در بخش اقتصادی ماهنامه مهرنامه، اندیشه ویافته های علمی "توماس سارجنت" و" کریستوفر سیمز" دو نوبلیست اقتصاد مورد بررسی وپژوهش قرار گرفته است.

کریستوفر سیمز" و"توماس سارجنت" دو اقتصاد دان آمریکایی اند که دو روز پیش جایزه نوبل اقتصاد را از بنیاد آلفرد نوبل دریافت کردند.
این دو متعلق به مکتبی هستند که به " آب شیرین" معروف است.مکتبی که وابستگان آن، از چهاردهه پیش، کاستی های اقتصاد کلان را به چالش کشیده اند وبا طرح نظریه" انتظارات عقلانی" وبسط وتوسعه آن،انقلابی به وجود آورده اند.

نوبل امسال در حالی به این دو اعطا شده است که تا آخرین لحظات، انتظار می رفت،" رابرت بارو" این جایزه را از آن خود کند.با این حال بنیاد نوبل ترجیح داد جایزه نوبل امسال را به دو اقتصاد دان "کمی کار" اعطا کند.اقتصاد دانانی که حیطه فعالیت آنها ریاضیات واعداد است.
توماس سارجنت و کریستوفر سیمز، سال ها در زمینه "رابطه علت و معلولی بین اقتصاد و ابزارهای سیاستگذاری چون نرخ بهره و هزینه‌های دولت" تحقیق وپژوهش کرده اند. سارجنت و سیمز که هر دو 68 سال سن دارند، تحقیقات خود را به طور جداگانه بین دهه 1970 تا 1980 میلادی انجام دادند اما این تحقیقات امروز به شدت با هم مرتبط شده است به این دلیل که به نظر می رسد یافته های آن دو می تواند به سیاست گذاران کمک کند تا اقتصاد جهان را از رکود فعلی خارج کنند.
از آن جا که سارجنت وسیمز دو اقتصاد دان کمی کار ومتخصص اعداد هستند،بحث نسبت ریاضیات وعلم اقتصاد به مهم ترین محور گفت وگو ها ومقالات این شماره مهرنامه در حوزه اقتصاد تبدیل شده است به این ترتیب مسعود نیلی و فرهاد نیلی در میزگردی تخصصی،به بهانه بازخوانی اندیشه های سیمز وسارجنت،وضعیت اقتصاد کلان مدرن را نیز واکاوی کرده اند.

فرهاد نیلی که 7سال از برادر سرشناس اش کوچک تر است دراین میز گرد درحالی که تلاش کرده حد ومرزهای خانوادگی را حفظ کند،آشکارا بیشتر از برادر به کاربرد ریاضیات در اقتصاد تأکید کرده است.هردو برادر در زمره توسعه دهندگان اندیشه اقتصاد مدرن به حساب می آیند با این تفاوت که مسعود نیلی اعتقاد دارد " ریاضیات تنها برای درک بهتر اقتصاد است نه تسلط بر اقتصاد" فرهاد نیلی اما قائل به سخاوتمندی ریاضیات است که "بیشتر داشته های خود را برای استفاده علم اقتصاد در طبق اخلاص قرار داده است". پس بی دلیل نیست که برادر کوچک تر در ستایش توماس سارجنت وکریستوفر سیمز سخن می گوید اما برادر بزرگ تر معتقد است گریگوری منکیو به واسطه حفظ اصالت اقتصاد، بیشتر از این دو شایسته دریافت جایزه نوبل اقتصاد بوده است.

مسعود نیلی در این میزگرد با اشاره به افراطی که برخی اقتصاد دانان در استفاده از ریاضی می کنند،گفته است: "درحال حاضر اقتصاددانانی می شناسیم که مبتنی بر ریاضیات مدل ها را بسط داده اند. مثل آقای سارجنت که به نظر من کمی افراط در جهت گیری ایشان در مورد کاربرد ریاضی دیده می شود. اما درمقابل٬ اقتصاد دانانی هم داریم که هسته اصلی مدل ها و فرضیه های آنها مبتنی بر اقتصاد است والبته از ریاضی هم برای ارائه بهتر مدل خود استفاده می کنند".

