ورزشگاه امام رضا(ع) با بودجه آستان قدس ساخته‌شده و خصوصی است / آستان می‌تواند بگوید نمی‌خواهم اینجا را در اختیار بخش عمومی بگذارم

جواد مرشدی؛ در ابتدای زمستان سال ۱۳۸۳ تنها ورزشگاه استاندارد ایران پس از آزادی  با اعتباری بالغ بر ۴۶ میلیارد ریال در مشهد افتتاح ش.استادیوم مدرنی که با تأییدیه A+ از کنفدراسیون فوتبال آسیا، یکی از معدود ورزشگاه‌های استاندارد کشور است که می‌تواند بار میزبانی بین المللی و بازی های بزرگ را به دوش بکشد. اما چند سالی است که شرایط و قوانین ویژه سازندگان این استادیوم موجب شده تا نه تنها استوک بازیکنان پرسپولیس و استقلال بلکه حتی تیم ملی هم به چمن این ورزشگاه نخورد.تا آنجا که آخرین بازی تیم ملی در مرحله انتخابی جام جهانی نیزبا مخالفت مسئولان خراسان روبرو شد.چه رسد به سرخابی ها.

خبرگزاری "خبرآنلاین" در گفتگو با علی اصغر نخعی راد نماینده مشهد در مجلس دوازدهم به بررسی چرایی عدم انجام مسابقات در این ورزشگاه پرداخته است.

ماجرای عدم برگزاری بازی‌های سرخ‌آبی‌ها و حتی تیم ملی در ورزشگاه امام رضا(ع) مشهد چیست؟

تا جایی که اطلاع دارم، این ورزشگاه متعلق به آستان قدس رضوی است و در واقع در حکم یک مجموعه خصوصی محسوب می‌شود؛ بنابراین تعهدی ندارد که همیشه آن را در اختیار مسابقات ملی یا باشگاهی بگذارد. البته در صورت درخواست و هماهنگی، همکاری می‌کند، اما این الزام قانونی برایش وجود ندارد، چرا که ورزشگاه دولتی نیست.

آیا در قرارداد آستان قدس با شرکت سازنده، بندی در خصوص اجازه و برگزاری بازی‌ها وجود دارد؟

خیر. آستان قدس تعهدی برای واگذاری بدون هزینه ندارد. یعنی نمی‌توان به یک مجموعه خصوصی الزام کرد که بدون دریافت وجه، امکاناتش را در اختیار بگذارد. در موارد خاص ممکن است همکاری کند، اما این موضوع بستگی به شرایط و تصمیم خودشان دارد.

بعضی ها می‌گویند این ورزشگاه توسط سرمایه‌گذار خارجی ساخته شده و به همین دلیل اجازه برگزاری بازی‌ها داده نمی‌شود.

این موضوع صحت ندارد. در گذشته قانونی وجود داشت که کارخانه‌ها و مؤسسات می‌توانستند برای رفاه کارگرانشان بخشی از هزینه‌ها را صرف ساخت سالن‌های ورزشی کنند. آستان قدس هم در چارچوب همین قانون و با منابع مالی خود اقدام به ساخت ورزشگاه کرده است. بنابراین هیچ سرمایه‌گذار خارجی در میان نبوده است.

همه شیعیان و خصوصا ایرانیان به آستان قدس ارادت دارند و اگر چه از یک معافیت مالیاتی نیز برخوردار است ولی..                                   

اتفاقا سال‌هاست که معافیت مالیاتی آستان قدس لغو شده و تمام شرکت‌ها، کارخانه‌ها و واحدهای اقتصادی وابسته به آن مالیات پرداخت می‌کنند. فقط خود حرم به دلیل غیرانتفاعی بودن مشمول مالیات نیست، اما تمام بخش‌های اقتصادی آستان قدس همانند سایر بخش‌های خصوصی مالیات می‌دهند.

سوای داستان مالیات چرا باید آستان قدس که جزو سرمایه های اصلی و ملی این مملکت است اجازه برگزاری بازی های ملی را در این ورزشگاه ندهد؟

آستان قدس از نظر حقوقی بخش خصوصی محسوب می‌شود و قانون آن را ملزم به چنین کاری نکرده است. این سازمان می‌تواند با توجه به ضوابط خود تصمیم بگیرد که ورزشگاه را در اختیار قرار بدهد یا نه.

