گروه اندیشه: مهرداد خدیر در روزنامه هم میهن به بررسی دیدگاه‌ها و مواضع مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران، در دیدار اخیرش با اصلاح‌طلبان پرداخت و آن را گامی مهم در جهت به‌رسمیت شناختن و گفت‌وگو با "اپوزیسیون" دانست که تا پیش از این در ادبیات رسمی کمتر سابقه داشته است.
او در بخشی از مطلب خود به «حیات اصلاحات و جبهه اصلاحات» اشاره و خاطر نشان کردکه این دیدار نشان‌دهنده زنده بودن جریان اصلاحات در مقابل ادعاهای "خالص‌سازی" و "مرگ اصلاحات" است. خدیر همچنین در بخشی دیگر از مطلب خود به پزشکیان سیاسی تر و صریح تر اشاره کرد که بر خلاف انتظار برخی که او را صرفاً متمرکز بر مسائل اقتصادی می‌دانستند، پزشکیان رویکرد سیاسی صریح‌تری در پیش گرفته و میراث‌دار ناترازی‌های گذشته است.
خدیر به‌رسمیت شناختن اپوزیسیون و گفت‌وگو با آنان را مهمترین نکته سخنان پزشکیان می داند. او می نویسد که آمادگی پزشکیان برای گفت‌وگو با اپوزیسیون بر مبنای انصاف و عدالت است، که نشان‌دهنده خروج از نگاه "صفر و صدی" و "با ما یا بر ما" در سیاست‌ورزی است. این رویکرد بیانگر این است که "تمام حقیقت نزد ما نیست." پزشکیان در این بخش ادبیات مدرن و غبارزدایی‌شده ای را برگزید و از واژگانی صریح مانند "اپوزیسیون" و "زندانیان" استفاده کرده و رویکرد "اصلاحات به مثابه یک فرآیند زمان‌بر" را دنبال می‌کند.
خدیر در بخش دیگری از یادداشت خود به توصیه‌های پزشکیان برای اصلاحات می داند. از نظر او پزشکیان اصلاحات را یک پروسه زمان‌بر می‌داند نه یک پروژه دفعی و بر هماهنگی دولت و رهبری برای پیشبرد برنامه‌ها و کاهش هزینه‌های تفرقه تاکید می کند. از نظر خدیر پزشکیان راه حل حفظ جوهره اصلاحات را "یک قدم کوتاه آمدن هر دو طرف" برای رسیدن به راه‌حل‌های واقعی می‌داند. از نظر او دغدغه اصلی پزشکیان، نه مفاهیم انتزاعی، بلکه انسان‌های واقعی و کاهش رنج مردم است، همانطور که مخالفتش با نتانیاهو به خاطر کودک‌کشی و گرسنگی دادن است، نه صرفاً نگاه ایدئولوژیک.
خدیر در ادامه عدم اجرای قانون حجاب، بازگشت استادان و دانشجویان محروم، و پیگیری وضعیت زندانیان به عنوان دستاوردهای اولیه دولت پزشکیان می داند. خدیر برای استمرار چنین فضایی گفت وگو و نقدپذیری را شرط لازم و اساسی دانسته و در آخر مطلب خود خبرهای خوبی را مطرح کرده است: «خوش‌بختانه هم‌زمان با تحریر این سطور در عصر سه‌شنبه ۳۱ تیر خبر می‌رسد که دکتر مصطفی مهرآیین با تودیع وثیقه آزاد شده است؛ جامعه‌شناسی که چه با آرا و لحن او موافق باشیم یا نه درد و دغدغه او قابل احترام است و نسل ما را گاه به یاد هیجان دکتر شریعتی می‌اندازد. اساساً دلیل ضرورت حضور هیأت منصفه در جرایم سیاسی و مطبوعاتی همین است که وجدان عمومی جامعه قضاوت کند که آیا شخص مرتکب جرم شده یا نه و در چالش فعال سیاسی و مدنی یا رسانه‌ای با قدرت، آن که تصمیم می‌گیرد نه یک سوی منازعه که ضلع سومی باشد.تمام تلاش پزشکیان برای آن است که از سخنان تنش‌زا بپرهیزد و رنج مردم را کمتر کند. ملکیان می‌گوید کار روشن‌فکر دو چیز است: اولی تقریر حقیقت و دومی تقلیل مرارت. پزشکیان روشن‌فکر نیست و اگر فضا را برای کشف حقیقت و فعالیت آزادانه رسانه‌ها فراهم کند و خود اگر تمام راست را نمی‌تواند بگوید اما دروغ نگوید کافی است ولی باید برای دومی بیش از پیش کمر همت ببندند.»
۲۱۶۲۱۶
نظر شما