تاکید بر ضرورت استفاده از ظرفیت تشکلها در اتاق ایران
شنبه نزدیک ظهر به دفتر «کنسرسیوم پرشین انرژی» رفتم تا با آقایان سازگارنژاد و خسروجردی نشست داشته باشم و درباره موضوعی حکمیت کنم. سپس در موسسه خیره «بوتراب» ناهار را با آقای ناصر سیدی صرف کرده و درباره برخی مسائل تبادل نظر کردیم.
بعد از آن عازم اتاق ایران شدم تا در نشست هیات رییسه اتاق ایران با تشکلهای بخش انرژی و معدن شرکت کنم. در ابتدای جلسه آقای دکتر سلطانی با توجه به مباحثی که در فضای مجازی درباره ضرورت استفاده از ظرفیت هیات نمایندگان و تشکلها برای حل مسائل و چالشهای بخش خصوصی مطرح شده بود، پیشنهاد داد تا 200 مسئله اصلی بخش خصوصی شناسایی و بین تشکلهای اتاق برای یافتن راهحل آن توزیع شود. البته تشکلها و هيات ربيسه از این پیشنهاد استقبال چنداني نکردند و تاکید داشتند که توان اتاق و تشکلها صرف حل چند مسئله اساسی و مهم شود.
در این جلسه من به تجربه همکاری تشکلهای بخش انرژی در برگزاری کنفرانس بینالمللی نفت اشاره کردم و خواستار حمایت معنوی و مادی اتاق ایران از آن شدم. همچنین تاکید کردم باتوجه به همکاری شورای گفتوگو و اتاق ایران در برگزاری این کنفرانس، میتوان آن را الگویی برای حل و فصل مسائل و پیگیری مشکلات اقتصادی کشور دانست. در مجموع اگرچه عمده وقت این جلسه به درد و دل گذشت ولی اتاق ایران از اهمیت و ظرفیت تشکلها آگاه شد. همچنین در این جلسه پیشنهاد دادم تا آییننامه روشنی برای حمایت مالی از تشکلها تصویب شود. ضمنا به تجربه همکاری تشکلهای بخش انرژی در پیگیری مسائلی از قبیل تاسیس نهاد رگولاتوری، تامین مالی قراردادهای نفتی و برگزاری کنفرانس بینالمللی نفت اشاره كردم .
مخالفت با فرمول خوراک پتروشیمیها
یکشنبه بارندگی شدید و هوا بسیار سرد بود. به همین دلیل تا بعدازظهر در خانه ماندم و کارها را از خانه پیگیری کردم. دو مصاحبه درباره پیشنهاد کمیسیون تلفیق برنامه ششم درباره فرمول خوراک پتروشیمیها و خوراك مایع پالايشيها و پتروشيميها با «دنياي اقتصاد» و «اعتماد» انجام دادم و با تغییر فرمول ده ساله خوراک پتروشمی مخالفت کردم. ولي اعتقاد دارم قیمت کنونی خوراک مایع پتروشیمی و پالایشگاهها بايد اصلاح شود، زيرا قيمت كنوني هیچ انگیزهای برای توسعه پالايشگاهها ایجاد نمیکند و واحدهای تولیدی دچار بیانگیزگی هستند و با توجه به اتمام قانون هدفمندي بايد شرکت نفت در قیمتگذاری خوراک مایع تجديد نظر كند.
دوشنبه عصر جلسه فوقالعاده هیات مدیره اتاق مشترك ايران وعراق را داشتيم واقاي حيدري كه به عنوان نفر دوم سفارت عازم عراق ميباشد به اتفاق مدير مربوطه در وزارت خارجه مهمان جلسه بودند ودرباره اولويت هاي كاري با عراق تبادل نظر كرديم. در این جلسه طرفین نقطه نظرات خود را بازگو کردند كه خوشبختانه در بسياري از موارد به غير از قرارداد تعرفه ترجيحي هم عقيده بوديم. نکتهای که در این جلسه توجه من را به خود جلب کرد ا دسترسی ایران به سواحل مدیترانه با ازادشدن موصل وحلب ميباشد، اگر این مسیر گشوده شود قطعا موقعیت ژئوپلوتیک و ژئواکونومی ایران به شدت تقویت ميشود و برای صادرات نفت و فراوردهها نیازي به کانال سوئز نخواهیم داشت وبا ايجاد خط لوله نفت وگاز دسترسي ايران به بازار نفت وگاز اروپا ميسرخواهد شد.
