به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ در سومین روز از جنگ دوازده‌روزه‌ای که رژیم صهیونیستی در خرداد ۱۴۰۴ علیه ایران به راه انداخت، میدان تجریش شاهد یکی از بی‌سابقه‌ترین حملات هوایی علیه خود بود. موشک‌های هدایت‌شونده رژیم صهیونیستی خودروهای غیرنظامی، عابران و اماکن عمومی این نقطه پررفت‌وآمد تهران را هدف گرفتند. اما این اولین‌بار نبود که تجریش در تقابل با رژیم اشغالگر قدس قرار می‌گرفت. درواقع، این محله از دیرباز به عنوان یکی از کانون‌های فعال مبارزه با نفوذ اسرائیل و استبداد وابسته به آن شناخته شده است.
سندی از سال ۱۳۵۷؛ تجریش در خط مقدم آگاهی
مروری بر اسناد تاریخی نشان می‌دهد که تجریش در سال‌های پیش از انقلاب نیز محل جوشش خشم مردمی علیه رژیم پهلوی و روابط او با اسرائیل بوده است. یکی از این اسناد که به تاریخ ۱۸ تیر ۱۳۵۷ بازمی‌گردد، گزارشی دقیق از فعالیت‌های سیاسی و مذهبی در مسجد همت تجریش ارائه می‌دهد. در این گزارش آمده است که پس از نماز جماعت مغرب و عشاء، حدود ۲۵۰ نفر در مسجد جمع شدند تا پای سخنان واعظی مبارز به نام چاوشی بنشینند. او در سخنان خود، برای امام خمینی و سایر زندانیان سیاسی دعا کرد و از شهدای قم، تبریز و یزد با احترام یاد کرد.
چاوشی از منبر مسجد، صراحتا اعلام کرد که تا زمانی که آزادی بیان و قلم در کشور حاکم نشود و حکومتگران ایران رابطه خود را با اسرائیل قطع نکنند، هیچ عیدی برای ملت معنا نخواهد داشت. او در ادامه خواستار آزادی بیش از صد هزار زندانی سیاسی شد که در رأس آن‌ها آیت‌الله طالقانی و آیت‌الله منتظری قرار داشتند.
استمرار یک خط مبارزه: از ۱۳۵۷ تا ۱۴۰۴
آن‌چه این سند نشان می‌دهد، این است که تجریش از دهه ۱۳۵۰ تاکنون، نقطه‌ای جوشان از مقاومت در برابر سلطه‌طلبی، وابستگی و صهیونیسم بوده است. آن جوانان مؤمن و مبارز که در سال ۱۳۵۷ از تریبون مسجد همت فریاد می‌زدند که رابطه با اسرائیل ننگ است، امروز، دهه‌ها بعد، همچنان فرزندان همان نسل در برابر تجاوز رژیم صهیونیستی سینه سپر کرده‌اند و طی حمله‌ای وحشیانه بدون آن‌که در جرگه افراد نظامی تعریف شوند به شهادت رسیدند.
در ادامه متن سند از نظر می‌گذرد:
ساعت ۲۱:۳۰ روز ۱۸ /۴ /۳۷ [۱۳۵۷] پس از برگزاری نماز جماعت مغرب و عشاء در مسجد همت تجریش ـ شمیران، حدود ۲۵۰ نفر در مسجد حضور یافته اند، در این مجلس ابتدا آیاتی از کلام‌الله مجید قرائت و سپس جوانی به نام عرفانی برای آزادی زندانیان ضدامنیتی دعا کرده است.
آن‌گاه واعظی بنام چاوشی به منبر رفته است.
نام‌برده در آغاز سخنرانی خود برای روح‌الله خمینی (بدون ذکر نام وی) و زندانیان ضدامنیتی دعا کرده و ضمن تجلیل از اخلالگران کشته‌شده در حوادث قم، تبریز و یزد، اظهار داشته:
بنا به گفته تنها مرجع تقلید (خمینی) در ایام ولادت ائمه، اعیاد مذهبی و جشن نخواهیم داشت، تنها موقعی به جشن و سرور می پردازیم که آزادی بیان و قلم داده شود و حکومتگران یک کشور اسلامی با اسرائیل روابط سیاسی و اقتصادی نداشته باشند.
جشن ما هنگامی خواهد بود که زندانیان سیاسی که متجاوز از یکصد هزار نفر هستند و در رأس آن‌ها آیت‌الله طالقانی و منتظری قرار دارند، از زندان آزاد شوند.
ناطق در دنباله سخنان خود افزوده: کشور ایران دارای ذخایر زیرزمینی عظیمی است که در صورت حسابرسی ماهانه به هر ایرانی مبلغ هفت هزار تومان خواهد رسید.
بنابراین اگر ملت ایران هیچ کاری انجام ندهند، باید امورات‌شان بگذرد.
پس چرا ملت ایران در فقر به سر می‌برد؟ نام‌برده اضافه کرده: اگر یک نفر در جنوب تهران قصد احداث ساختمان داشته باشد، نه‌تنها وام به او نمی‌دهند، بلکه اصلا اجازه ساختمان نیز نخواهند داد.
وی آن‌گاه گفته: شهادت شما باید همراه با کارهای مثبت باشد.
نباید به پخش اعلامیه اکتفا نمایید، زیرا پس از دستگیری از ادامه راه باز خواهید ماند.
نام‌برده با تحریک جوانان به آتش زدن مشروب‌فروشی‌ها و سینماها از اخلالگرانی که در حوادث اخیر به قتل رسیده‌اند، به عنوان کشته‌شدگان راه دین نام برده و افزوده جوانان که این همه بانک و سینما را به آتش کشیدند، ای کاش این خانقاه‌ها را که محل استعمار و استعمارگری است آتش می‌زدند.
پس از خاتمه سخنرانی یادشده، جمعیت به‌آرامی مسجد را ترک و متفرق شده‌اند.
ارزیابی خبر: خبر صحت دارد.
اقدامات انجام‌شده: مراتب به نخست‌وزیری اعلام گردیده است.
۲۵۹
نظر شما