اخلاق و نعل وارونه

اخلاق حرفه ای چیست؟ چگونه می توان از اخلاق حرفه ای دم زد و به آن عمل کرد در صورتی که هر روزه شاهد سقوط اخلاقی در حرف مختلف و کمرنگ شدن فضیلت فردی و اجتماعی هستیم.هفته پیش از طریق دوست عزیزی که از پیروان زیست اخلاقی است مطلع شدم که جناب مصطفی ملکیان(نویسنده و متفکر) در باب اخلاق در ایوان شمس سخنرانی دارند؛ بی درنگ به اتفاق همکار اخلاق مدارم برای نیوشیدن سخنان گهر بار و زلال این استاد اخلاق به این تالار شتافتم؛ به نظرم تالار ایوان شمس تا کنون چنین جمعیتی را به خود ندیده بود؛موج جمعیت و تشنگان مسائل اخلاقی، علاوه بر صندلی های تالار، کف سالن و روی پله ها را نیز اشغال کرده بودند.

 در روزگاری که اکثر برنامه های عمومی- چه انتفاعی و چه غیر انتفاعی- با صدها ترفند تبلیغاتی نمی توانند چنین جمعیتی را گرد هم آورند ،یک سخنرانی ساده وبدون رنگامیزی های متداول و بدون کمترین تبلیغاتی چنین با استقبال و شور حرارتی برگزار شد؛به واقع چه دلیل یا دلایلی را می توان برای این اشتیاق و حضور پرشور برشمرد؟آیاهمین تشنگی واشتیاق دیدن رفتارهای اخلاقی و کمرنگ شدن فضیلت های اجتماعی از مهمترین دلایل استقبال از چنین برنامه هایی نیست؟ هرچند از آنجا که شخص استاد ملکیان به عنوان عالمی با عمل شناخته شده و به خاطر انطباق حرف با عملش توانسته مخاطبان بیشماری را جذب کند اما بدون شک موضوع برنامه نیز در درگرمای این برنامه مزید بر دلیل بود. 
استاد ملکیان در آن نشست با ذکر مقدمه ای کوتاه طرحی در باب لوازم و عوامل رسیدن به یک زندگی خوب، خوش و ارزشمند ارائه داد که به علت کمبود وقت فقط به یک بخش از این طرح سه بخشی اشاره کرد که همانا زندگی خوب با تکیه بر مسائل اخلاقی و موانع و عوامل رسیدن به آن بود.

اغلب سخنرانی های استاد ملکیان حکم ارائه کلید و یا به معنای دقیق تر ارائه "شاه کلید" به مخاطب را دارد و هرکس با توجه به شغل و حرفه و موقعیت خود باید آن سخنان و کلمات سحر گونه را با موقعیت و شرایط خود انطباق داده و به کار ببندد ؛ طبیعتا همانگونه که استاد بارها و در سخنرانی های مختلف خود اشاره و حتی تاکید کرده است، اخلاقی زیستن در کلونی ها و مجتمع های بی اخلاق کاری بسیار سخت و در حد نا ممکن است حتی ایشان برای تفهیم بهتر و درک آسانتر این صعوبت مثالی آورد و گفت: فرض کنید شما آدم بهداشتی و تمیزی هستید که در یک جمع چند نفره و در یک مکان زندگی می کنید که آنها به هیچ وجه بهداشت و تمیزی را رعایت نمی کنند در این صورت چه احساسی به شما دست می دهد؟ آیا فکر نمی کنید که تلاشتان بیهوده است؟ اما استاد اعتقاد دارند که آدمی باید به وظیفه اخلاقی خویش در هر شرایطی عمل کند حتی اگر احساس کند که عملش کوچکترین تاثیری در جانعه نداشته باشد.

در این میان حرفه خبرنگاری و روزنامه نگاری از منظر اخلاقی حرفه ای بسیار حساس و به زعم این حقیرشاید حساسترین و مهمترین حرفه به شمار رود چرا که با افکار عمومی به طور مستقیم سر و کار دارد.علاوه بر آن، عمل اخلاقی در حرفه خبرنگاری اگر منفعت شخصی در میان نباشد قطعا تاثیرات اجتماعی آن قابل مشاهده و ملموس است و اساسا اخلاقی بودن و اخلاقی رفتار کردن در این بخش تاثیرات بسیار مهمتری بر جامعه و رشد و اعتلای فضیلت اجتماعی برجای می گذارد و وای به روزی که خبرنگار نیز همزمان با کمرنگ شدن رفتار های اخلاقی جامعه  وا بدهد و در پی کسب نان و نام و با غرض ورزی قلم به خلاف و دروغ بگرداند و مصیبت بار تر اینکه در این سقوط اخلاقی با زدن نعل وارونه در باب اخلاق حرفه ای، پایان نامه و مقاله ارائه داده و با ژستی خلاف واقع داد سخن سر بدهد.