دیر زمانی است که نگارنده، به عنوان یک پژوهشگر حقوقی، مسایل مبتلابه جامعه ی حقوقی را دنبال می کند. همین که ثبت نامِ نامزدهای انتخابات بیست و هشتمین دوره ی هیئت مدیره کانون وکلای دادگستری مرکز، کلید خورد، موضوع دقیق تر بررسی شد؛ از همان موقع که اسامی داوطلبان عضویت در بیست و هشتمین دوره هیئت مدیره کانون وکلای دادگستری مرکز، روی خروجی پایگاه اطلاع رسانی کانون وکلای دادگستری مرکز قرار گرفت (اینجا ) و بیشتر، آنروز که اسامی داوطلبان تأییدِ صلاحیت شده، فهرست شد، اسم محمود واحدی توجه نگارنده را به خود جلب کرد. (اینجا)
برایم کمی عجیب بود که اگر این "محمود واحدی" همان وکیل کانون سردفتران و دفتریاران است و نام آشنای جامعه ی سردفتری و مدافع حقوق فعالانِ دفاتر اسناد رسمی، پس چطور تا کنون، حرف و حدیثی نشنیده ام و یا چرا خود ایشان هم مطلبی در این باره نگفته اند که به طور جدی، قصد ورود به هیئت مدیره کانون وکلای دادگستری مرکز را دارند؛ همه را گذاشتم پای تواضع و فروتنی چنین افرادی؛ اما دانستنِ پاسخِ این پرسش برایم مهم بود که در هر صورت، چرا محمود واحدی اولین نفر ثبت نام کرده است؟
توضیح ایشان را که شنیدم، برایم جالب بود. از همین رو، از ایشان خواستم تا مطلبی را برای سایت ها و خبرگزاری ها بفرستند و دقیق تر به زبان خودشان بگویند که؛ چرا اولین نفر ثبت نام کردم؟
پاسخ محمود واحدی وکیل دادگستری به این پرسش که "چرا اولین نفر؟" در زیر آمده است؛
چرا اولین نفر ثبت نام کردم؟
محمود واحدی - وکیل دادگستری شاید مهم ترین انگیزش درونی ام که مرا واداشت تا به عنوان نخستین وکیل در انتخابات بیست و هشتمین دوره ی هیئت مدیره کانون وکلای دادگستری مرکز، ثبت نام نمایم، همانا، قابلیت ها و توانایی های اجرایی است که در خود می بینم؛ ظرفیت هایی با قابلیت پیاده سازی که می توان از آن، به "مدیریت مشارکتی" تعبیر نمود.
اساساً اولین ها، برترین ها نیستند و صدالبته که نگارنده، چنین ادعایی نداشته و نخواهد داشت ولیکن ضرورت دارد که خود را با عنایت به افکار و اندیشه های مدیریتیِ خویش، بازتعریف نماید.
اگر پتانسیل ها و ظرفیت های عملی و اجرایی را همراه با قابلیت ها و توانمندسازی های مدیریتی به شور و شوق جوانی، علاوه کنیم، درخواهیم یافت که بارِ معنایی این عبارتِ وزین که "تا جوانی؛ می توانی" تا چه میزان، اعتبارِ اجتماعی دارد!
اگر به عنوان نخستین وکیل، نسبت به ثبت نام درانتخابات بیست و هشتمین دوره ی هیئت مدیره کانون وکلای دادگستری مرکز، اقدام نموده ام، به این دلیلِ مهم است که قصدِ نقدِ عملیِ عملکردِ مدیران پیشین را داشته ام. با این توضیحِ بسیار قابل اهتمام که؛ وقت آن رسیده است که هیئت مدیره کانون وکلا در روش عملکردی و شیوه ی مدیریتی خویش تجدیدنظر نماید و از روشِ نوین مدیریت مشارکتی، بهره ی اجرایی ببرد. کانون وکلا بایستی به شیوه ی مدیریت مشارکتی اداره شود و رییس و اعضای هیئت مدیره کانون باید از تمام ظرفیتِ اسمی و واقعی اعضای کانون خصوصاً وکلای جوان، کمک بگیرد و بدون تردید، تشویق جوانان، مشارکت عملی ایشان را به دنبال دارد و زمینه را برای خدمت رسانی بهتر و آگاهانه تر فراهم می سازد.
وقت آن رسیده است که هیئت مدیره کانون وکلا در روش عملکردی و شیوه ی مدیریتی خویش تجدیدنظر نماید و از روشِ نوین "مدیریت مشارکتی"، بهره ی اجرایی ببرد.
اشتیاق به خدمت، زمان و مکان و موقعیت و شرایط، نمی شناسد؛ برای کسی که وقت شناس است و برای همکارانش، وقت می گذارد و برنامه ی عملیاتی دارد و از اتاق فکرِ کانون وکلا، مشورت می پذیرد؛ چنین شخصی می تواند همفکرانش و حتی پیشکسوتان را تحریض و تشویق نماید که با انگیزش های قوی، بیش از پیش، فعالیت نمایند و با خرد جمعی و نه مدیریتِ انفرادی، به نحو مشارکتی، خودشان در چگونگیِ اداره ی کانون وکلا، نقش فزاینده ای ایفا نمایند.
ضمناً در آخر باید گفت که بنده، آدم سحرخیزی هستم و معتقدم؛ کامروایی در سحرخیزی است.
همچنین بر این باورم که راه برون رفت از مشکلات صنفی وکلا و امور اجرایی کانون وکلا، بهره مندی از روش نوین مدیریت یعنی "مدیریت مشارکتی" است.
برای دیدن اصل خبر اینجا را ببینید.
نظر شما