* اکنون که آقای روحانی مسئولیت را برعهده دارند، به شایستگی در هنگام سخن گفتن از کلمات مناسب و مؤدبانه استفاده میکنند و در واقع پاکیزه و درست صبحت میکنند ولی در زمانی ما شاهد بودیم که یکسری کلمات توسط برخی سیاستمداران استفاده و بکار گرفته میشد که موجب ناراحتی مردم میشد. کسی که در جایگاه رئیسجمهور یا مدیریت کلان قرار میگیرد باید ادبیاتی متناسب با آن بکار بگیرد و نباید این جایگاه را شوخی بگیرد. برخی کلمات که در زبان روزمره مردم است نباید در سطحی کلان و بالا استفاده شود. وظیفه مسئولان این است که در کنار مسئولیتی که قرار میگیرند خود را نیز تهذیب کنند نه اینکه به تحقیر اشخاص و رقبای خود بپردازند و کلمات توهینآمیز و بیادبانه به کار ببرند. هر کلام و سخنی جایگاهی دارد و باید در جایگاه مناسب خود استفاده شود. حرفی که مادر به یک بچه میزند را یک مدیرکل یا رئیس نباید بزند.
*برخی از افراد که تریبون در اختیار دارند برخی حرفهایی میزنند یا اقداماتی انجام میدهند که مازاد بر جایگاه آنان است. برخی از این افراد گاه میآیند در مورد افراد شناخته شده انقلاب مطالبی اشتباهی را بیان میکند که این امر ناشی از این است که شناخت واقعی از این افراد ندارند و این خلاف اخلاق است.
*نوحهخوان یا هرکس دیگری باید بداند که علت محبوبیتش چه چیزی است. مثلا یک فوتبالیست به خاطر بازیاش محبوب است و ممکن است به خاطر اخلاقش محبوب نباشد. خیلی از این آقایان که نوحهخوانی میکنند در انتخابات کاندیدا شدهاند ولی رای نیاوردهاند و این نشان میدهد که مردم در رای دادن و نگاه سیاسی با آنها همراه نبودهاند، بلکه به خاطر نوع خواندنشان آنها را دوست داشتند.
*در پایان دولت آقای احمدینژاد، به ایشان نامهای نوشتم و توصیه کردم که از کسانی که ممکن است دلخوریهایی از وی داشته باشند دلجویی کند؛ از جمله برخی از وزرایی که در دولت بودند و بعد از دولت اخراج شدند. در آن نامه گفتم که این پستها تمام میشود و آنچه که میماند این خاطرات و ذهنیتهاست و باید خاطرات منفی را برطرف کرد به آقای دکتر روحانی نیز توصیه کردم که نواقص دولت گذشته را خیلی بیان نکند. قطعاً گذشته نقص داشته ولی بیان کردن بیش از حد آن فایدهای ندارد؛ البته خوشبختانه نیز ایشان تا حدودی رعایت میکنند.
*خیلی از افراد در پیروزی انقلاب اسلامی مؤثر و تاثیرگذار بودند و باید احترام آنها را نگهداریم و نباید تاریخ را بیاعتبار کنیم. اگر این اتفاق بیفتد خطرناک است. من نمیخواهم سیاستها و اتفاقات رخ داده در سال 88 را تحلیل کنم ولی معتقدم که باید با افراد پخته و دلسوز انقلاب و آنهایی که به رهبری و نظام دل بستهاند و نظام را دوست دارند در مورد آینده و اتفاقات رخ داده در سال 88 گفتوگو کرد و با در جریان قرار دادن مردم مشکل را حل کرد و آنچه را در آن زمان رخ داده است، با زمان حال بسنجیم. دولت آن مسائل را با توجه به وضعیت کنونی بررسی کند و به نظر رهبری برساند، افراد پخته و دلسوز انقلاب نظراتشان را بدهند و برای آنچه به نفع انقلاب است، تصمیم بگیرند. تقاضا دارم که بزرگان قوم در این ارتباط یک تصمیم جدیدی و قاطعی بگیرند و در شرایط فعلی تجدیدنظر کنند تا این موضوع از شرایط فعلی خارج شود. باید با عطوفت اسلامی و بر اساس اسلام عمل کنیم و ادامه شرایط فعلی از جمله حصر، مشکلات بیشتری ایجاد میکند. اتفاقاتی رخ داد و ما باید آن را مدیریت کنیم و نباید بگذاریم که بحران، ما را مدیریت کند.
*آقای روحانی که به خاطر گرفتاری و مشکلاتی که وجود دارد فرصت نمیکنند در جلسات جامعه روحانیت شرکت کنند ولی در مورد آقای ناطق نوری نمیدانم چرا نمیآیند. اخیرا نیز این موضوع را به ایشان گفتم و ایشان گفتند که دو نفره جلسهای بگذاریم و با هم صحبت کنیم. البته در مقطعی به ایشان جسارتهایی شد و ایشان توقع داشتند که مورد دلجویی قرار بگیرند ولی این دلجویی صورت نگرفت. در جامعه روحانیت اشکالاتی هست ولی این اشکالات درونگروهی است و قابل بیان نیست.
/2929