به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین استان چهارمحال وبختیاری، استاد هیبتالله غفاری، فرزند دیار چهارمحال و بختیاری، از نخستین روزهای جوانی تا واپسین لحظات عمر، یک هدف را دنبال کرد: صدای مردم بودن. او در سالهای پیش از انقلاب اسلامی، زمانی که استان از نظر رسانهای محروم بود، با کمترین امکانات، گام در مسیر اطلاعرسانی و آگاهیبخشی نهاد و با تلاش بیوقفه، پایهگذار بخشی از جریان خبری این خطه شد.
در روزهای پرشور انقلاب، با اجرای برنامههای رادیویی محلی و پوشش اخبار و رویدادها، توانست پیامها و واقعیتها را به گوش مردم برساند. او نه تنها خبر مینوشت، بلکه با هر جمله، امید و روشنگری را در دل جامعه میکاشت.
در سالهای دفاع مقدس، با شجاعتی مثالزدنی، دوربین و قلمش را به خطوط مقدم جنگ برد و حقیقت، ایثار و پایداری رزمندگان را ثبت کرد. در همان سالها، مشکلات مردم روستاها و شهرهای کوچک استان را با جدیت پیگیری میکرد و صدای آنان را به گوش مسئولان میرساند.
او قبل از انقلاب با روزنامههای آیندگان، کیهان و چندین نشریه دیگر آن دوران همکاری داشت و پس از انقلاب، علاوه بر همکاری با روزنامهها و نشریات معتبر کشور مانند جمهوری اسلامی، جامجم، همشهری، اعتماد، دنیای اقتصاد، جهان فوتبال و خبرگزاری خبرآنلاین، به عنوان نماینده خبر صداوسیما در شهرستان فارسان و همچنین همکاری با خبرگزاری ایرنا نیز فعالیت داشت، اما همیشه خود را «خبرنگار مردم» میدانست. بسیاری از گزارشهای او در حوزه محرومیتزدایی، مشکلات زیرساختی و پیگیری حقوق مردم، به تغییرات و اقدامات عملی در استان انجامید.
استاد غفاری به نسلهای جوان خبرنگاران آموخت که خبرنگاری یعنی امانتداری. بارها به شاگردانش میگفت:
«برای مردم بنویسید. در نشستهای خبری، مشکلات مردم را بگویید، نه مشکلات خودتان.»
همین رویکرد، او را به الگویی ماندگار برای خبرنگاران تبدیل کرد. در سالهای پایانی عمر، مراسمهای تجلیل متعددی از او برگزار شد، اما خود معتقد بود: «بهترین قدردانی از یک خبرنگار، شنیده شدن صدای مردم است.»
حتی در روزهای بیماری، دست از نوشتن و هدایت خبرنگاران جوان برنداشت و تا آخرین لحظه، دغدغهاش توسعه، آبادانی و سربلندی چهارمحال و بختیاری بود.
سرانجام استاد هیبتالله غفاری در سال ۱۴۰۱ چشم از جهان فروبست. نام، قلم و مرام انسانیاش همچنان در حافظه و قلب اهالی رسانه و مردم این خطه زنده است.
یادش گرامی و راهش پررهرو باد
نظر شما