دربي شهر منچستر چشم‌ها را نوازش كرد. هر كسي اين بازي را ديد تا ثانيه‌هاي پاياني از فوتبال لذت برد. دو تيم منچستريونايتد و منچسترسيتي تا دلتان بخواهد بازيكن پولدار داشتند. بازيكناني با قراردادهاي بالا؛ اما اين بازيكنان ديشب به اندازه قرارداشان نمايش دادند. آنها در هر بازي اين طور هستند. پول گرفته‌اند تا هواداران را راضي كنند. نمايش جذاب و پرهيجان ديروز تا دقيقه 94 بينندگان را پاي تلويزيون نشاند. آنها پول گرفته‌اند تا اين طور بازي كنند. اين اصول فوتبال حرفه‌اي است. بازي دو تيم متمول شهر منچستر اين بار هم مانند فصل قبل براي تعيين قهرماني نيم فصل بود؛ اما حساسيت، نفس بازي را نگرفت. هر دو تيم هجومي بازي كردند و هر دو تيم براي بردن تلاش كردند. 6 گل در اين بازي به ثمر رسيد كه يكي را داور مردود اعلام كرد. بازيكنان دو تيم 90 دقيقه دويدند و هيجاني را به بيننده منتقل كردند كه از اين بازي انتظار مي‌رفت.
مقايسه اين دربي با دربي تهران البته كاري اشتباه است؛ اما چرا هوادار ايراني نبايد در دربي ايران هم نبردي اين چنين ببيند؟ دربي تهران هم بازيكن پولدار، فراوان دارد. پس چرا نمايش‌هايي از اين دست نمي‌بينيم؟ بازيكنان ميلياردري كه در حد جغرافيا و با توجه به اقتصاد ايران، خيلي هم پول مي‌گيرند، چرا نبايد چشم نواز بازي كنند؟ چند وقت است كه از دو تيم بزرگ پايتخت بازي دلنشين و زيبا و جذاب نديده‌ايم؟ دربي شهر منچستر فقط حسرت براي ما باقي گذاشت. حسرت از اين بابت كه ما فقط به بازيكنان پول مي‌دهيم؛ اما چيزي در مقابل آن نمي‌بينيم. دو تيم شهر منچستر از جيب بيت‌المال به بازيكنانشان پول نمي‌دهند اما بازيكن احساس دين مي‌كند و كارش را به بهترين شكل ممكن انجام مي‌دهد. در فوتبال ما كه از جيب بيت‌المال در آن خرج مي‌شود، آيا اين احساس دين وجود دارد؟
نظر شما