تشریح یک طرح قدیمی آمریکایی-اروپایی برای منطقه

محمدحسنین هیکل
یک طرح غربی و یا در حقیقت طرح آمریکایی ـ اروپایی وجود دارد که هدف از آن سرگرم کردن منطقه بایک درگیری اسلامی ـ اسلامی است که بطور مشخص همانا درگیری سنی ـ شیعی می باشد. این طرح از چند سال پیش بهنگام فروپاشی رژیم امپراتوری ایران و روی کار آمدن رژیم جمهوری اسلامی در ایران ، آغاز شد .
بیاد داریم هنگامیکه انقلاب اسلامی رژیم امپراتوری ایران را سرنگون ساخت ، این نخستین ضربه ای بود که به امپراتوری آمریکا در منطقه وارد گردید و آمریکا همچنان کوشش دارد با روشهای تبلیغاتی و اطلاعاتی و ابزارهای جنگی و محاصره ، علیه انقلاب ایران اقدام کند اما تا این لحظه موفق نشده است . سپس بعضی از خاورشناسان و ازجمله مشهورترین آنها یعنی " برنارد لویس " آمریکا را چنین پند داد که بر " کشمکش " عربی ـ ایرانی " اصرار کند چون این کشمکش ریشه های تاریخی دارد که این نیز نتیجه نبخشید وبجای آن اختلافهای مذهبی میان شیعیان واهل تسنن مورد توجه قرار گرفت که این یکی مورد توجه بعضی ها در منطقه قرار گرفت و شگفت آنکه کسانیکه در این زمینه در منطقه به آمریکا کمک می کنند ، خود از دوستان رژیم شاه بودند که وی نیز شیعی بود اما اینان اختلاف مذهبی با شاه را تحمل کردند ، اما هنگامیکه انقلاب اسلامی روی داد ، تمامی اختلافها عیان شد. روشن است که مذهب ، اصل اختلاف و کشمکش نمی باشد بلکه دشمنی سیاسی است که تمامی ناگواریهای گذشته اسلام اکنون به خدمت منافع غیر اسلامی در آمده است ضمن اینکه این کشمکشها ، هرگونه تهدید این منافع را دور می سازد و در هر دو حالت نوعی قتنه انگیزی وجود دارد که هدف آن عدم توجه به اوضاع کنونی است بلکه هدف راه انداختن یک جنگ اسلامی خانگی که بارها تاکنون اعراب و مسلمانان را دچار تفرقه کرده است و هم اکنون بعضی در حال زنده کردن آن می باشند.   
شناسائی اخوان المسلمین از سوی امریکا وغرب در حقیقت بعنوان پذیرش حق آنان نمی باشد ونه بعلت آگاهی ناگهانی غربی ها از انگیزه های آن ونه بعنوان موافقت ویا ستایش بلکه بعلت قبول موقتی نصیحت بعضی خاورشناسان از جمله همان " برنارد لویس " است که سفارش کردند با این شناسائی اخوان المسلمین ، وبراه انداختن فتنه گری مذهبی ، کار گوشه گیری ایران از جهان اسلام وعرب تکمیل گردد .
اما در آغاز وبا قبول نصیحتهای برنارد لویس ، سیاست امریکا کوشش کرد بعضی رهبران عرب را بکارگیرد چه از میان شاهزادگان عربستان از جمله ملک فهد ودیگران و چه دیگر سران از جمله مبارک و دیگران.  
در نتیجه آمریکا امیدهای بسیاری بر کوششهای این شاهزادگان و سران بست که در نتیجه آن اکنون کوشش دارند کشمکش اصلی در منطقه را از یک کشمکش " عربی ـ اسرائیلی " بصورت کشمکش " عربی ـ ایرانی " در آورند که البته تاکنون پیشرفت وموفقیت این شاهزادگان ورهبران عرب آنچنانکه واشنگتن توقع داشت ، نبود.
بار دیگر خاورشناسان دست بکار شدند ونصیحت کردند که به اضافه راه اندازی کشمکش میان حکومتها ، این کشمکش میان جوامع نیز راه اندازی شود یعنی بجای کشمکش میان دو دولت عربستان وایران ، کشمکش میان مذاهب اسلام شعله ور گردد چون تأثیر بیشتری خواهد داشت و پیامدهای گسترده تری بوجود خواهد آورد و اهل تسنن را در برابر شیعیان قرار خواهد داد و در نتیجه دستاوردهای دو جانبه ای بوجود خواهدآمد ، دولتی ومردمی . 
واین انگیزه اصلی شناسائی اخوان المسلمین از سوی غرب بود وآمریکا چیزی را برای اخوان المسلمین پذیرفت که در گذشته با آن موافق نبود چون اخوان المسلمین یک تشکیلات سنی افراطی است وبهتر است که اینان اکنون برای رویاروئی با شیعیان بکار گرفته شوند.
البته گمان نمی رود که اخوان المسلمین در این برنامه ریزی دخالتی داشته باشند و شاید از فرط خوشحالی از این شناسائی ، فرصت کافی نیافتند تا درباره انگیزه آن بیاندیشند ولی بهر حال جا دارد درباره آن فکر کنند بخصوص اگر قرار است این شناسائی برای فتنه انگیزی وتفرقه میان مسلمانان بکار گرفته شود. 
عربها نه در گذشته و نه در حال حاضر به این واقعیت پی نبرده اند که دیگر کشورها به هیچیک از عهدنامه ها وقراردادهای خود پایبند نمی باشند مگر اینکه برای انان قدرتی بدنبال داشته باشد وگرنه در هر لحظه ممکن است از آن روی برگردانند.
بخشی از رویدادهای کنونی "سوریه " در حقیقت " ایران " را هدف قرار داده است تا جایگاه آن در خاورمیانه دگرگون شود.
اینجانب گمان می کردم اعراب به گونه ای عمل نمایند که بر اساس منافع خود ، موازنه ای برپا گردد ونه اینکه آرمانها و آینده آنان سرکوب شود و در عین حال بصورت پیمانکاری در آیند که باید کلید ساختمان را تحویل ارباب دهد .
  تضمین موازنه برای اعراب باید از طریق همکاری با همسایگان منطقه اسلامی صورت بگیرد و در عین حال مسائل مذهبی کنار گذاشته شود. اما بنظر می رسد که دیدگاه عربی موجود در حال حاضر ، همانا ستیزه جوئی با ایران و سوء ظن درباره ترکیه می باشد و در عین حال ستیزه جوئی با ایران براساس کشمکشهای مذهبی ، فجایعی را در شبه جزیره عربستان بوجود خواهد آورد که آغاز آن در بحرین ویمن در حال وقوع است. 
سوء ظن عربها درباره ترکیه و مطرح کردن ستمگریهای عثمانی ممکن است ترکیه را به پیوستن به یک " سایکس پیکو" جدید با غرب آمریکائی و اروپائی وادارد .

منبع:خبرآنلاین عربی
ترجمه: محمدماجد نجار

26149