مسعود نیلی در بخش دیگری گفته است:" من بیشتر دوست داشتم جایزه نوبل اقتصاد امسال به جای توماس سارجنت به آقای «گریگوری منکیو» اعطا می شد. منکیو هم از ریاضیات بهره کافی می برد اما مدل هایش را برمبنای ریاضیات تشریح نمی کند. مقاله های آقای منکیو که در رسانه ها منتشر می شود ٬برخاسته از مدل های پیچیده ریاضی ومدل های دشوار است. اما منکیو وقتی در روزنامه مطلبی می نویسد٬ سهل و ساده برای مردم توضیح می دهد که منظورش چیست. "

به اعتقاد مسعود نیلی " در میزان استفاده از ریاضیات ٬می توان اقتصاد دان ها را درجه بندی کرد. من فکر می کنم نباید در کاربرد ریاضی افراط کرد و فکر می کنم آقای سارجنت جزوکسانی است که دراین زمینه ٬میانه رو نبوده و اگر نگویم افراط٬ می توانم بگویم از حد متوسط فراتر می رود.نقدی که به این گروه از اقتصاد دانان می شود این است که با رسیدن به پاسخ نهایی مبتنی بر ریاضی،همه چیز را تمام شده می بینند. اگر میان اقتصاددانان سرشناس فعلی هم مقایسه کنیم ٬ به جز منکیو که اشاره کردم، "دیوید رومر" و"رابرت بارو" هم اقتصاد دانان بزرگی هستند که از ریاضی به صورت افراطی استفاده نمی کنند. من فکر می کنم هر اقتصاددانی باید بتواند رسالت خود را در جامعه ای که زندگی می کند٬ پیدا کند. معتقدم اگراقتصاد دان بخواهد با جامعه ای فراتر از محدوده همکارانش ارتباط برقرار کند ٬ریاضی زبان مناسبی نیست و ضرورت دارد که زبان ساده تری انتخاب کند."

اما فرهاد نیلی برادر کوچک تر مسعود نیلی که به سفارش برادر بزرگ تر،ابتدا ریاضی آموخت وسپس در رشته اقتصاد درس خواند برخلاف برادر بزرگ تر معتقد است:" سارجنت اکنون در مظان این اتهام قرار داردکه از ریاضی زیاد استفاده می کند، اما این موضوع را هم درنظر داشته باشیم که مخاطبان سارجنت٬ مردم عادی نیستند. سارجنت یک دانشمند است که محصولات او قرار نیست به مردم عرضه شود. حتی سیاستمداران وکارگزاران دولتی هم مشتری محصولات او نیستند. اگر ضرورت داشت ٬دیگران می توانند نظریات او را تشریح و تبیین کنند.

او در واکنش به اظهارات برادر بزرگ ترش به مهرنامه گفته است: "آقای منکیو اقتصاددان خوبی است که زیبا و ساده هم برای مردم تحلیل می کند و می نویسد. آقای بارو هم همین طور. سارجنت هیچ وقت به روانی همتایان خود نتوانسته با مردم عادی ارتباط برقرار کند، اما تحقیقات او در اقتصاد بی بدیل است و به نظرم این نقش را هیچ کس نتوانسته به خوبی سارجنت ایفا کند. شاید اقتصاددان پشت پرده، توصیف خوبی از وضعیت سارجنت باشد".

 

/39/39
 

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 189200

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 2 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 1
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • ramon IR ۱۴:۱۹ - ۱۳۹۰/۰۹/۲۲
    12 1
    همه این اقتصاد دانای که نام بردین واقعاَ حقشون که نوبل بگیرن ولی در دادن جایزه نوبل معمولا به سن افراد و دگرگونی هایی که در علم اقتصاد ایجاد کردن بیشتر توجه می شه.