جنجالهای افزایش نرخ ارز
افزایش قیمت دلار در این روزها بحث داغ فضای مجازی است. عدهای بر این باور هستند که دولت ذینفع در افزایش قیمتهاست. از طرف دیگر سخنگوی دولت و مسئولان بانک مرکزی اعلام میکنند که دولت موافق افزایش قیمت نيست و آن را روانی و کاذب میداند. با توجه به شناختم از شاکله دولت بر این باورم که دولت نقشی در افزایش قیمت دلار ندارد و حتی شنیده شده که دکتر روحانی در جلسه هیات دولت به شدت از افزایش نرخ دلار گلایه کرده و بانک کرکزی و وزارت اقتصاد را مخاطب خود قرار داده است.
باتوجه به این که قرار است یکشنبه هفته آینده به همراه مسئول جديد ستاد توسعه روابط با عراق و رياست سازمان توسعه تجارت عازم بغداد شویم و مذاکراتی با طرفهای عراقی داشته باشیم، در نشست معاونت بینالملل وزارت نفت با شرکتهای پیمانکاری و سازندگان تجهیزات نفتی که در بازار عراق فعال هستند حضور یافتم و برنامهها اتاق ایران و عراق را برای حضور شرکتهای بزرگ پیمانکاری را بيان کردم و خواستار همکاری جدی وزارت نفت در توسعه روابط با عراق شدم و به امكان خريد وسوآپ نفت خام عراق و توسعه ميادين نفتي عراق اشاره كردم.
استقبال شرکتهای فنی و مهندسی و نفتی از جلسه فوق العاده بود. ادعا داشتند که بیش از دو میلیارد دلار با عراق قرارداد امضا شده است و 500 میلیون دلار كار انجام شده است و وجه آن دريافت نشده است. حاضران انتظار دارند در سفر قريب الوقوع آقاي زنگنه به عراق اين موضوع مورد بحث وگفتگو قرار گيرد اگر چه سهم پيمانكاران نفتي از اين طلبها ناچيز است. ضمنا وزارت نفت عراق به نماينده وزارت نفت ايران در عراق اعلام کرده است که اگر آمادگی دارد به پيمانكاران فراورده تحویل دهد. من نیز به نمایندگی از اتحادیه صادركنندگان فراوردههاي نفتي اعلام کردم كه این آمادگی را داريم تا با فروش فرآوردههای نفتی به پیمانکاران ايراني كمك کنیم.
روند کند فعالیت های اقتصادی
در مجموع هفته کمکاری را پشت سر گذاشتم. متاسفانه سرعت پیشرف کارها بسیار کند است. به طور مثال در دو پروژه پالایشگاهی و بیمارستانی که در حال مذاکره برای تامین مالی و فاینانس آنها هستیم با چالش تهيه اسناد و مدارک مواجه هستيم، مستنداتی را که طرفهای غربی درباره شركت، سهامداران ، اسناد فني و مالي میخواهند بسیار زیاد و تهيه آنها طاقتفرسا و زمانبر است. به همین دلیل کار مدام به تاخیر میافتد. آنها حق خودشان میدانند که از تمام صورتهای مالی شرکا مطلع شوند تا مطمئن شوند پروژه هیچ وابستگی به نهادهای موجود در لیست تحریم ندارد. تهیه، ترجمه و ارسال این مدارک بین شش ماه تا یکسال زمان ميبرد تا این مقدمات و کاغذبازی تمام شود تا در نهایت امکان فاينانس پروژه فراهم شود. بنابراین مجبور هستیم با صبر و حوصله اين پروسه را طي و نهايتا هم از فاينانس پروژه مطمئن نيستيم و مدام نگران وقت وهزينه آن هستيم.
