تحريم هاي هسته اي ايران از زمان بوش پسر آغاز و در زمان دو دوره رياست جمهوري اوباما در بالاترين سطحي كه در تاريخ روابط بين الملل بي نظير بود تشديد گرديد. هرچه ايران در برنامه هسته اي خود بي توجه به نگرانيهاي بين المللي به پيشرفت ادامه ميداد بر شدت اين تحريمها افزوده ميشد.
اين در حالي بود كه جناحهاي سياسي و امنيتي آمريكا با تحريكات روزافزون رژيم صهيونيستي و اقدامات موزيانه و پشت پرده عربستان سعودي اقدام به كوبيدن برطبل جنگ با صداي بلند عليه ايران ميكردند. به همين خاطر آمريكاييها همواره هشدار ميدادند كه چنانچه ايران فعاليتهاي هسته اي خود را محدود نكند و با بازرسي هاي آژانس هسته اي موافقت نكند هيچ گزينه اي از جمله حمله نظامي از دستور كار خارج نخواهِد بود ليكن ترجيح اين است كه ابتدا به ديپلماسي براي يافنن راه حل فرصت داده شود.
اين وضعيت تا شروع مذاكرات جدي ايران با ٥+١ همچنان ادامه داشت و در اين وضعيت تركيب كنگره آمريكا بصورت أكثريت دموكرات در سنا و جمهوري خواه ضد ايران در مجلس نمايندگان بود كه هر روز با تنگ تر كردن اختيارات اوباما و تشديد تبليغات ضد برنامه هسته اي ايران اوضاع سياسي داخل و خارج آمريكا را به نفع خواسته هاي خود رقم ميزدند. در هر صورت مقاومت اوباما و تاكيد بر ادامه مذاكرات برجام را در تابستان ٢٠١٥ به نتيجه رساند و آنرا در ابتداي سال ٢٠١٦ اجرائي نمود.
بنظر چنانچه اين مذاكرات در دوره اوباما به نتيجه نرسيده بود و يا همچنان تا روي كار آمدن ترامپ ادامه مي یافت قطعا شرايط اينطور نبود كه در حال حاضر دولت ترامپ خوب يا بد مجبور به پذيرش آن شده است.
ترامپ بعنوان يك ناسيوناليست نژاد پرست و طرفدار پوپوليسم و شخصيتي غير سياسي و نا متعادل و محاصره شده توسط مشاورين تند رو و ضد ايران قطعا تصميمات غير متعارفي اتخاذ مينمود كه نه تنها منطقه را درگير شرايط قهر آميز ميكرد بلكه بر پيچيدگي شرايط و اوضاع بهم ريخته جهان اضافه مي نمود. در آن شرايط حتما هيچ منفعتي براي كشورمان و شايد براي ديگران متصور نمي بود.
هم اكنون نيز ميبايست بيشتر از اندازه كافي هشيا ر بود تا بهانه اي بدست يك مشت جنگ طلب ساكن در كاخ سفيد داده نشود كه آنها تنها مترصد يك فرصت كوچك هستند تا انتقام خود را از انقلاب اسلامي بخاطر ٣٨ سال شكست از ايران در صحنه هاي مختلف بگيرند. بايد بپذيريم كه آقاي ترامپ به عنوان يك بيزينس من ثروتمند كه همواره به سود خود در معاملاتش فكر ميكرده تا طرف مقابل، هرگز بدنبال يك معامله برد-برد نخواهِد بود و تنها به برد خودش با توسل به هر وسيله اي ميانديشد.
برای شرکت در نظرخواهی خبرآنلاین و خواندن نظرات کاربران اینجا را کلیک کنید.
49310
نظر شما