تحقیقات جدید نشان میدهد که بیماری دیابت خطر ابتلا به بیماری قلبی و سکته مغزی را افزایش میدهد.
این تحقیقات محققان حاکی است: بیماری دیابت باعث افزایش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و سکته مغزی میشود.
بر اساس این تحقیقات، بیماریهای قلبی و عروقی (بیماری قلبی و سکته مغزی) باعث مرگ 50 درصد از افراد مبتلا به دیابت میشود.
نوروپاتی (بیماری اعصاب محیطی) به معنی اختلال در کارکرد اعصاب محیطی بدن است که 50 درصد دیابتیها دچار آن میشوند.
انتقال دوطرفه پیامهای عصبی بین مغز یا نخاع و اندامهای مختلف بدن از راه اعصاب محیطی صورت میگیرد.
افراد مبتلا به دیابت ممکن است در هر زمانی به نوروپاتی دچار شوند اما علامتهای آشکار نوروپاتی معمولاً در طول 10 سال پس از تشخیص دیابت، پدید میآیند.
نوروپاتی پاها را مبتلا میکند و باعث کاهش جریان خون و افزایش احتمال زخم پا و در نهایت قطع عضو میشود.
عوامل مختلفی در ایجاد نوروپاتی دیابتی مؤثرند که میتوان از قند خون و فشارخون بالا در افراد دیابتی نام برد. فشار خون بالا ممکن است باعث از بین رفتن رگهای خونی که اکسیژن و مواد غذایی را به اعصاب حمل می کنند، شود.
فشار خون بالا سبب تخریب اعصاب نیز می شود. قند خون بالا همچنین روی بعضی فعالیتهای شیمیایی اعصاب اثر می گذارد.
علامتهای نوروپاتی دیابتی گوناگون است. بی حسی و کرختی در پاها اغلب نخستین علامت است.
گاهی افراد هیچ گونه علامتی ندارند در حالی که بعضی دیگر به علت علامت های نوروپاتی به شدت ناتوان میشوند. نوروپاتی ممکن است در عدهای موجب پیدایش درد و در گروهی دیگر سبب بی دردی (حس نکردن درد) شود.
رتینوپاتی دیابتی نیز عارضهای ناشی از دیابت است که به دلیل تغییرات ایجاد شده در رگهای خونی رخ میدهد.
پرده شبکیه لایه عصبی در پشت چشم است که نور را درک میکند و تصاویر را به مغز میفرستد. وقتی عروق خونی در شبکیه آسیب می بینند ممکن است باعث نشت مایع یا خون شده یا به رشد شاخه های عروقی شکننده و کلافه مانند منجر میشود و باعث تخریب شبکیه شود؛ در نتیجه تصویری که شبکیه به مغز میفرستد تار شده یا کج و معوج میشود.
رتینوپاتی دیابتی یکی از علل اصلی کاهش دید است و کسانی که دیابت درمان نشده دارند 25 برابر شانس بیشتری برای کوری نسبت به افراد عادی دارند.
هرچه طول بیماری دیابت بیشتر باشد احتمال رتینوپاتی دیابتی بیشتر میشود.
در نزدیک به 80 درصد کسانی که لااقل 15 سال دیابت دارند؛ مقداری صدمه به عروق شبکیه دیده میشود. در مبتلایان به دیابت نوع یک (نوع جوانان ) احتمال ابتلا به رتینوپاتی دیابتی در سنین پایین تر بیشتر است.
15سال زندگی با بیماری دیابت باعث میشود که دو درصد بیماران دیابتی دچار کوری و حدود 10 درصد دچار موارد وخیم ضعف دید شوند.
دیابت همچنین از علل اصلی نارسایی کلیوی است و این نارسانی باعث مرگ 10 تا 20 درصد دیابتیها میشود.
دیابت یا بیماری قند وقتی ایجاد میشود که هورمون انسولین به عنوان تنظیم کننده قند خون یا به اندازه کافی در بدن تولید نمیشود یا اینکه بافتهای بدن به درستی به آن پاسخ نمیدهند لذا سوخت و ساز قند در بدن مختل میشود و قند خون از حد طبیعی خود بالاتر میرود و در نهایت علائم شاخص دیابت به صورت پرخوری، پرنوشی و پر ادراری ظاهر میشود.
دیابت را بر حسب علت ایجاد بیماری به دو گروه دیابت نوع اول و دوم تقسیم میکنند. دیابت نوع اول یا دیابت نوجوانان در نتیجه تخریب نابجای سلولهای مولد انسولین به وسیله دستگاه ایمنی بدن رخ میدهد.
این بیماران مجبورند از همان ابتدا با تزریق انسولین خارجی کمبود این هورمون را در بدن رفع کنند و قند خود را در حالت عادی نگه دارند.
دیابت نوع دوم یا دیابت بزرگسالان معمولاً در میانسالی بروز میکند و زمینه ارثی در ایجاد آن دخیل است. این نوع دیابت به علت مقاومت پیدا کردن سلولهای بدن به انسولین رخ میدهد و علاجی ندارد اما کارهای مختلفی میتوان برای اداره درمانی و نیز پیشگیری از آن انجام داد.
کنترل دقیق دیابت و طبیعیکردن قند خون در هر دو نوع این بیماری میتواند باعث جلوگیری از بروز عوارض درازمدت تهدید کننده حیات ناشی از آن شود و عمر طبیعی بیماران را تضمین کند.
دیابت نوع دوم بسیار شایع تر از دیابت نوع اول است به طوری که 90 تا 95 درصد بیماران به نوع دوم دیابت مبتلا هستند.
سازمان بهداشت جهانی در تازهترین گزارش خود پیش بینی کرده است که میزان مرگ و میر افراد دیابتی تا سال 2030 میلادی افزایش یابد.
این سازمان تعداد افراد مبتلا به دیابت در جهان را بیش از 346 میلیون نفر اعلام کرده و گفته است: پیروی از رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، وزن مناسب و خودداری از مصرف دخانیات به مبتلا نشدن به بیماری دیابت کمک میکند.
301301
نظر شما