پس چرا در قراردادها پیش‌بینی این موضوع نشده است؟

زیرا چنین الزامی در قوانین وجود ندارد. همان‌طور که یک کارخانه خصوصی در کشور، جزو سرمایه ملی محسوب می‌شود اما اختیار آن با مالک است، آستان قدس نیز چنین جایگاهی دارد. این سازمان می‌تواند موافقت کند یا نکند.این یک سازمانی است  که در واقع مردم کمک کردند این موقوفاته ولی ...

مگر نمی گویید موقوفات ،آیا موقوفات جرو سرمایه های ملی محسوب نمی شود؟

نه، نه موقوفات ملی نیست ،نگاه کنید کسی نیامده برای تمام مردم ایران وقف کندکه.

آیا نذورات مردم در ایجاد سرمایه این سازمان دخیل نیست؟

ببینید هر کسی که در آنجا نذری می کند صرف حرم امام رضا میشود ،برای مصارف خاصی وقف می کنند و در آنجا مصرف می شود. حالا این مجموعه‌ی سازمان آستان قدس رضوی آمده یک ورزشگاهی ساخته برای نیروها و کارگران و کارخانجات خودش که استفاده کنند.

آیا ساخت این ورزشگاه از محل سرمایه های ملی بوده است یا خیر؟

بله جزو سرمایه های ملی است،ولی باید آن را تفکیک کرد.الان کارخانجات بخش خصوصی هم در مجموع و در کل جزو سرمایه های ملی این کشورهستند و این درست است، اما وقتی می آییم در قسمت حقوقی و قانونی اینها بخش خصوصی  هستند ویک ضوابطی برای خودشان دارند. آستان قدس هم ضوابطی برای خودش دارد و اختیار دارد.من ازدر اختیار قرارندادن این ورزشگاه دفاع نمیکنم، عرض من این است که ما محدودیت قانونی داریم و نمی توانیم بگوییم که شما باید اینجا را در اختیار بگذارید .

این محدودیت ناشی از چیست؟

اینجا یک ریال از بودجه عمومی و دولتی استفاده نشده که  ما بگوییم حالا شما باید در اختیار بگذارید آستان با هزینه خود و کارخانه های زیر مجموعه آنجا را ساخته است.

آیا منابع ساخت این ورزشگاه از سرمایه‌های ملی بوده است؟

بله، در کل جزو سرمایه‌های ملی کشور محسوب می‌شود، اما در بخش حقوقی و قانونی آستان قدس یک نهاد مستقل است که با هزینه‌های خود و بدون استفاده از بودجه عمومی این ورزشگاه را ساخته است. بنابراین اختیار بهره‌برداری هم با خودش است.

سوال اساسی این است که این سازمان متعلق به مردم این مملکت است و وقتی سرمایه عظیم کشور را برای ساخت این ورزشگاه هزینه کرده چرا باید ...

نه آستان قدس ضوابط خودش را دارد ، شما مال این مملکت هستید و ضوابط را می دانید، الان کسی می خواهد وارد یک محل عمومی شود نمی آیند بگویند تو باید با چادر وارد شوی ولی در اینجا و در حرم می گویند حتما خانم ها باید با چادر وارد شوند و این یعنی اینکه آستان ضوابط خود را دارد.اینجا هم الان بحث این است که این ورزشگاه متعلق به خود آستان است ضوابط خودش را دارد و می تواند بگوید آقا من نمی خواهم اینجا را در اختیار بخش عمومی بگذارم.

پس چرا دست‌کم برای بازی‌های ملی همکاری کامل نمی‌کند؟

در موارد زیادی همکاری کرده، کلاس‌ها و برنامه‌های ورزشی مختلف در آن برگزار می‌شود و در مواقعی هم بنا به ملاحظات داخلی‌اش مخالفت کرده است. این حق قانونی آستان قدس است و الزام حقوقی برای واگذاری وجود ندارد.

ماجرای عدم ورود زنان به ورزشگاه چطور؟

من در این خصوص اطلاعی ندارم. این موضوع به ضوابط داخلی آستان قدس مربوط می‌شود و باید از خودشان پرسیده شود. آنچه که من توضیح دادم این است که بر اساس قانون، آستان قدس در مقام یک نهاد خصوصی اختیار دارد ورزشگاهش را در اختیار بگذارد یا نه.مجموعورزشگاه امام رضا(ع) با هزینه‌های داخلی آستان قدس ساخته شده، نه بودجه دولتی و نه سرمایه‌گذار خارجی. از نظر حقوقی این مجموعه خصوصی محسوب می‌شود و تصمیم‌گیری در مورد استفاده عمومی از آن بر عهده خود آستان است.

۲۱۲ ۲۵۱