به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از ایبنا، نویسنده و محقق در ایبنا نوشت: خراسان، این گستره زرخیز فرهنگ و ادب پارسی، همواره مهد پرورش ستارگانی بوده که نور دانش و هنرشان، آسمان ایران‌زمین را روشن کرده است. از فردوسی بزرگ تا عطار نیشابوری، این خاک، گوهرهای گران‌بهایی را در دامان خود پرورانده که نام‌شان با تار و پود هویت ایرانی گره خورده است.
اما این میراث گران‌بها، تنها به گذشته تعلق ندارد. در دوران معاصر نیز، خراسان رضوی شاعران، نویسندگان و اندیشمندانی را به جامعه تقدیم کرده که هر یک، به سهم خود، نقشی بی‌بدیل در غنای فرهنگ و ادب این مرز و بوم ایفا کرده‌اند. بزرگانی چون محمدرضا شفیعی کدکنی، ملک‌الشعرای بهار و بسیاری دیگر که با آثار ارزشمند خود، نه‌تنها زبان فارسی را پاس داشته‌اند، بلکه آینه‌ای تمام‌نما از دغدغه‌ها، آرمان‌ها و چالش‌های زمانه خود را نیز به تصویر کشیده‌اند...
علی‌اکبر فیاض، چهره ممتاز علمی، حوزوی و دانشگاهی و تاثیرگذار در خراسان است. او ادیب، محقق، پژوهشگر و نویسنده برجسته تاریخ اسلام به سال ۱۲۷۷ شمسی در مشهد دیده به جهان گشود. وی تحصیلات اولیه و آموزش قرآن و زبان عربی را نزد پدر آموخت و پس از آن به تحصیلات علوم حوزوی روی آورد و از محضر بزرگان حوزه خراسان از جمله عبدالجواد ادیب نیشابوری معروف به ادیب اول، آقا بزرگ شهیدی و نیز میرزاباقر مدرس کسب فیض کرد.
احیاگر میراث فرهنگی و تاریخی خراسان
علی‌اکبر فیاض پس از اتمام علوم قدیمه و تبحر یافتن در علوم معقول و منقول، به عنوان سرکشیک اول، جایگزین پدر به عنوان خادمی آستان قدس رضوی شد. دکتر فیاض پس از گذراندن تحصیلات حوزه، در سال ۱۳۰۷ به استخدام اداره فرهنگ خراسان درآمد و ابتدا در دبیرستان شاهرضا مشهد به تدریس پرداخت. فیاض پس از آن و در سال ۱۳۱۴ شمسی دانشسرای مقدماتی مشهد را بنا نهاد و خود شخصا ریاست آن را برعهده گرفت. علی‌اکبر فیاض اندکی بعد عازم تهران شد و پس از اخذ لیسانس از دانشسرای عالی، برای تکمیل تحصیلات عالی خود به دانشگاه تهران رفت.
فیاض ضمن تحصیل، مدتی در کتابخانه دانشکده ادبیات و دانشسرای عالی به کتابداری پرداخت و در سال ۱۳۲۲ شمسی به دریافت دکترای زبان و ادبیات فارسی با درجه عالی نائل آمد و به تدریس ملل و نحل در دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران پرداخت. وی مدتی ریاست انجمن ادبی بهار و ریاست هیأت تحریریه مجله آستان قدس رضوی را نیز برعهده داشت. فیاض همچنین نائب‌رئیس انجمن قلم خراسان هم بود و در انجمن ادبی مشهد و انجمن ایران نیز شرکت می کرد.
هوش و درایت و ذکاوت و نبوغ علمی فیاض در دوران دانشجویی تا به آن‌جا بود که ملک‌الشعرای بهار، فیاض را به عنوان جانشین خود برای تدریس انتخاب کرد.
علی‌اکبر فیاض علاوه بر تسلط بر زبان‌های فرانسه، عربی، از زبان های انگلیسی، روسی و آلمانی نیز بهره می‌برد و بعدها به آموختن زبان چینی نیز همت گماشت. فیاض پس از آشنایی با دکتر قاسم غنی، زمینه رشد علمی‌اش بیشتر شد تا جایی‌که با پیشنهاد دکتر قاسم غنی، در انتخابات مجلس شورای ملی به نمایندگی مردم مشهد به مجلس راه یافت. دکتر فیاض همچنین بنا به پیشنهاد دکتر غنی، برای تدریس زبان و ادبیات فارسی به قاهره مصر سفر کرد و در دانشگاه فاروق آن کشور به عنوان استاد ممتاز به تدریس پرداخت وی در سال ۱۳۳۴ به ایران بازگشت و دانشکده ادبیات و علوم انسانی را افتتاح و بنا نهاد و خود طی ۹ سال ریاست آن را بر عهده داشت.
علی‌اکبر فیاض؛ احیاگر میراث فرهنگی و تاریخی خراسان
فیاض چندی بعد و در سال ۱۳۳۷ دانشکده معقول و منقول (الهیات و معارف اسلامی) را بنیان نهاد و هم‌زمان ریاست هر دو دانشکده را عهده‌دار بود. وی در اوایل دهه چهل به تهران عزیمت کرد و در دانشکده الهیات دانشگاه تهران، مدیریت گروه ادیان و مذاهب را برعهده گرفت و چندی بعد به افتخار بازنشستگی نائل آمد. دکتر علی‌اکبر فیاض در سال ۱۳۴۷ برای انجام معالجاتی به کشور سوئیس رفت و مدتی در آن‌جا اقامت گزید وی در اواخر دهه چهل شمسی به دعوت دکتر غلامحسین یوسفی به مشهد بازگشت تا عهده‌دار تدریس مقطع کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی شود.
وی همان سال نیز کنگره بین‌المللی بیهقی که یکی از بزرگترین و مهم‌ترین کنگره‌های بین‌المللی در ایران بود را به بهترین شکل ممکن در مشهد به انجام رساند که طی آن بسیاری از شخصیت‌های برجسته علمی و فرهنگی از داخل و خارج از کشور در این همایش به ایراد سخنرانی پرداختند.
کتاب‌های «تاریخ اسلام» و تصحیح تاریخ بیهقی و ده‌ها مقدمه و مقاله از استاد فیاض به یادگار مانده است ولی بی‌شک تصحیح تاریخ بیهقی مهم‌ترین و پرآوازه‌ترین اثر علمی وی بوده است. علی‌اکبر فیاض سرانجام پس از چند دهه تحقیق و تدریس در حوزه دانشگاه و همچنین تربیت شاگردان برجسته علمی، در شهریور ماه سال ۱۳۵۰ در مشهد درگذشت و در حرم مطهر امام رضا (ع) آرام گرفت.
۲۵۹
نظر شما