تعریف اعجاب انگیز یک پادشاه مغول از جوانمردی

این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در بخشی از نوشتار خود، تعریف جوانمردی را از زبان یک پادشاه مغول که در کتاب « مفتاح التفاسیر» نوشته رشید الدین فضل الله، آمده است، نقل کرده و می نویسد:
«جایی را (از کتاب مفتاح التفاسیر)که باز کردم، سخنی است که خواجه از سلطان محمد خدابنده در باره برخورد سلطان با رعایا مطرح کرده و خودش هم از آن اعجاب کرده است.
و اتفاق چنان افتاد که چون این ضعیف به نوشتن این معانی مشغول بود، پادشاه اسلام ـ خلد الله ملکه ـ با نزدیکان و مقربان حضرت بر سبیل ارشاد در باب سخاوت فرمود که تصور شما آن است که سخاوت آن باشد که زر و جامه و انواع قماشات به هر کس دهم و غایت جوانمردی آن تصور می‌کنید که هرچه در خزانه موجود است از زر و نقود و اجناس ببخشم و تا حدی که آن را نیز که پوشیده باشم، ببخشم. غایت جوانمردی این را تصویر [می‌] می‌کنید! مرا اندیشه آن است که نه چنین باشد، چه، هرچه به غیر محل و استحقاق دهند اسراف و تبذیر و تلف مال باشد و خلل دیگر بسیار در ضمن آن. در وقتی که به محل استحقاق دهند شرط آن است که همچنان که از مال احسان می‌کنند از جاه نیز احسان کنند، و در تمامت افعال طریق احسان سپرند، مانند عفو در تمامت گناهان مردم چنان که به خللهای دیگر سرایت نکند و خود را از غضب و شهوت و حرص و طمع و عجب و تکبر و تجبر هر عملی و قولی که از آدم صادر تواند شدن خود را نگاه دارند تا در آن جوانمردی کرده در رضای حق کوشند و با خلایق مسامحه کنند و بدانچه مقدر باشد و دانند که به خللهای کلی سرایت نمی‌کند از سر آن درگذرند و در رضای خالق و خلایق نگاه دارند. جوانمردی تمام آن تواند بود.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.