آغاز امسال با رخ دادن برجام اميدواري زیادی در جامعه شکل گرفت، من هم در اغلب روزنوشتهایم به برجام و آثار آن پرداختهام، اما نهايتا سالی که از نظر من میتوان به آن لقب «عصر برجام» را داد، جای خود را به «عصر ترامپ» داد و با این عنوان به پایان رسید. شیرین و تلخیهای سال امسال با انتخابات آغاز شد و خوشبختانه مردم در انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان حماسه آفريدند.
همه اميدوار بودند كه با هماهنگي دولت و مجلس اقتصاد كشور از ركود خارج شود. اما متاسفانه از نيمه دوم سال اتفاقاتي رخ داد كه بسياري از مردم انتظار اتمام اين سال لعنتي و فاجعه بار را کشیدند. دلخوشي اصلی من در اين سال كه در روزنوشتها بيشتر به آن اشاره کردهام ناشي از بازگشت ايران به بازار نفت، موفقيتهاي تيم ملي فوتبال، بازيهاي خوب تيم پرسپوليس، آزادي حلب، بخشهايي از موصل و اسكار اصغر فرهادي بود. در مقابل همه این دلخوشیها ضايعه ارتحال و فقدان آیتالله هاشمي با هيچ يك از موارد فوق قابل جبران نيست.
همچنين جامعه از درگذشت آيت الله موسوي اردبيلي، كيارستمي، علي معلم، پورحيدري، اولادي و نوروزي و....، حادثه تصادف قطار، آتش سوزي در پتروشيميها و فاجعه پلاسكو به ستوه آمد و سال تلخي را پشت سر گذاشت. در روزنوشت ها مواردي را بيشبيني كردم كه بعضي از آنان خصوصا در مورد انتخابات آمريكا، قيمت نفت، انتخابات مجلس شورا و خبرگان، انتخابات ميان دورهاي اتاق ايران و قيمت ارز به واقعيت نزديك بود. چند سفرنامه هم نوشتم.
خصوصا سفرنامه شرق آسيا(ويتنام، مالزي وتايلند) و عراق كه مورد استقبال بسیار قرار گرفت. در روزنوشتها كمتر از اتاق نوشتم و بيشتر به موضوع قراردادهاي جديد نفتي و برجام پرداختم. به نهادهاي غير انتفاعي نيز توجه كردم و در جلسات آنان حضور يافتم و جهت كمك به آنان حتي در مراسم رسمي از جمله «كنفرانس نفت» كه با همكاري تشكلهاي بخش خصوصي براي اولين بار در کشور برگزار شد و رياست آن بعهده من بود، فضايي را در اختيار اين عزيزان قرار داديم تا نسبت به معرفي خيربه اقدام و عضوگيري كنند. جامعه متاثر از مجازها فضاي كشور متاثر از تلگرام و اينستا بود.
من هم حضور فعالي در اين دو رسانه داشتم. توئيتر غوغا كرد و انتخابات آمريكا را بايد پيروزي توئيتر دانست. اعضا كانال تلگرام افزايش و انتشار روزنوشتها در قسمت وبلاگهاي «خبرآنلاين» باعث شد كه خوانندگان روزنوشتها به شدت افزايش يابد و بارها جزو مطالب پربيننده اين خبرگزاري شد. اگر چه بارها از سياستها و عملكرد دولت دفاع كردم ولي نقد خود را بر عملكرد و حاشيهسازي بعضي از وزرا بارها نوشته و بيان كردم.خواستار استعفاء يا بركناري حداقل چهار وزير شدم كه فقط دو تا از آنها عملي شد.
بخش خصوصی باز هم ناکام ماند سال ٩٥ از سختترين سالها براي بخش خصوصي و من بود. با وجود رشد دو رقمي اقتصاد كشور و رسيدن توليد ناخالص ملي به سطح سال ٨٦، آثار آن را در بنگاههاي كوچك و بخش خصوصي نديديم. بنگاههاي بزرگ ذينفع این تغییرات بودند، ولي بيشبيني ميشود كه در سال آينده با كاهش سهم نفت در رشد اقتصادي شاهد بهبود در بخش خدمات، صنعت و كشاورزي باشيم كه سهم بخش خصوصي در اين بخشها پررنگتر است.
اين اميدواري وجود دارد كه اقتصاد كشور از ركود خارج شود و پروژه ٨٨٨ كه سالها به عنوان يك آرزو مطرح بود تحقق پيدا كند. پروژه 888 کلید میخورد پروژه ٨٨٨ به معني رسيدن به رشد ٨ درصد، تورم ٨ درصد ورسيدن نرخ بيكاري به ٨ درصد است . در اين صورت است كه امكان رسيدن به اهداف ١٤٠٤ محقق ميشود.
در پايان مراتب تشكر خود را از همه شما عزيزان كه وقت خود را براي مطالعه روزنوشتهاي معمولي من صرف ميكنيد ابراز داشته و اميدوارم در ششمين سال تحرير روزنوشتها همچنان همراه من باشيد و با نقد و نظرات ارزشمند خود باعث ارتقا آن شوید. پایان
نظر شما