به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از پایگاه اطلاعرسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی؛ این دو سند، صفحاتی از «اینتلیپدیا» (Intellipedia) هستند که در آرشیو اسناد سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) موجود است؛ ویکی داخلی و محرمانه جامعه اطلاعاتی ایالات متحده آمریکا که توسط آژانسهای اطلاعاتی مانند سیا (CIA)، آژانس امنیت ملی (NSA) و دیگران استفاده میشود. این صفحات به طور خاص به بیوگرافی و تحلیل شخصیت صدام حسین، رئیسجمهور سابق عراق، اختصاص دارند و شامل اطلاعات جمعآوریشده از منابع اطلاعاتی، گزارشهای خبری و تحلیلهای داخلی میشوند.
این اسناد در دوره پس از سقوط رژیم صدام (پس از حمله آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳) و در خلال محاکمه و اعدام او (۲۰۰۵-۲۰۰۶) نوشته و بهروزرسانی شدهاند. محتوای آنها ترکیبی از اطلاعات بیوگرافی، تحلیل روانشناختی-سیاسی، جزئیات دستگیری، محاکمه و اعدام صدام است و هدف اصلیشان ارائه تصویری جامع از شخصیت، روش حکومت و جنایات او برای استفاده داخلی مقامات اطلاعاتی و تصمیمگیران آمریکایی بوده است.
صدام حسین - اینتلیپدیا
تأیید شده برای انتشار: ۲۸ ژوئن ۲۰۱۹
متولد در تکریت از قبیله الییجات، زیرشاخه قبیله البو. رئیسجمهور سابق عراق اسیر شده توسط ارتش ایالات متحده.
فهرست مطالب
۱. اعدام
۲. آخرین گزارشها
اعدام ۲۰۱۷/۱/۹ تأییدشده برای انتشار: ۲۸ ژوئن ۲۰۱۹
صدام حسین - اینتلیپدیا
تأییدشده برای انتشار: ۲۸ ژوئن ۲۰۱۹
در ۳۰ دسامبر ۲۰۰۶، صدام حسین در اولین روز عید قربان، حدود ساعت ۰۶:۱۰ به وقت محلی به دار آویخته شد. اعدام در «اردوگاه عدالت»، پایگاه ارتش عراق در کاظمین (شمال شرقی بغداد) انجام شد.
آخرین گزارشها
۲۷ فوریه ۲۰۰۶ - اعتصاب غذای خود را که یازده روز طول کشیده بود، به دلایل سلامتی متوقف کرد. در ۱ مارس ۲۰۰۶، صدام حسین اعتراف کرد که دستور محاکمه ۱۴۸ شیعه را که در سال ۱۹۸۲ قصد ترور او را داشتند، صادر کرده است. صدام به طور خاص به اعمال جرم اعتراف نکرد، اما مسئولیت کامل تصمیم اجرایی را به عنوان رئیسجمهور عراق بر عهده گرفت. صدام تأکید داشت که اقداماتش جرم محسوب نمیشود، زیرا قربانیان توسط دادگاه انقلابی محاکمه شده بودند.کدهای پرونده دادستانی، اثبات وقوع جنایات و تأیید متهمان مبنی بر توجیه اقداماتشان بود. با از سرگیری محاکمه در ۱۲ مارس ۲۰۰۶، احتمالاً دادستانی پس از اثبات دشوارترین بخش پروندهاش، کار را تمام خواهد کرد. دفاع هیچ نشانهای از بازگشت به دادگاه پس از تحریم آن نداده و بعید است پس از شهادتهای اخیر، دفاع معتبر ارائه دهد.
صدام حسین - اینتلیپدیا تأیید شده برای انتشار: ۳۰ مه ۲۰۱۹
صدام حسین از اینتلیپدیا
رئیسجمهور سابق عراق؛ رئیس شورای فرماندهی انقلابی؛ فرمانده کل نیروهای مسلح؛ دبیرکل حزب سوسیالیست عرب بعث (از سال ۱۹۷۹)؛ نخستوزیر (از سال ۱۹۹۴)
حاکمی کنترلگر، ترسناک و بیرحم بود که از هر وسیلهای لازم - ازجمله زندان، شکنجه، ترور و کشتار جمعی - برای تحمیل قدرت خود و سرکوب مقاومت استفاده میکرد. صدام با رشوه و دستکاری رهبران قبایل وفاداریشان را تضمین میکرد، پرسنل نظامی و غیرنظامی را جابهجا میکرد تا از چالشها جلوگیری کند و تقریباً تمام پستهای ارشد دولتی را با اعضای قبیله تکریتی خود پر میکرد. علاوه بر این، اغلب تاکتیکهای کوتاهمدت خود را تغییر میداد تا از اختلافات مخالفان بهرهبرداری کند و هدف بلندمدت خود یعنی تبدیل عراق به قدرت غالب در منطقه خلیج فارس را پیش ببرد.
