این عضو هیأت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی می نویسد:
«ابن ابی الحدید معتزلی که شرح نهج البلاغهاش آکنده از دلدادگیاش نسبت به امام و تلاشی برای معرفی شخصیت آن حضرت است، در آغاز شرحش آورده است: در امام علی(ع) همه صفات کمال جمع شده است و در هیچ کس دیگری این گونه نیست؛ چه از نظر قرابت با پیامبر(ص)، چه از نظر ارتباطی که آن حضرت با او داشت و چه از نظر دانش، شجاعت، جنگاوری، اخلاق و ... و در یک جمله از قول حسن بصری مینویسد: او تیری بود که خداوند بر دشمنانش پرتاب کرده، ربانی این امت و صاحب فضل و سابقه آن است؛ نه در امر الهی کوتاه کرده و نه در دین خدا سرزنش شده و نه مال خدا را برداشته است. او در ادامه با تفصیل بیشتری از شخصیت امام سخن میراند و در خصوص دانش امام یادآور میشود که همه دانشمندان بزرگ اسلامی دانش خویش را با واسطه یا بی واسطه از او اخذ کردهاند؛ در شجاعت، او نام قهرمانان پیشین را با نام خویش به فراموشی سپرد و حتی اسم بعدیها را محو کرده است.»
این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه مطلبش می نویسد:
«در قوّت و توان، به گفته ابن قتیبه در کتاب المعارف با کسی کشتی نگرفت، جز آن که بر زمینش زد و در بخشش و سخاوت، نمونهای نداشت و به تعبیر شعبی، به سائلی «نه» نگفت و حتی معاویه که دشمن کینهتوز او بود، وی را به سخاوت میشناخت. حلم و گذشتش زبانزد همگان بود، جهادش در راه خدا برای دوست و دشمن شناخته شده، در فصاحت، امام فصیحان و سرور بلیغان بود، چنان که گفتهاند کلامش دون کلام خالق و فوق کلام مخلوق بود. خوشرویی، زهد در دنیا و عبادتش به وصف در نمیآید. رأی و تدبیر او، و نیز سیاستش نظیر نداشت و در ذات خدا خشن بود و هرگز در امور دینی کوتاه نمیآمد ... ابن ابی الحدید، دیگر صفت کمالی نمییابد که علی را با آن بستاید. در جای دیگر به صراحت مینویسد: آن چه او انجام داد برابر عقلانیت والای سیاسی و به دور از خدعهگری و نیرنگبازی بود.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.
سیدعلیرضا واسعی در مطلب تازه خود در وبلاگ نخبگان خبرآنلاین، نگاهی به ویژگی تمایزبخش حضرت علی(ع) انداخته است.
کد خبر 354762
نظر شما