ادعای ترکمنستان به طلب یک میلیاردی
اخيرا تركمنستان با ادعاي طلب ١/٥ ميلياردي صدور گاز به ايران را شديدا كاهش داده و خواستار مذاكره وعقد قرارداد جهت وصول طلب خود شده است، درمورد روابط گازی ایران و ترکمنستان، من اعتقاد دارم كه ما نتوانستهايم از ظرفيت و موقعيت استراتژيك كشور استفاده كنيم و در حالي كه داراي بزرگترين ذخيره گاز دنيا هستيم حرفي براي گفتن نداريم و در سالهاي آينده با توسعه ميادين گازي عراق، آذربايجان و اقليم، موقعيت كنوني را هم از دست ميدهيم. اجازه دادهايم تا آذربايجان و اقليم، سهم بزرگي در بازار تركيه كسب كنند. اكنون روسيه بزرگترين صادركننده گاز با خط لوله، قطر بزرگترين صادركننده ال.ان.جي و تركيه در حال تبديل شدن به مركز ترانزيت گاز ميباشد و ما هيچ.
دلمان را خوش كرديم به قرارداد گازي با تركيه كه با زرنگي و درايت آقاي هاشمي در زمان اربكان با قيمت بالا بسته شد و قيمت گاز دراين قرارداد بلاي جان گاز ما براي صادرات به ساير كشورها و صنعت پتروشيمي و برق شده است. از بين بردن فرصت ترانزيت گاز تركمنستان را نبايد با حرفهاي هيجاني واحساسي ترغيب كرد. به نظر من بايد ريشهيابي شود كه علت اتفاقات سال٨٦ چه بود و چطور تركمنها باوجود داشتن قرارداد اقدام به قطع صادرات گاز به ايران كردند. آيا قرارداد به اتمام رسيده بود يا ما در پرداخت وجه اهمال كرده بوديم؟
به نظر من در دنيا معمول نيست كه طرف ضعيف بخواد در مقابل قويتر زورگويي كند. بايد از شركت گاز و وزارت نفت پرسيد كه چرا در اين سالها اين موضوع را حل و فصل نكردهاند و آن را به فصل سرما سپردهاند؟
در اين دو سال گذشته بارها معاون وزير و معاونان شركت گاز تركمنستان به ايران آمدهاند، ولي طرف ايراني با بياعتنايي و بعضا غير محترمانه با آنان برخورد كرده است و اين نوع رفتار در برخورد امروز تركمنها بيتاثير نيست.
ما آنها را وادار كرديم كه به طرف احيا مجدد خط تاپي ( تركمنستان ،افغانستان- پاكستان وهندوستان ) بروند و روابط گازيشان را با چين گسترش دهند، اينكه فكر كنيم فقط تركمنستان بازنده اين معامله است اشتباه است و ما با دست خودمان مزيت سوآپ و ترانزيت گاز را از كشور خواهيم گرفت.
شركتهاي بينالمللي حاضرند كه گاز تركمنستان را از طريق ايران سوآپ و يا ترانزيت كنند وحتي سي درصد از حجم گاز وارداتي را به عنوان سواپ في مجاني تحويل دهند ولي شركت صادرات گاز فاقد توان تصميم گيري بوده و وزارت نفت نيز در اين زمينه فاقد استراتژي مدون است. الان هم از موضع قدرت در حال محروم كردن كشور از ذخاير فراوران و ارزان گاز تركمنستان است. اميدوارم كه مدير عامل شركت گاز در سفر پنجشنبه به تركمنستان موفق شود به اين بحران پايان دهد و روابط گازي ايران و تركمنستان پايدار بماند وگرنه قطع صادرات گاز تركمنستان باعث به زحمت افتادن مردم در استانهاي شمالي وكاهش افت فشار در خط لوله و نهايتا كاهش صادرات به تركيه و جريمه احتمالي خواهد شد كه هيچكدامشان مطلوب نيست.
نظر شما