فهرست مطالب
۱. ایدئولوژی به عنوان ابزار رهبری ۲. خودکامه مردمی، ریسکپذیر با ریسکهای بالا ۳. مسیر پرتلاطم به سوی قدرت ۴. دستگیری صدام ۵. محاکمه و اعدام به جرم جنایات جنگی
ایدئولوژی به عنوان ابزار رهبری
صدام چندین الگوی ایدئولوژیک را برجسته میکرد تا قدرت خود را تقویت کند و هویت ملی را از ترکیب فرهنگی عراق بسازد:
رئیسجمهور سابق عراق صدام حسین پس از صدور حکم اعدام در دادگاه ایستاده است.
پورتال عراق | پورتال تاریخ اطلاعات ۱ از ۵، ۹/۱/۲۰۱۷ ساعت ۱۱:۴۸ صبح
شخصیت: صدام از ارگانهای تبلیغاتی دولتی برای پیوند دادن سرنوشت سیاسی خود با سرنوشت ملی استفاده میکرد. ستایشهای صدام - در کتابها، پخشهای تلویزیونی، پرترهها، نقاشیهای دیواری، آهنگها و لباسها - در سراسر بغداد دیده میشد.
پانعربیسم و ناسیونالیسم عرب: صدام اغلب ریشههای سیاسی و ایدئولوژیک خود در حزب بعث را که احیای عرب، وحدت فرهنگی و سوسیالیسم را تبلیغ میکند، علناً تأکید میکرد. او در زمانی بزرگ شد که رهبران عراق استقلال را از بریتانیای کبیر میگرفتند و طبق روایتهای رسمی عراق، از روشنفکران ناسیونالیست الهام گرفت.
اسطوره بابلی: صدام آگاهی از عظمت تاریخی و اساطیری عراق را احیا کرد و خود را با تموز (خدایی بینالنهرینی) و حاکمانی مانند حمورابی، نبوکدنصر و سارگون شناسایی میکرد.
برادری اسلامی: با وجود گذشته سکولار خود، صدام برای جلب مسلمانان عراق به ارزشهای اسلامی استناد میکرد. او به مکه و مکانهای مقدس عراق زیارت کرد، زیارتگاهها را بازسازی کرد و احیای مذهبی را حمایت کرد، مجازاتهای قانونی اسلامی را برای جرایم وضع کرد، بارها و دیسکها را بست، و شجرهنامه جعلی ساخت تا نسب خود را به پیامبر محمد برساند.
در مقابل درک آشکار صدام از فرهنگ عرب - به ویژه فرهنگ عراقی - دیدگاه او نسبت به غرب سطحی، محلی و مشکوک به نظر میرسد. او از اواخر دهه ۱۹۷۰ به هیچ کشور غربی سفر نکرده بود و اغلب نفرت خود را از تأثیر استعمار غرب بر جهان عرب ابراز میکرد. صدام ادعا میکرد که قدرتهای غربی در توطئه برای تسلط بر عراق و نابودی دستاوردهای فناوری و فرهنگی آن هستند.
خودکامه مردمی، ریسکپذیر با ریسکهای بالا
صدام تمام تصمیمات کلیدی سیاستگذاری در عراق را شخصاً میگرفت. معمولاً سریع و قاطع -، اما نه تکانشی - عمل میکرد و ورودی کمی از بوروکراسی بسیار متمرکز یا شورای فرماندهی انقلابی نمایشی حزب بعث میگرفت. صدام تمایل خود به آزمایش محدودیتها و پذیرش ریسکهای بالا و همچنین ظرفیت اشتباه محاسبه را نشان داد - به ویژه وقتی در سال ۱۹۸۰ دستور حمله به ایران (جنگ ایران-عراق) و در سال ۱۹۹۰ حمله به کویت (جنگ خلیج فارس) را صادر کرد. مقاماتی که با صدام برخورد داشتهاند میگویند او دیپلماسی را راهی برای گرفتن امتیاز میدانست، نه رسیدن به مصالحه.
مسیر پرتلاطم به سوی قدرت
صدام بیشتر زندگی خود را در میان ناآرامی، خطر و خشونت گذراند. صدام - که در عربی میتواند به معنای «کسی که مقابله میکند» باشد - در سال ۱۹۳۷ در روستایی نزدیک تکریت به دنیا آمد. کودکی او ظاهراً سخت و پر از آزار بود و گفته میشود تا سن ۱۲ سالگی اولین قتل خود را مرتکب شده بود. سپس تحت تأثیر عمویش خیرالله طلفاح - تاجر، مجرم خردهپا و ضد امپریالیست ضد انگلیسی - قرار گرفت و نوجوانی خود را در منطقه تکریت به عنوان راهزن و دستفروش خیابانی گذراند.
در سال ۱۹۵۵، صدام به بغداد نقل مکان کرد، جایی که با ایدههای میشل عفلق بنیانگذار حزب بعث آشنا شد و دو سال بعد به سازمان کوچک و توطئهگر بعث پیوست. در سال ۱۹۵۹ او یکی از افراد مسلح در تلاش ناموفق برای ترور نخستوزیر قاسم بود. صدام ظاهراً به خاطر این حادثه و سایر فعالیتهای غیرقانونی حزبی، دو سال به زندان افتاد و دو بار در اواخر دهه ۱۹۵۰ و اوایل ۱۹۶۰ تبعید شد.
