به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، آیت الله العظمی جوادی آملی در کلاس درس روایتی را از وجود مبارک امام حسن عسکری سلام الله علیه نقل کردند: «لَیسَتِ العِبادَةُ کَثرَةَ الصِّیامِ وَ الصَّلاةِ، وَ إنَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّرِ فی أمرِ اللّه ِ» عبادت در این نیست که انسان نمازهای زیاد بخواند, روزه های زیاد بگیرد البته نماز واجب مشخص است نماز مستحب و نافله هم مشخص، اما بیش از آن مقدار انسان باید وقت را صرف در معرفت بکند!
اساس عبادت آن تفکّر است آن مقصدشناسی است و مقصودیابی, بحث های توحیدی, معرفت خدا, اسمای حسنای الهی, صفات ذاتی حق, معنای تجلّی و فعل خدا, معنای حضور خدا در کنار افعال و مانند آن مهم است که فرمود اساس عبادت تفکّر است و درایت. این درایت اگر با عمل همراه باشد انسان هم راه را طی می کند هم به مقصد می رسد هم مقصود را به اندازه خود مشاهده می کند.
نظر شما