خب ایران مقابل قرقیزستان با نتیجه ۳ بر ۲ پیروز شد.مبارک همه مردم باشد اما حق و انصاف را که بخواهیم در نظر بگیریم تن و بدن مام لرزید؛مثل بازی با کره شمالی.آن بازی را هم با سه گل جلو بودیم که نزدیک بود همه چیز بهم بریزد.
مشخص نیست چه اتفاقی بین دو نیمه بازیهای ملی می افتد که تیم تا این حد متزلزل می شود؛رقبا دست مان را می خوانند و اگر تک ستارههای مان نباشند…
امشب ما هم مثل خیلی از عشق فوتبالها تا مرز سکته پیش رفتیم و گفتیم:«خدا را شکر حداقل با قرقیزستان مساوی نکردیم.»
این بازی هم گذشت و طبق حرف قبلی خود قلعه نویی خوش شانس بودیم که فوتبال تنبیهمان نکرد اما نکته اینجاست این فوتبال بی رحم تا چه زمانی می خواد روی خوشش را به ما نشان بدهد و تنبیهمان نکند؟
داشتم به این فکر می کردم که چه خوب می شد اگر فوتبال در این برهه و در این مقطع فقط یک نیمه داشت.
258 258
نظر شما