را فضای جشن وسرور فرا گیرد.
خداوند در سرشت بشر هم نیاز سرور و شادی را قرار داده و هم غم واندوه را.شک نیست که حزن واقعه عاشورا دل سنگ را نیز به درد خواهد آورد و هر مومنی به غم اهل بیت اندوهگین می شود.
اما اگر قرار باشد از هم اکنون و در موسم شادی غم را گسترش دهیم چه بر سر روح و روان جمعیت بیش از هفتاد میلیون ایرانی خواهد آمد.
کدام عامل است که افسردگی را در جامعه گسترده تر می کند؟
بگذریم که عده ای از این فضا ممکن است منافعی داشته باشند و درآمدی و بعضی به دنبال احیای عاشورای شمسی هستند وعدهای نیز از اول ماه ذیحجه عزادری را آغاز کنند و تا پایان ماه صفر ادامه دهند
چرا نمی خواهیم به احادیث به طور کامل عمل کنیم؟وقتی در اندوه از دست دادن انوار شامخه معصومین غمگین هستیم باید به همان نسبت و نه کمتر در ایام شادی ایشان هم مراسم جشن و سرور داشته باشیم نه این که همه شادی ها را در یک روز در سال آن هم در جلساتی خصوصی و محدود با حرکاتی خلاف شئون دینی خلاصه کنیم و همه مکروهات (شاید هم محرمات ) را مستحب کنیم و در سایر اعیاد کمترین شادی را نشان دهیم و فقط ضرب آهنگ بعضی از اشعار مدیحه را کمی تند کنیم.
مولای متقیان حضرت علی علیه السلام به اهل مزاح بودن شهرت داشتند و داستان رطب خوردن ایشان با حضرت رسول صلی الله علیه و آله و نهادن هسته های خرمای خورده شده توسط حضرت رسول ذربرابر حضرت امیرالمومنین و گفتگوی بین آنهارا همه می دانند.
لطفاً به روح و روان جوانان این مملکت بیندیشید
نظر شما