در اوایل دهه ۱۹۶۰، او سلول زیرزمینی بعث در قاهره مصر را رهبری میکرد - جایی که عاشق ناصریسم شد - و دستگاه بعث عراق در دمشق سوریه.
۲ از ۵، ۲۰۱۷/۱/۹ ساعت ۱۱:۴۸ صبح
صدام پس از کودتای بعثی در اوایل ۱۹۶۳ به بغداد بازگشت. او به زودی رهبر حزب شد و به قبیله تکریتی خود کمک کرد تا سازمان را در دست بگیرند. پس از شورش بعثی دیگر در ۱۹۶۸، معاون رئیس شورای فرماندهی انقلابی شد. صدام شروع به ساخت خدمات امنیتی عراق کرد و به زودی شهرت بیرحمی به دست آورد. در دهه ۱۹۷۰ نسبتاً پایدار، پایه قدرت خود را در حزب بعث، ارتش و خدمات امنیتی بیشتر تثبیت کرد. در ژوئیه ۱۹۷۹ پس از متقاعد کردن رئیسجمهور بیمار به استعفا، رهبر عراق شد.
صدام تحصیلات متوسطه خود را تمام کرد و در اوایل دهه ۱۹۶۰ مطالعات حقوقی را در مصر آغاز کرد؛ در سال ۱۹۷۰ مدرک خود را از دانشکده حقوق بغداد گرفت. او انگلیسی را خوب میفهمد، اما ترجیح میدهد با خارجیها به عربی صحبت کند. ناظران عربی او را با لهجه «روستایی» و سخنرانیهایش را کسلکننده و یکنواخت توصیف کردهاند.
محاکمه و اعدام به جرم جنایات جنگی
مقاله اصلی: پرونده و محاکمه جنایات جنگی عراق - الدجیل مقاله اصلی: اعدام صدام حسین
صدام عمدتاً با ترس حکومت میکرد و از خدمات نظامی، امنیتی و اطلاعاتی گسترده و همپوشان و ارتباطات گسترده با اعضای برجسته قبیله تکریتی خود که پستهای کلیدی رهبری را اشغال کرده بودند، استفاده میکرد. صدام از موقعیتهای خود به عنوان رئیس شورای فرماندهی انقلابی (RCC) و فرمانده کل نیروهای مسلح برای تقویت کنترل خود بر جمعیت عراق بهره برد.
به عنوان رئیس RCC، صدام مسئول فرمانهای مختلف صادرشده بود، مانند فرمان شماره ۵۹ در سال ۱۹۹۴ که قطع عضو و اعدام را به عنوان مجازات برای موارد سرقت و دزدی تعیین کرد.
به عنوان فرمانده کل، صدام نهایتاً مسئول تمام عملیات نظامی بود، از جمله تصمیم به استفاده از سلاحهای شیمیایی یا بیولوژیکی (CBW) علیه نیروهای ائتلاف در جنگ خلیج فارس.
با حمایت دفتر ارتباط جنایات رژیم ایالات متحده (RCLO)، دولت عراق پیگیری تعقیب و محاکمه صدام و چندین مقام سابق رژیم دیگر را برای چندین جنایت جنگی عمده در ربع قرن گذشته دنبال میکند. این موارد شامل رویدادها یا پروندههای زیر است: عربهای باتلاقی (۱۹۷۹-)، الدجیل (۱۹۸۲)، کمپین انفال و حلبچه (۱۹۸۷-۸۸)، حمله به کویت (۱۹۹۰)، انتفاضه (۱۹۹۱)، و پرونده بازرگانان (۱۹۹۲).
دادگاه ویژه عراق (اکنون دادگاه عالی کیفری عراق) صدام و هفت هممتهم را برای جنایات در الدجیل متهم کرد - اولین پروندهای که توسط دادگاه محاکمه شد. رسیدگی در ۱۹ اکتبر ۲۰۰۵ آغاز شد. در ۱۵ مه ۲۰۰۶ تأیید شد که صدام و هممتهمانش به طور رسمی به جرم جنایات علیه بشریت در این رویداد متهم خواهند شد. صدام همچنین برای جنایات مربوط به کمپین انفال متهم شد و اکنون در حال محاکمه است.
در ۵ نوامبر ۲۰۰۶، دادگاه ویژه عراق صدام و دو متهم دیگر را در پرونده جنایات جنگی الدجیل به اعدام با دار محکوم کرد. صدام حسین در ساعت ۱۰:۰۵ شب به وقت شرقی آمریکا (۶:۰۵ صبح ۳۰ دسامبر ۲۰۰۶ به وقت بغداد) در مقر سابق نظامی در محله شیعهنشین بغداد اعدام شد، طبق گزارشهای مطبوعاتی، نخستوزیر نوری المالکی در اعدام حضور نداشت، اما دولت عراق شاهدان رسمی، پزشک و روحانی برای آمادهسازی جسد فراهم کرد.
۲۵۹
نظر شما