کشف شفق‌های پرتو ایکس روی سیاره مشتری/صدها برابر پر‌انرژی‌تر از شفق‌های قطبی

این نخستین بار است که به هنگام برخورد یک توفان غول آسای خورشیدی به مشتری، شفق های قطبی آن در طیف پرتو X بررسی می‌شوند.

خورشید به گونه ای پیوسته شارهایی از ذرات را به فضا می دمد که بادهای خورشیدی نام دارند. گاهی توفان های غول پیکری که به نام فوران تاج خورشید (CME) شناخته می شوند روی این ستاره رخ می دهند که بادهای خورشید را بسیار نیرومندتر از همیشه می کنند. این توفان ها با رسیدن به مشتری، مَگنِتوسفِر (ناحیه ای از فضا که زیر نفوذ میدان مغناطیسی مشتری است) را می فشارند و مرزهای آن را تا یک میلیون مایل به سوی سیاره به عقب می رانند. در این پژوهش تازه دریافته شده که برهمکنش های روی این مرز به شکل گیری شفق های پرتو X در مشتری می انجامد که گستره هایی از این سیاره، بزرگ تر از سرتاسر سطح زمین را می پوشانند.

این تصاویر همنهاده مشتری و شفق قطبی‌اش را در اکتبر ۲۰۱۱، به هنگام رسیدن یک CME به مشتری و پس از آن نشان می دهند. در این تصاویر، داده های پرتو X از چاندرا (رنگ بنفش) به تصویری از تلسکوپ فضایی هابل افزوده شده است. عکس سمت چپ فعالیت شفق پرتو X را در زمانِ رسیدنِ CME به مشتری نشان می دهد، و عکس سمت راست هم مشتری را دو روز بعد، به هنگام فروکش کردن CME نشان می‌دهد.

۵۴۵۴