آمریکا هراسی و غرب ستیزی در رسانه ها و گفتمان سیاسیون داخلی 100 ها برابر شدید تر از این هست. دوستی دارم در آمریکا تحصیل میکند، میگوید اصلن اینها نمیدانند ایران کجای نقشه جغرافیا ست و اصلن هم براشون مهم نیست که ایرانی و ایرانیان که هستند و هر کس مشغول زندگی خود است. اینطور نیست که خبرگزاری ها همیشه در حال صحبت کردن از ایران باشند. 1 صدم خبرهای خبرگزاری های آنها در مورد ایران نیست. شاید از هر 1000 خبر یک خبر در مورد ایران باشد. که معمولن اکثر این خبرها در مورد مذاکرات هسته ای و برنامه هسته ایران هست.
در مورد آمریکا که وضع خیلی حاد تر است، به خدا قسم که آمریکا مثل فیلم های هالیوود نیست. تضاد طبقاتی که صدا و سیما مدام آنرا نمایش میدهد، یک سو برداشت مهلک هست. یک سری نخبه و کارآفرین در آمریکا هستند که بیش از حد ثروتمند هستند و اکثر مردم آمریکا با اینکه همیچین قشر نخبه ای ثروت را در دست دارند مشکلی ندارند. کسانی مثل بیل گیتس، رییس های شرکتهایی مثل گوگل و یا خودروسازها. قشر فقیر هم با درآمد کارگری چند هزار دلار در ماه ماشین و خانه ای دارند که دکتر جماعت در ایران ندارند.
اگه سیاه نمایی بد هست، یک فکری به حال تصویر سیاهی که رسانه ها و مسئولان داخلی از وضعیت سیاسی و فرهنگی آمریکا و اروپا رسم کرده اند بکنید. تصویر سیاه و مقرضانه در مورد اینکه آمریکا توسط عده ای اقلیت اداره میشود. اینها همان کسانی هستند که حتا یک هفته در فضای آمریکا نبوده اند و از سیستم سیاسی و اقتصادی آن خبر ندارند. در اینجا رییس جمهور که فرمانده کل قوا هم هست فقط به مدت 4 سال قدرت را به دست میگیرد و اگر میزان محبوبیت آن به زیر 30 درصد برسد، امکان ندارد بتواند دوره دوم ریاست جمهوری رای بیاورد. مجلس و سنای اینجا واقعن نمایندگانی دارد که منافع اقتصادی مردم را تامین میکنند. شهردار هر شهر و فرماندار استان توسط رای مستقیم مردم انتخاب میشود. اینها تازه گوشه ای از آزادی و مردم سالاری آمریکا هست.
نظر شما